Dodano: 0 0000
Wierzch skrzydeł Skrzydła obu par posiadają tło brunatne. Na przednim skrzydle u samca w okolicy brzegu bocznego występują dwie małe, okrągłe czarne plamki, pomiędzy którymi znajdują się dwie białe plamki. U samicy także występują dwie białe plamki a czarne plamki są wykształcone jako oczka z białą źrenicą podświetlone po bokach pomarańczowymi łuseczkami.
Na tylnych skrzydłach u obu płci przy ich wierzchołku występuje mała czarna plamka w delikatnej pomarańczowej obwódce.
Spód skrzydeł Obie pary skrzydeł maja tło brunatnawe. Na przednim skrzydle część nasadowa ma barwę jasno brunatną. Jest ona oddzielona od części zewnętrznej skrzydła ciemniejszą brunatną przepaską, która od zewnątrz jest podświetlona na biało. Część zewnętrzna skrzydła przedniego w odcieniach pomarańczu. Na tej części znajdują się plamki rozmieszczone podobnie jak na górnej części skrzydła. Sam brzeg boczny skrzydła lekko brunatny, podobnie jak brzeg wierzchołka skrzydła.
Skrzydła tylne w odcieniach szarości i brązu. Część nasadowa i wierzchołkowa skrzydła ciemniejsze. Ponadto przez środek skrzydła przebiega jasna szeroka przepaska odgraniczona od nasadowej części skrzydła ciemno brunatna zygzakowatą linią.
Na tylnych skrzydłach u obu płci przy ich wierzchołku występuje mała czarna plamka w delikatnej pomarańczowej obwódce.
Spód skrzydeł Obie pary skrzydeł maja tło brunatnawe. Na przednim skrzydle część nasadowa ma barwę jasno brunatną. Jest ona oddzielona od części zewnętrznej skrzydła ciemniejszą brunatną przepaską, która od zewnątrz jest podświetlona na biało. Część zewnętrzna skrzydła przedniego w odcieniach pomarańczu. Na tej części znajdują się plamki rozmieszczone podobnie jak na górnej części skrzydła. Sam brzeg boczny skrzydła lekko brunatny, podobnie jak brzeg wierzchołka skrzydła.
Skrzydła tylne w odcieniach szarości i brązu. Część nasadowa i wierzchołkowa skrzydła ciemniejsze. Ponadto przez środek skrzydła przebiega jasna szeroka przepaska odgraniczona od nasadowej części skrzydła ciemno brunatna zygzakowatą linią.
Skalnik statilinus, Hipparchia statilinus (Hufn.) | systematyka | Rząd: motyle (Lepidoptera) Podrząd: wędzidełkowce (Heteroneura) Nadrodzina: paziokształtne (Papilionoidea) Rodzina: oczennicowate (Satyridae) Podrodzina: osadniki (Satyrinae) Rodzaj: skalnik (Hipparchia) |
|---|---|
| wygląd | Wierzch skrzydeł Skrzydła obu par posiadają tło brunatne. Na przednim skrzydle u samca w okolicy brzegu bocznego występują dwie małe, okrągłe czarne plamki, pomiędzy którymi znajdują się dwie białe plamki. U samicy także występują dwie białe plamki a czarne plamki są wykształcone jako oczka z białą źrenicą podświetlone po bokach pomarańczowymi łuseczkami. Na tylnych skrzydłach u obu płci przy ich wierzchołku występuje mała czarna plamka w delikatnej pomarańczowej obwódce. Spód skrzydeł Obie pary skrzydeł maja tło brunatnawe. Na przednim skrzydle część nasadowa ma barwę jasno brunatną. Jest ona oddzielona od części zewnętrznej skrzydła ciemniejszą brunatną przepaską, która od zewnątrz jest podświetlona na biało. Część zewnętrzna skrzydła przedniego w odcieniach pomarańczu. Na tej części znajdują się plamki rozmieszczone podobnie jak na górnej części skrzydła. Sam brzeg boczny skrzydła lekko brunatny, podobnie jak brzeg wierzchołka skrzydła. Skrzydła tylne w odcieniach szarości i brązu. Część nasadowa i wierzchołkowa skrzydła ciemniejsze. Ponadto przez środek skrzydła przebiega jasna szeroka przepaska odgraniczona od nasadowej części skrzydła ciemno brunatna zygzakowatą linią. |
| występowanie | Gatunek spotykany lokalnie w Polsce. Najliczniejsze populacje są spotykane we wschodniej i północnej części kraju. Gatunek ten preferuje tereny piaszczyste – wrzosowiska, wydmy nadmorskie i śródlądowe, suche bory sosnowe. |
| tryb życia | Motyle dorosłe latają w dzień przy ciepłej pogodzie najczęściej nisko nad ziemią odwiedzając różnorodne kwiaty. Motyl ten nie gardzi także sokiem wyciekającym ze zranionych drzew. |
| pokarm | Gąsienice odżywiają się liśćmi traw: Poa annua, Festuca ovina. |
| ochrona | Gatunek umieszczony na Czerwonej Liście Gatunków z kategorią: umiarkowanie zagrożony (VU). |
| rozwój | Wiosną gąsienica budzi się ze snu zimowego i po wyszukaniu rośliny pokarmowej wznawia żerowanie. Żeruje do połowy lipca a następnie udaje się na przepoczwarczenie, które następuje na ziemi lub w kępie rośliny żywicielskiej. Poczwarka spoczywa w kokonie. Pod koniec lipca i na początków sierpnia wylęgają się dorosłe motyle. Samica składa jaja siedząc na źdźbłach, które spadają na ziemię. Jaja są podłużne, żeberkowane, barwy kremowej. Gąsienice po wylęgu szybko zabierają się za jedzenie. Gąsienica jasnobrunatna. Wzdłuż jej ciała biegną ciemniejsze linie. Ciało gąsienicy jest zakończone widełkowatym wyrostkiem. Gąsienice żerują nocą i po kilku linieniach zapadają w letarg zimowy ukryte w kępie rośliny żywicielskiej lub w ściółce. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
mgr inż. Marta Woźniak m.wozniak@science.ru.nl
17 listopada 2006
Poszukuje dokładnych informacji o tym gatunku. jestem bardzo mile zaskoczona opisem zamieszczonym na stronie. Mam dodatkowe pytanie - czy sa prowadzone jakies badania dotyczace tego gatunku w Polsce?Poszukuje osoby ktora moze udzielic mi informacji w jezyku angielskim na temat tego gatunku, ewentualnie prosze o kontakt malowy do takiej osoby.
