Obszary chronione

Położenie:
Źródła Pasłęki znajdują się na wysokości 157 m n.p.m niedaleko miejscowości Gryźliny (koło Olsztynka, Pojezierze Olsztyńskie), natomiast do Bałtyku wpływa na wysokości
Nowej Pasłęki. Współrzędne centralnego punktu obszaru to: długość geograficzna E 20 8 47, szerokość geograficzna N 54 1 10.

Opis:
Pasłęka o długości 211 km jest drugą co do wielkości rzeką Warmii. Jej dwa największe dopływy to Wałsza i Drwęca Warmińska. W początkowym biegu rzeka płynie przez tereny leśne, przepływając przy tym przez 5 jezior. Na tym odcinku dolina wcina się głęboko w morenowe wysoczyzny, przybierając fragmentami charakter górski. Poniżej Mostkowa do ujścia Pasłęka płynie głównie w krajobrazie rolniczym przez grunty orne, nieużytki oraz ekstensywnie użytkowane łąki i pastwiska. Bliżej ujścia nurt jest bardziej powolny ale zbocza wznoszą się jeszcze stosunkowo stromo nawet do kilkunastu metrów wysokości. Do Zalewu Wiślanego rzeka uchodzi trzema odnogami, odcinając dwie wyspy. Dolina Pasłęki jest ostoją ptasią o randze europejskiej E 78, występują tu co najmniej 23 gatunki ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej oraz 9 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). W okresie legowym stwierdza się tu występowanie co najmniej 1% populacji krajowej: nurogęsi, błotniaka łąkowego, kani czarnej, kani rudej (PCK), bielika (PCK), orlika krzykliwego (PCK), trzmielojada, samotnika, zimorodka i siniaka. W wysokim zagęszczeniu występują również: bąk (PCK), bocian biały, bocian czarny, błotniak stawowy, derkacz i rybitwa czarna.

Zagrożenia:
Niszczenie roślinności porastającej brzegi, wycinanie zadrzewień łęgowych, zmiana użytkowania gruntów rolnych, intensyfikacja wypasu i koszenia na łąkach i pastwiskach ekstensywnych, wiosenne wypalanie traw, melioracje prowadzące do osuszania terenów podmokłych oraz brak geodezyjnego wyznaczenia granic rezerwatu.

Inne informacje:
Dolina Pasłęki przepływa przez Obszar Chronionego Krajobrazu województwa warmińsko-mazurskiego. Inną formą ochrony jest Ostoja Bobrów na Rzece Pasłęce (4258,8 ha), ochroną rezerwatową objęty został fragment doliny Wałszy.

Ptaki wymienione w Załączniku I Dyrektywy Rady 79/409/EWG

• bąk (Botaurus stellaris)
  
• bielik (Haliaeetus albicilla)
  
• błotniak łąkowy (Circus pygargus)
  
• błotniak stawowy (Circus aeruginosus)
  
• bocian biały (Ciconia ciconia)
  
• bocian czarny (Ciconia nigra)
  
• derkacz (Crex crex)
  
• dzięcioł białogrzbiety (Dendrocopos leucotos)
  
• dzięcioł zielonosiwy (Picus canus)
  
• gąsiorek (Lanius collurio)
  
• jarzębatka (Sylvia nisoria)
  
• kania czarna (Milvus migrans)
  
• kania ruda (Milvus milvus)
  
• kropiatka (Porzana porzana)
  
• lerka (Lullula arborea)
  
• orlik krzykliwy (Aquila pomarina)
  
• podróżniczek (Luscinia svecica)
  
• rybitwa czarna (Chlidonias niger)
  
• trzmielojad (Pernis apivorus)
  
• włochatka (Aegolius funereus)
  
• zielonka (Porzana parva)
  
• zimorodek (Alcedo atthis)
  
• żuraw (Grus grus)
  

Regularnie występujące Ptaki Migrujące nie wymienione w Załączniku I Dyrektywy Rady 79/409/EWG

cyraneczka (Anas crecca)

dudek (Upupa epops)

dzięcioł zielony (Picus viridis)

kobuz (Falco subbuteo)

nurogęś (Mergus merganser)

samotnik (Tringa ochropus)

siniak (Columba oenas)

srokosz (Lanius excubitor)

A.F.