Dodano: 27 kwietnia 2005
Gatunek bardzo rzadki. Uważano do niedawna, że w Polsce nie notowany. Występuje od kwietnia do wczesnej jesieni, na martwych pniach topoli białej i osiki.
Do rodzaju Pleurotus sp. należą 22 gatunki. Są to:
- Pleurotus australis
- Pleurotus calyptratus
- Pleurotus citrinopileatus
- Pleurotus columbinus
- Pleurotus cornucopiae
- Pleurotus djamor
- Pleurotus dryinus
- Pleurotus ëous
- Pleurotus eryngii
- Pleurotus euosmus
- Pleurotus flabellatus
- Pleurotus floridanus
- Pleurotus incarnatus
- Pleurotus lampas
- Pleurotus ostreatoroseus
- Pleurotus ostreatus
- Pleurotus pulmonarius
- Pleurotus rattenburyi
- Pleurotus sajor-caju
- Pleurotus sapidus
- Pleurotus smithii
- Pleurotus subareolatus
Występuje również pod nazwami: Agaricus calyptratus Lindblad;
Pleurotus djamor f. calyptratus (Lindblad ex Fr.) R.H. Petersen
Boczniak topolowy, Pleurotus calyptratus (Lindblad) Sacc. 1887 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz o średnicy od 30 do 100 mm. Kiedy młody, w kształcie półkulisty, później staje się nerkowaty lub muszlowaty. Krótkim trzonkiem przyrośnięty do substratu. Kolor bardzo młodych owocników szarawofioletowy, następnie bladoszarawy, szarawy z brązowofioletowymi przebarwieniami. Ostatecznie w barwie kremowobiaławej. Powierzchnia gładka, aksamitna, jedwabiście połyskliwa. Bywa do połowy delikatnie, promieniście pomarszczony. Podczas wilgotnej pogodny śliska, a w normalnych warunkach sprawia wrażenie lepkiej. Brzeg podwinięty, z resztką zaschniętej osłony u starszych okazów. W stadium młodocianym, skórzasta osłona zakrywa blaszki. Osłona łączy brzeg kapelusza, po szczątkowy trzon. Blaszki szerokości do 4 do 6 mm. U młodych owocników barwy białej, o odcieniu kremowym, z wiekiem żółknące. Średnio gęste, zbiegające na szczątkowy trzon. Trzon szczątkowy, boczny. Mocno umocowany w substracie. Miąższ barwy białej. Elastyczny i mięsisty. Niezmienny. Smaku i zapach łagodny, przyjemny. Zarodniki w wysypie barwy białawej lub kremowej. W kształcie cylindryczne. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe, często z jedną kroplą tłuszczu. Wielkość od 11 do 14 x od 3 do 4,5 µm. |
| ochrona | Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „E”- wymierający. |
| uwagi | uwagi: Jadalny. Gatunki podobne to: boczniak białożółty - Pleurotus dryinus (Pers.) P. Kumm., spotykany na drewnie drzew liściastych, szczególnie na dębie i topoli. Inne nazwy to: boczniak osłonowy, boczniak czapeczkowaty. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
