Dodano: 23 maja 2007
Występuje grupowo przez cały rok na rozmaitym, ale obumarłym drewnie z drzew liściastych. Rzadko na iglastym. Zazwyczaj na pieńkach. Często spotykany i najczęściej zauważany w okresie wytwarzania zarodników bezpłciowych. Później, kiedy zostaną już wytworzone perytecja ubarwienie ciemnieje do czarnego, a grzyb staje się niepozorny.
Do rodzaju Xylaria sp. należy 39 gatunków. Są to:
- Xylaria albisquamula
- Xylaria apiculata
- Xylaria arbuscula
- Xylaria bulbosa
- Xylaria carpophila
- Xylaria coremiifera
- Xylaria corniformis
- Xylaria cornu-damae
- Xylaria culleniae
- Xylaria digitata
- Xylaria duranii
- Xylaria enteroleuca
- Xylaria filiformis
- Xylaria fioriana
- Xylaria fraseri
- Xylaria friesii
- Xylaria guepini
- Xylaria hippotrichoides
- Xylaria hypoxylon
- Xylaria jaliscoensis
- Xylaria kaumanae
- Xylaria liquidambaris
- Xylaria longipes
- Xylaria mali
- Xylaria maraca
- Xylaria mellisii
- Xylaria michoacana
- Xylaria moliwensis
- Xylaria monstrosa
- Xylaria oxyacanthae
- Xylaria pisoniae
- Xylaria polymorpha
- Xylaria quercinophila
- Xylaria rhopaloides
- Xylaria sicula
- Xylaria subcoccophora
- Xylaria tumulosa
- Xylaria umbonata
- Xylaria vaporaria
Występuje również pod nazwami: Clavaria hypoxylon L.; Sphaeria hypoxylon (L.) Pers.; Xylosphaera hypoxylon (L.) Dumort.
Próchnilec rozgałęziony, Xylaria hypoxylon (L.) Grev. 1824 | systematyka |
|
|
|---|---|---|
| budowa | Podkładka wysmukła, spłaszczona i rogowato rozgałęziona. Osiąga wysokość od 20 do 50 mm. Szczytowe rozgałęzienia również spłaszczone, szerokie od 2 do 6 mm. Rozgałęzienia przypominają poroże łosia, daniela lub jelenia. Szczyty opylone gęsto zarodnikami bezpłciowymi w barwie białej, białawej lub popielatoszarawej. Zabarwienie uzależnione jest od etapu dojrzewania zarodników konidialnych. Dolna część podkładki cienka, trzonowata, często wygięta i zwężająca się ku podstawie. Czarnofilcowata. W zagłębionych podkładek otoczni (perytecjach), tworzą się zarodniki workowate, których ujście jest mikroskopijnej wielkości otworkiem na powierzchni podkładki. Dojrzałe otocznie powstają wiosna od marca do maja, rzadziej na jesieni. Stroma biała, korkowata i bardzo twarda. Elastyczna i nie łamliwa. Bez smaku i zapachu. Zarodniki w workach w kształcie nerkowate. Powierzchniowo gładkie. Wielkość od 11 do 15,5 x od 4,5 do 6,5 µm. W kolorze czarne. Jednostronnie spłaszczone i z boczną szczeliną. Zarodniki konidialne w kształcie elipsoidalne. Na powierzchni gładkie. Przejrzyste. | |
| uwagi | Jest niejadalny.
Należy do saprofitów.
Gatunki podobne to: próchnilec długotrzonkowy - Xylaria longipes Nitschke o smuklejszych podkładkach. Spotykany na opadłych gałęziach klonu; próchnilec maczugowaty - Xylaria polymorpha (Pers.) Grev; o buławkowato obłych podkładkach oraz próchnilec głogowy - Xylaria oxyacanthae Tul. & C. Tul. i próchnilec owocolubny - Xylaria carpophila (Pers.) Fr.
|
|
| piśmiennictwo |
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.Komentarze
Brak komentarzy.
