Dodano: 21 października 2009
Spotykana na wilgotnych szyszkach świerkowych, spoczywających na ziemi lub lekko w niej zagrzebanych. Pojawia się w końcu zimy od lutego do maja w okresie tajania i schodzenia śniegu. Owocuje w ilości od kilku do kilkudziesięciu owocników na jednej szyszce. Nie jest to gatunek pospolity, ale dość rozpowszechniony. Do rodzaju Rutstroemia należy 21 gatunków. Są to: - Rutstroemia bolaris - Rutstroemia bulgarioides - Rutstroemia calopus - Rutstroemia conformata - Rutstroemia elatina - Rutstroemia firma - Rutstroemia fruticeti - Rutstroemia gallincola - Rutstroemia henningsiana - Rutstroemia hercynica - Rutstroemia juniperi - Rutstroemia lindaviana - Rutstroemia maritima - Rutstroemia megalospora - Rutstroemia microspora - Rutstroemia paludosa - Rutstroemia petiolorum - Rutstroemia plana - Rutstroemia rhenana - Rutstroemia rubi - Rutstroemia sydowiana Występuje pod nazwami: Chlorociboria bulgarioides (Rabenh.) C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra; Peziza bulgarioides Rabenh.; Piceomphale bulgarioides (Rabenh.) Svrcek
Baziówka szyszkowata, Rutstroemia bulgarioides (Rabenh.) P. Karst. 1871 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik osiąga średnice od 3 do 10 mm. W kształcie pucharkowaty z wiekiem rozpościera się, jest miseczkowaty lub paterowaty. Trzonek obecny, rozszerzający się stopniowo od podstawy ku wierzchołkowi. Długości do 10 mm. Wewnętrzna strona (hymenium) ciemna. W kolorze oliwkowobrązowa, ochrowozielonawa do szarozielonawoczerniawej, czarniawobrązowej i czarnogranatowej. Może być w jasnych niby guzkach lub plamkach. Sucha jest matowa, gładka lub delikatnie pomarszczona i oprószona. Wilgotna połyskliwa. Na zewnątrz jaśniejszy, zachowujący tonację podstawową. Jest gładka lub delikatnie sfałdowana i czasem bardziej wyraźnie prószona lub nie. Brzeg zawsze ciemniejszy, zazwyczaj równy, gładki, obły lub ostry. Lekko podwinięty, czasem pękający. Miąższ w konsystencji wodniście-woskowaty do żelatynowatej. W kolorze od szarawego po bursztynowy. Bez smaku i zapachu. Zarodniki w wysypie koloru białego. W kształcie długoelipsoidalne do wrzecionowatych. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe. Wewnątrz bez kroplami. Wielkość od 6,5 do 10,5 x od 3,5 do 5 µm. Worki z ośmioma zarodnikami, ułożone w linii. Wielkości od 95 do 100 x od 7 do 8 µm. Parfizy cylindryczne, nitkowate, rozwidlone od podstawy. Reakcja na jod dodatnia. |
| uwagi | Niejadalna. Gatunek podobny to: rosnąca na ziemi czareczka czarniutka - Pseudoplectania nigrella (Pers.) Fuckel. Inne nazwy to: prószyczka szyszkowa. |
| piśmiennictwo |
