Zwierzęta

Ciało foki jest wrzecionowate i ma kształt opływowy, umożliwiający szybkie dobre pływanie i dużą zwrotność pod wodą.
Głowa jest wydłużona. Na jej przedzie znajdują się duże nozdrza, a po bokach długie włosy czuciowe. Małżowiny usznej brak. Podczas nurkowania zarówno nozdrza jak i otwór słuchowy są zamykane fałdami skórnymi, co zapobiega napływowi wody.
Kończyny bardzo krótkie i przekształcone w płetwy. Ogon bardzo krótki, zredukowany. U foki szarej kończyny tylne są ułożone równolegle do osi ciała i wyciągnięte ku tyłowi co ułatwia pływanie, ale nie sprzyja poruszaniu się po lądzie, gdzie foka jest dość niezgrabna.
Całe ciało pokrywa gęsta i krótka sierść.
Wzór zębowy: 3141/2141.

Oczy słabo owłosione, przyoczek i ssawki brak. Czułka krótkie.
Tułów pokryty jest szaro-czarnymi łuskami a odwłok szarawymi.
Skrzydło przednie wąskie i dość długie. Tło brudnobiałe. Na rysunek składa się szara przepaska środkowa obrzeżona ciemnymi liniami. W okolicy wierzchołkowej skrzydła znajduje się także ciemna plamka. Na ciemno są także przyprószone żyłki. Pomiędzy przepaska środkową a brzegiem skrzydła znajdują się dwie delikatne, słabo zaznaczone szarawe, piłkowane linie. Na brzegu zewnętrznym można znaleźć rządek ciemnych plamek. Zęba na dolnym brzegu skrzydła brak.
Skrzydło tylne białe, z przyciemnionym brzegiem bocznym i ciemno przyprószonymi żyłkami.
Dymorfizm płciowy uwidacznia się w budowie czułek, które u samca są grzebykowate, a u samicy piłkowane lub delikatnie grzebykowate.

Samica
Ciało walcowate, z zaostrzonym tylnym końcem. Wrotek ten nie posiada pancerzyka. Na przedzie ciała znajdują się dwie szczecina, bardzo długie, najczęściej 3 – 4 krotnie dłuższe od ciała. Tylna szczecina jest osadzona po stronie brzusznej, w około 1/3 przed końcem ciała i jest znacznie krótsza od szczecin górnych. Szczeciny te służą jako stateczniki w czasie pływania. W budowie tego wrotka wyraźnie wyodrębnia się głowa, nogi nie ma.

Samce są bardzo małe i bardzo rzadko spotykane. Na ich ciele wystepują dużo krótsze szczeciny.