Glony - artykuły

Dodano: 5 maja 2010
Do zbierania glonów w terenie należy się odpowiednio przygotować. Poniżej przedstawiono najważniejsze informacje , dotyczące sposobów gromadzenia zbiorów. Sposób zbierania glonów zależy od rodzaju siedliska. We wszystkich przypadkach potrzebne są szczelnie zamykane pojemniki na pobrane próbki- mogą to być probówki lub zakręcane słoiczki. Powłoki glonów zbiera się ostrożnie za pomocą łyżeczki z mułu, roślin i kamieni i umieszcza się w pojemnikach z dodatkiem wody. Glony skorupiaste ze skał i kamieni najlepiej zdrapać nożem lub pobrać z kawałkiem podłoża. Okrzemki zeskrobuje się z kamieni łyżeczką lub zmywa szczoteczka, spłukując jest je wprost do pojemnika. Można również ucinać kawałki roślin- głównie liście makrofitów z głębokości 30 cm pod powierzchnią wody. Okrzemki występują na nich w postaci śliskiej powłoki na liściach i łodygach roślin szuwarowych. Wiele ciekawych okazów glonów można również uzyskać poprzez wyciskanie wody z mchów, torfowców lub innych roślin. Z głębszych warstw wód organizmy planktonowe „łowi” się za pomocą czerpacza osadzonego na kiju długości około 1,5 m. Innym typem czerpacza, który umożliwia „łowienie” jest siatka planktonowa. Siatki takie mają różne numery w zależności od średnicy ich oczek. Do pobierania fitoplanktonu z jezior i stawów stosuje się siatki sporządzone z nylonu lub gazy młyńskiej nr 25 o średnicy oczka ok. 55-60 µm. Przez taką siatkę przelewa się określoną objętość wody; organizmy większe niż oczka siatki pozostają w zbiorniczku i tworzą zagęszczoną próbkę materiału tzw. plankton sieciowy. W każdym przypadku przy pobieraniu materiału należy zanotować wszystkie dane dotyczące siedliska oraz miejsce poboru próbki. Wiele gatunków glonów może być oznaczonych jedynie w stanie żywym gdyż po utrwaleniu komórki się rozpadają. Natomiast materiały, które chcemy przechowywać przez dłuższy czas trzeba jak najszybciej utrwalić lub wysuszyć. Glony na ogół wystarczy utrwalić w 2-4 % formalinie lub mieszaninie formaliny, 96 % alkoholu etylowego i wody destylowanej w odpowiednich proporcjach. Tak utrwaloną próbkę można przechowywać nawet kilka miesięcy. Niektóre glony z powodzeniem można przechowywać w formie materiałów zielnikowych. Okazy makroskopowe żyjące w wodzie umieszcza się na arkuszu papieru, podkładając papier pod okaz znajdujący się w wodzie tak, aby okaz ułożył się podobnie, jak to wygląda w naturze. Mikroskop świetlny jest podstawowym narzędziem pracy w obserwacji i oznaczaniu materiału algologicznego. Do wykonania preparatu mikroskopowego używa się szkiełka przedmiotowego, na którym umieszcza się kroplę wody zawierającą materiał , a następnie zamyka się ją szkiełkiem nakrywkowym. Obserwację pod mikroskopem rozpoczyna się ZAWSZE od najmniejszego powiększenia; zwykle jest to obiektyw 4x; w razie potrzeby stosuje się większe powiększenie zmieniając obiektyw. Podstawową metodą oceny ilości oraz składu gatunkowego fitoplanktonu w zbiornikach wodnych jest analiza mikroskopowa, która polega na oznaczeniu taksonomicznym, zliczeniu oraz pomiarach wielkości wszystkich osobników znajdujących się w określonej próbce wody. Prostszą i szybszą metodą jest oznaczenie koncentracji chlorofilu w wodzie, które polega na odfiltrowaniu zawiesiny z wody, wyekstrahowaniu z niej chlorofilu przy użyciu rozpuszczalnika organicznego (np. etanolu lub acetonu) a następnie spektrofotometrycznym pomiarze absorbancji przy określonej długości fali światła widzialnego.
Wróć do listy artykułów

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl