Dodano: 31 stycznia 2007
Gatunek należy do rzadkich. Spotykany od czerwca do października na drzewach, ściętych kłodach, często w dziuplach, zabliźnionych pęknięciach oraz przy korzeniach i na pniakach. Najczęściej na drzewach liściastych (brzoza, topola, lipa). Można go spotkać na przyziemiu oraz porastającego drzewo na znacznej wysokości. Spotykany też na trocinach i drewnie budowlanym. Lubi ciepło.
Do rodzaju Volvariella sp. zaliczane jest 14 gatunków. Są to:
- Volvariella bakeri
- Volvariella bombycina
- Volvariella caesiotincta
- Volvariella diplasia
- Volvariella esculenta
- Volvariella gloiocephala
- Volvariella hypopithys
- Volvariella media
- Volvariella murinella
- Volvariella pusilla
- Volvariella reidii
- Volvariella surrecta
- Volvariella taylorii
- Volvariella volvacea
Występuje również pod nazwami: Volvaria bombycina (Schaeff.) P. Kumm.; Agaricus bombycinus Schaeff.
Pochwiak jedwabnikowy, Volvariella bombycina (Schaeff.) Singer 1951 | systematyka |
|
|
|---|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 80 do 200 mm. W kształcie za młodu jajowato - dzwonowaty, później półkulisty, wypukło rozpostarty. W barwie biały, blado żółtawy lub żółtawy. Powierzchnia sucha, z gęstym, wełnistym i jedwabistym owłosieniem, zwieszającym się również z brzegów. Blaszki gdy młode, w kolorze białawe, z różowawym odcieniem, do różowoczerwonego. Gęste, szerokie i brzuchate. Przy trzonie wolne. Pierścień nie występuje. Trzon długości od 80 do 150 mm. Grubości od 10 do 15 mm. Na powierzchni nagi i gładki. Połyskliwy. W kształcie cylindryczny, odgięty, zwężający się ku górze, a u podstawy rozszerzony i przechodzący w otwartą, luźną pochwę, która sięga do około połowy jego długości. Pochwa u młodych okazów w barwie biaława, z wiekiem brązowiejąca. Miąższ w barwie biały. Zwarty, ale delikatny i cienki. Miękki. Niezmienny. W smaku łagodny. W zapachu przypomina rzodkiew. Zarodniki w wysypie koloru różowego. W kształcie elipsoidalne, z dziobkiem i najczęściej jedną kroplą tłuszczu. Powierzchniowo gładkie. Wielkość od 8 do 10 x od 5 do 6 µm. | |
| ochrona | Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem ”R – rzadki”. | |
| uwagi | Jadalny, ale nie wart konsumpcji.
Jest pasożytem i saprofitem.
Gatunek podobny to: pochwiak karłowaty - Volvariella pusilla (Pers.) Singer; znacznie mniejszy, wyrastający na ziemi lub szczątkach roślin w lasach i poza lasami.
Inne nazwy to: bedłka jedwabista, bedłka jedwabnikowi, pochwiak jedwabisty.
|
|
| piśmiennictwo |
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.Komentarze
Brak komentarzy.
