Dodano: 0 0000
Pospolity. Spotykany od czerwca do września, pojedynczo lub w małych grupach, w widnych lasach sosnowych z domieszką brzóz lub świerków.
Do rodzaju Russula należy 206 gatunków. Są to:
Russula abietum
Russula acetolens
Russula acriannulata
Russula acrifolia
Russula acriuscula
Russula acrolamellata
Russula acuminata
Russula adulterina
Russula adusta
Russula aeruginea
Russula afronigricans
Russula agaricina
Russula albofloccosa
Russula albolutescens
Russula albonigra
Russula albospissa
Russula allochroa
Russula alnetorum
Russula alutacea
Russula amarissima
Russula amethystina
Russula amoena
Russula amoenicolor
Russula amoenipes
Russula amoenolens
Russula anatina
Russula anthracina
Russula aquosa
Russula atropurpurea
Russula atrorubens
Russula atroviridis
Russula aucklandica
Russula aurantiaca
Russula aurea
Russula aurora
Russula australis
Russula azurea
Russula badia
Russula betularum
Russula brunneoviolacea
Russula caerulea
Russula campestris
Russula carminipes
Russula carpini
Russula cavipes
Russula cessans
Russula chloroides
Russula cicatricata
Russula claroflava
Russula clavipes
Russula consobrina
Russula cremeoavellanea
Russula cremeochracea
Russula cuprea
Russula curtipes
Russula cyanoxantha
Russula decipiens
Russula decolorans
Russula delica
Russula densifolia
Russula emetica
Russula emeticicolor
Russula exalbicans
Russula faginea
Russula faginea
Russula farinipes
Russula favrei
Russula fellea
Russula flavispora
Russula foetens
Russula font-queri
Russula fragrantissima
Russula fusconigra
Russula fuscorubroides
Russula gigasperma
Russula gracillima
Russula grata
Russula graveolens
Russula grisea
Russula griseobrunnea
Russula griseostipitata
Russula griseoviolacea
Russula griseoviridis
Russula helodes
Russula heterophylla
Russula illota
Russula inamoena
Russula innocua
Russula inquinata
Russula insignis
Russula intermedia
Russula ionochlora
Russula kermesina
Russula laccata
Russula laeta
Russula langei
Russula lateritia
Russula lepidicolor
Russula lilacea
Russula littoralis
Russula littorea
Russula luteotacta
Russula macrocystidiata
Russula maculata
Russula medullata
Russula melitodes
Russula melliolens
Russula melzeri
Russula miniata
Russula minutula
Russula multicystidiata
Russula mustelina
Russula nana
Russula nauseosa
Russula nigricans
Russula nitida
Russula nobilis
Russula novae-zelandiae
Russula ochroleuca
Russula odorata
Russula olivacea
Russula oreina
Russula paludosa
Russula papakaiensis
Russula parazurea
Russula pascua
Russula pectinata
Russula pectinatoides
Russula pelargonia
Russula persicina
Russula pilocystidiata
Russula pleurogena
Russula poichilochroa
Russula postiana
Russula praetervisa
Russula pseudo-olivascens
Russula pseudoaeruginea
Russula pseudoaffinis
Russula pseudoareolata
Russula pseudoimpolita
Russula pseudointegra
Russula pseudopuellaris
Russula pudorina
Russula puellaris
Russula puellula
Russula pungens
Russula purpureotincta
Russula queletii
Russula raoultii
Russula renidens
Russula rhodella
Russula rimosa
Russula rimulosa
Russula risigallina
Russula romellii
Russula rosea
Russula roseicolor
Russula roseopileata
Russula roseostipitata
Russula rubens
Russula ruberrima
Russula rubroalba
Russula rubrolutea
Russula rutila
Russula sanguinaria
Russula sardonia
Russula scotica
Russula sericatula
Russula silvestris
Russula solaris
Russula solitaria
Russula sororia
Russula sphagnophila
Russula stenotricha
Russula subfoetens
Russula subrubens
Russula subterfurcata
Russula subvinosa
Russula taeniospora
Russula tapawera
Russula tawai
Russula torulosa
Russula tricholomopsis
Russula turci
Russula umerensis
Russula unicolor
Russula velenovskyi
Russula venosopurpurea
Russula versatilis
Russula versicolor
Russula vesca
Russula veternosa
Russula vinaceocuticulata
Russula vinosa
Russula vinosobrunnea
Russula vinosopurpurea
Russula violacea
Russula violeipes
Russula virescens
Russula viridis
Russula viscida
Russula vivida
Russula xenochlora
Russula xerampelina
Russula zonatula
Russula zvarae
Występuje również pod nazwą: Russula graminicolor
Do rodzaju Russula sp. należy 140 gatunków.
Gołąbek białozielonawy, Russula aeruginea Fr. 1863 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz w barwie oliwkowozielony, z różnym nasyceniem. Za młodu stosunkowo ciemny, później szarooliwkowy lub żółtooliwykowy. Brzeg znacznie jaśniejszy, brudno białawy, wyblakły do prawie białego. Często z brązowawymi plamami. Ostry lub tępo zaokrąglony brzeg u młodych owocników, a lekko karbowany u starszych. Średnicy od 50 do 120 mm. Młody owocnik w kształcie kulisty ale szybko rozpostarty i płytko wklęsły. Skórka nieco lepka i błyszcząca podczas wilgoci. Normalnie sucha i matowa, w dotyku nawet szorstka, dająca się zedrzeć do połowy kapelusza. Blaszki w barwie białawe, z wiekiem kremowe i niekiedy na starość, z rdzawymi plamami. Kruche. Gęste, z wiekiem rzednące. Przy trzonie zaokrąglone i ostre. Wolne albo nieco przyrośnięte. Szerokie do 8 mm i cienkie. Przy grzbiecie nieco pomarszczone. Trzon w kolorze biały. Na starość może przebarwiać się na kolor jasnobrązowy. Często z rdzawymi plamami u podstawy. Długości od 40 do 70 mm. Grubości od 10 do 20 mm. W kształcie cylindryczny. Podłużnie pomarszczony. Niekiedy u podstawy nieco zwężony. Gdy młody pełny i jędrny ale szybko staje się gąbczasty i miękki. Pierścień nie występuje! Miąższ biały lub szarawy, w trzonie może być ochrowy. Pod zdartą skórka kapelusza jasno oliwkowy, Jędrny ale szybko kruszeje. W centralnej części dość gruby, bliżej brzegu cienki. Niezmienny w wyniku uciskania lub przekrojenia ale niekiedy może lekko różowieć. W miejscach watowatych natomiast może przybierać barwę lekko ochrową. W smaku raczej łagodny lub nieco ostro piekący, w blaszkach. Posmak pieczenia szybko przemijający. Bez zapachu. Pod wpływem zadania FeSO4 przebarwia się na szaroróżowawo. Zarodniki w wysypie barwy jasnokremowej. W kształcie odwrotnie jajowate lub elipsoidalnie wydłużone. Powierzchnia tępo brodawkowa, z nielicznymi łącznikami. Brodawki nierówne, niskie i nierównej wysokości. Hialitowe. Wielkości od 7 do 10 x od 6 do 7 µm. |
| uwagi | Jadalny. Spożywany raczej z innymi grzybami jadalnymi. U niektórych osób może powodować niedyspozycje żołądkowe. Gatunkiem podobnym jest: gołąbek zielonawy – Russula virescens (Schaeff.) Fr.; charakteryzujący się masywnością i poletkami spękanej skórki na powierzchni kapelusza. Bywa że jest mylony ze śmiertelnie trującym muchomorem zielonawym - Amanita phalloides var. phalloides, z uwagi na podobieństwo barwy kapelusza. Dlatego zawsze przy zbiorze gołąbka białozielonawego [grynszpanowego] należy zwrócić szczególną uwagę na to, aby nie posiadał on na trzonie pierścienia. Inne nazwy to: gołąbek grynszpanowy. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
