Dodano: 0 0000
W lasach sosnowych i mieszanych. W młodnikach sosnowych i polanach porośniętych samosiewem sosny. Zwykle na terenach piaszczystych, ale nie ma specjalnych upodobań glebowych. W okresie od maja do października, a czasami nawet w listopadzie i grudniu. Tworzy mikoryzę z różnymi gatunkami sosen. Występuje pojedynczo lub w dużych grupach. Gatunek pospolity.
Do rodzaju Suillus należy 30 gatunków. Są to:
- Suillus acerbus
- Suillus acidus
- Suillus americanus
- Suillus bellinii
- Suillus bovinus
- Suillus brevipes
- Suillus caerulescens
- Suillus cavipes
- Suillus collinitus
- Suillus cothurnatus
- Suillus flavidus
- Suillus granulatus
- Suillus grevillei
- Suillus lakei
- Suillus luteus
- Suillus neoalbidipes
- Suillus ochraceoroseus
- Suillus pictus
- Suillus pinorigidus
- Suillus placidus
- Suillus plorans
- Suillus punctipes
- Suillus pungens
- Suillus sibiricus
- Suillus subacerbus
- Suillus subluteus
- Suillus tomentosus
- Suillus tridentinus
- Suillus variegatus
- Suillus viscidus
Występuje pod nazwami: Boletopsis lutea (L.) Henn.; Boletus luteus L.; Boletus volvatus Batsch ; Cricunopus luteus (L.) P. Karst. ; Ixocomus luteus (L.) Quél.; Viscipellis luteus (L.) Quél.
Maślak zwyczajny, Suillus luteus (L.) Roussel 1796 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz o średnicy od 40 do 150 mm. Początkowo o kształcie półkulistym, a później spłaszczonym, poduchowato wypukły z lekkim garbkiem, do rozpostartego. Brzeg ostry, u młodych okazów podwinięty. Barwy brązowożółtej, jasnobrązowej, kasztanowobrązowej, czekoladowobrązowej lub szarobrązowej z szarym lub fioletowym odcieniem. Grubomięsisty. Skórka lepka, bardzo śluzowata za młody i w czasie deszczu. Gładka, błyszcząca i promieniście żyłkowana w czasie suszy. Łatwo i całkowicie oddziela się od miąższu. Pory o barwie rurek. U dojrzałych egzemplarzy brązowożółte lub brudnooliwkowożółte. Drobne i bardzo wąskie W kształcie okrągławe, a następnie kanciaste. Rzadko pokryte wydzieliną białawej cieczy. Rurki długości od 6 do12 mm. W pierwszej fazie żółtawe lub cytrynowożółtawe. Później ciemniejsze z odcieniem oliwkowym. Przyrośnięte lub zbiegające na trzon. Łatwo oddzielające się od miąższu. Rurki młodych owocniki zakryte od spodu białą błoną, łączącą brzeg kapelusza z trzonem. Trzon wysokości od 30 do 80 mm. Grubości od 10 do 25 mm. W barwie żółtokremowej, cytrynowożółtej u szczytu, a u dołu brązowawy. Równogruby, cylindryczny i pełny. U podstawy może być nieco zgrubiały. Nad pierścieniem pokryty drobnymi ziarenkami w kolorze żółtobrązowym lub brązowym. Błona osłonowa, która u młodych owocników przykrywa rurki, później pozostawia na trzonie resztki w postaci zwisającego, skórkowatego, białawego, szarawego, a w końcu brązowofioletowego pierścienia. Pierścień po błonie osłonowej. Miąższ w kapeluszu i trzonie w kolorze białawym, kremowym, później żółtawym, u podstawy trzonu brązowawym. Po uszkodzeniu lub przecięciu nie zmienia barwy. Reaguje na zabarwienie pod wpływem FeSO4, zabarwiając się na szaroniebiesko. W kapeluszu mięsisty, miękki i soczysty. Natomiast w trzonie nieco włóknisty. O łagodnym kwaskowatym smaku i przyjemnym zapachu. Zarodniki w wysypie barwy jasnoochrowej lub brązowawej. Powierzchniowo gładkie. W kształcie elipsoidalne - wrzecionowate. Wielkość od 7 do 11 x od 2,5 do 4 µm. W kolorze jasnożółte. |
| uwagi | Jadalny i bardzo smaczny. Chętnie zbierany. Może jednak u niektórych osób wywoływać objawy alergiczne. Skórkę z kapelusza należy usunąć przy czyszczeniu. Gatunek podbny to: maślak ziarnisty – Suillus granulatus (L.) Snell; który nie ma pierścienia na trzonie. Inne nazwy zwyczajowe to: borowik maślak, grzyb maślak, huba maślak, koźlak, maślacz, maślach, maślarz, maślocha, maślórka, maśluch, pępek, sośniak, sośniaczek, sosnal, ślimak, żółtal. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
