Dodano: 13 lutego 2007
Spotykany bardzo rzadko od sierpnia do września. Wyrasta najczęściej na ziemi, bardzo rzadko na murszejącym drewnie, pojedynczo lub w małych grupach. Siedliskiem są lasy iglaste i mieszane oraz brzegi ocienionych dróg leśnych i stoki rowów leśnych. Nie ma wymagań glebowych. Preferuje towarzystwo dębów i sosen oraz miejsca ubogie, piaszczyste i zakwaszone. Lubi owocować w trawie lub we mchu.

Do rodzaju Phylloporus sp. należą 2 gatunki. Są to:

- Phylloporus pelletieri
- Phylloporus rhodoxanthus

Występuje również pod nazwami: Agaricus rhodoxanthus Schwein.

systematyka
  • Klasa: podstawczaki - Basidiomycetes
    • Rząd: borowikowce - Boletales
      • Rodzina: borowikowate - Boletaceae
        • Rodzaj: poroblaszek - Phylloporus Quél.
budowa Kapelusz osiąga średnicę do 80 mm. W kształcie wypukły z czasem spłaszczony, a nawet niekiedy centralnie wklęsły. Na powierzchni delikatnie omszony, aksamitny, a z wiekiem gładki, suchy i matowy. Przybiera kolor brązowy lub brązowoczerwony. W okresie braku dostatecznej wilgotności jaśniejszy w nasyceniu barwy. Brzeg początkowo podwinięty, później ostry.

Blaszki rzadko ułożone, duże i grube. Nierówne, połączone żeberkami, anastomozujące. W konsystencji są wodniste. Łatwo oddzielają się od kapelusza i daleko zbiegające na trzon. Niekiedy czerwienieją po dotknięciu.

Trzon zasadniczo centralny, ale bywa również ekscentryczny. Długości od 40 do 80 mm i grubości od 10 do 20 mm. W kształcie cylindryczny, ze zwężającą się w ostrz podstawą. Bliżej szczytu rozszerzający się. Pełny i mocny. W kolorze żółty, z czerwonawym nalotem.

Miąższ obfity, dość miękki i mięsisty. W kolorze bladożółty. Pod skórka kapelusza i niekiedy u podstawy trzonu w barwie winnoczerwonej. Po uciśnięciu przebarwia się na ciemnopurpurowo. Zapach delikatny, łagodny. W smaku łagodny.

Zarodniki w wysypie barwy żółtoochrowej. Wysychając brązowieje. W kształcie elipsoidalno – wrzecionowate, z ziarnistością i kroplami wewnątrz. Powierzchniowo gładkie. W barwie brązowożółtawe. Wielkości od 10 do 14 x od 3,5 do 5 µm.

ochrona Objęty ochroną ścisłą.
Rozporzadzenie MŚ z dnia 9 lipca 2004 roku.
Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem ”R – rzadki”.

uwagi Jadalny.
Hymenofor jest formą przejściową miedzy gatunkami blaszkowymi, a rurkowymi w ramach rodziny.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.
"Niniejszy dokument został opublikowany dzięki pomocy finansowej UE. Za treść tego dokumentu odpowiada autor opracowania, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska UE"

Gatunek podobny to: pokrojem przypominające niektóre gatunki podgrzybków.

piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl