Dodano: 0 0000
Dość pospolity. Owocniki wyrastają od września do listopada, najchętniej w kępkach. Spotykany na martwym drewnie, u podstawy żywych drzew liściastych, rzadziej iglastych i na korzeniach. Można go spotkać w lasach, parkach, sadach i przydrożach.
Do rodzaju Pholiota sp. należą 33 gatunki. Są to:
- Panellus albifavolus
- Pholiota abstrusa
- Pholiota adiposa
- Pholiota albocrenulata
- Pholiota astragalina
- Pholiota aurivella
- Pholiota brunnescens
- Pholiota conissans
- Pholiota decussata
- Pholiota flammans
- Pholiota flavida
- Pholiota formosa
- Pholiota gummosa
- Pholiota henningsii
- Pholiota heteroclita
- Pholiota highlandensis
- Pholiota jahnii
- Pholiota lenta
- Pholiota limonella
- Pholiota lubrica
- Pholiota lucifera
- Pholiota mixta
- Pholiota nameko
- Pholiota ochrochlora
- Pholiota pinicola
- Pholiota polychroa
- Pholiota populnea
- Pholiota pseudofascicularis
- Pholiota pusilla
- Pholiota scamba
- Pholiota spumosa
- Pholiota squarrosa
- Pholiota subochracea
- Pholiota tuberculosa
Występuje pod nazwami: Pholiota squarrosa var. verruculosa (Lasch) Sacc.; Agaricus floccosus Schaeff.; Hypodendrum floccosum (Schaeff.) Overh.; Dryophila squarrosa (Weigel) Quél.; Agaricus verruculosus Lasch; Pholiota jahnii sensu Breitenbach & Kränzlin; Lepiota squarrosa (Weigel) Gray; Agaricus squarrosus Weigel
Łuskwiak nastroszony, Pholiota squarrosa (Weigel) P. Kumm. 1871 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 40 do 120 mm. W kształcie półkolisty, później wypukły, z wiekiem rozpostarty, a nawet płaski. Z garbkiem pośrodku. Kolor bladożółtawy, pomarańczowobrązowy do ochrowego. Pokryty licznymi, szorstkimi i odstającymi łuseczkami w kolorze rdzawobrązowym. Łuseczki duże, centrycznie zgrupowane i rozchodzące się po powierzchni. Brzeg u młodych owocników podwinięty, normalnie ostry. Blaszki początkowo pokryte osłoną, która z czasem ulega rozerwaniu, a jej szczątki pozostawiają pierścień na trzonie. Są początkowo w kolorze oliwkowym, o bardziej odcieniu żółtawym. Następnie oliwkowobrązowe i rdzawobrunatne. U młodych egzemplarzy przy trzonie wykrojone ząbkiem, a u starszych mogą być zbiegające. Wąskie i gęste. Pierścień to pozostałość po osnowie w kolorze żółtobrązowym. Wyraźny, poszarpany. Trzon wysokości od 50 do120 mm. Grubości od 10 do15 mm. Kolor żółtawy, powyżej pierścienia, a barwy kapelusza ku podstawie. W kształcie cylindryczny. Pełny. Włóknisty. Nad pierścieniem nagi, a poniżej pokryty odstającymi łuseczkami, które narastają na siebie dachówkowato. Miąższ koloru żółtawego lub szarożółtawego. W masie cienki i elastyczny. Niezmienny przy ucisku i przekrojeniu. Zapach raczej dość przyjemny, raczej korzenny. Smak łagodnie cierpko-goryczkowaty. Zarodniki w wysypie koloru rdzawobrązowego lub brunatnego. W kształcie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie, z porą rostkową i dziobkiem. Najczęściej z dwiema większymi kroplami wewnątrz. W barwie ochrowe. Wielkość od 6 do 8 x od 3.5 do 4 µm. |
| uwagi | W jednych źródłach jest podawane, że jadalny. Przed spożyciem jednak należy sparzać i dopiero po odlaniu wody, ponownie gotować w czystej wodzie. Nadaje się ponoś do marynowania. Inni znowu autorzy podają, że jest niejadalny i może powodować zaburzenia gastryczne. Jest często mylony przez niedoświadczonych grzybiarzy z opieńką. Grzyb saprofityczny. Powoduje rozkład drzew. Szczególnie duże straty powoduje w sadach. Gatunki podobne to: łuskawiak wypaleniskowy - Pholiota highlandensis (Peck) A.H. Sm. & Hesler; mniejszy, o innym zabarwieniu i występujący na węglu drzewnym w miejscach wypalenisk oraz łysak wspaniały - Gymnopilus junonius (Fr.) P.D. Orton; wyrastający również u podstawy pni, ale bardziej pomarańczowobrązowy, brązowy i nie posiadający takiego nastroszenia łusek. Inne nazwy to: łuszczak nastroszony. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
