Dodano: 14 stycznia 2008
Spotykana często od września do listopada. Rośnie najczęściej w wiązkach, zasiedlając zarówno martwy, jak i jeszcze żywy substrat drzew iglastych i liściastych. Lubi gleby kwaśne.
Do rodzaju Armillaria sp. należy 18 gatunków. Są to:
- Armillaria borealis
- Armillaria calvescens
- Armillaria cepistipes
- Armillaria ectypa
- Armillaria fuscipes
- Armillaria gallica
- Armillaria gemina
- Armillaria heimii
- Armillaria hinnulea
- Armillaria laricina
- Armillaria limonea
- Armillaria luteobubalina
- Armillaria mellea
- Armillaria novae-zelandiae
- Armillaria obscura
- Armillaria ostoyae
- Armillaria sinapina
- Armillaria tabescens
Występuje również pod nazwami: Agaricus obscurus; Armillaria obscura; Armillaria polymyces; Armillariella ostoyae Romagn.; Armillariella polymyces
Opieńka ciemna, Armillaria ostoyae (Romagn.) Herink 1973 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz osiąga średnicę od 30 do 100 mm. W kształcie początkowo płasko owalny, później wypukły do płasko rozpostartego. Brzeg podwinięty. W starszych okazach z wyraźnie prześwitującym prążkowaniem. Higrofaniczny. Przybiera barwę cielistą, w porze suchej i czerwonobrązowawą, ochrowoczerwonawą i brązowawą w okresie intensywnej wilgotności. Na powierzchni pokryty wyraźnie odstającymi łuseczkami w barwie ciemniejszej od kapelusza. Łuseczki dają się zetrzeć. Blaszki dość gęsto ułożone. Młode w kolorze białym, szybko zmieniające ubarwienie na kolor jasnoróżowawy i cielisty. Na blaszkach występują czerwonobrązowe plamki. Przyrośnięte lub lekko zbiegające. Trzon w kolorze jaśniejszy od kapelusza. W części nad pierścieniem, białawy i bruzdowany. Ciemniejszy ku podstawie. Czerwonobrązowy do brunatnego, z żółtawozielonkawą podstawą. Zasadniczo równogruby. Podstawa bardziej pękata. Osiąga długość od 60 do 150 mm i grubość od 5 do 25 mm. Powierzchnia pokryta trwałymi i licznymi włókienkami o łuseczkowatych, ciemnobrązowych zakończeniach. W młodych owocnikach pełny i elastyczny. Z wiekiem wewnątrz pusty. Pierścień gruby, wełnisty i trwały. Niekiedy rozdwojony. W kolorze biały. Brzeg i spodnia strona pełna ciemnych łuseczek. Miąższ w młodych okazach biały, z wiekiem o mocno cielistych odcieniach. W zapachu przyjemnie grzybowy. W smaku początkowo łagodny, z czasem nieprzyjemnie, mydlano drażniący. Zarodniki w wysypie barwy jasnokremowej. W kształcie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe, z kropelkami wewnątrz. Wielkości od 7,5 do 10 x od 5 do 7 µm. |
| uwagi | Jadalna, jak inne gatunki Armillaria - opieniek. Gatunek podobny to: opieńka żółtawa - Armillaria gallica Marxm. & Romagn; o słabo rozwinietym pierścieniu i żółtawej barwie na całej powierzchni trzonu oraz opieńka północna - Armillaria borealis Marxm. & Korhonen. Inne nazwy to: opieńka pospolita. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
