Dodano: 8 grudnia 2014
Spotykany na drewnie drzew liściastych. Rośnie w dużych koloniach i zazwyczaj znajduje się na martwym drewnie, rzadziej na próchnie. Częsty na Corylus avellana, Alnus glutinosa, Salix caprea i Quercus robur . Rzadziej na Cydonia oblonga , Betula pendula , Fagus sylvatica, Prunus avium , Quercus ilex i Rosa canina. Rejestrowany także na Fagus.
Do rodzaju Hypoxylon należą 103 gatunki. Są to:
Hypoxylon allantoideum
Hypoxylon anthochroum
Hypoxylon aucklandiae
Hypoxylon begae
Hypoxylon brevirimum
Hypoxylon brevisporum
Hypoxylon californicum
Hypoxylon carneum
Hypoxylon cercidicola
Hypoxylon chathamense
Hypoxylon chionostomum
Hypoxylon cinnabarinum
Hypoxylon commutatum
Hypoxylon conostomum
Hypoxylon croceum
Hypoxylon crocopeplum
Hypoxylon curvirimum
Hypoxylon dearnessii
Hypoxylon diatrypeoides
Hypoxylon dieckmannii
Hypoxylon dingleyae
Hypoxylon duranii
Hypoxylon duriloculatum
Hypoxylon erythrostroma
Hypoxylon fendleri
Hypoxylon ferrugineum
Hypoxylon flavoargillaceum
Hypoxylon fragiforme
Hypoxylon fuhreri
Hypoxylon fuscopurpureum
Hypoxylon fuscum
Hypoxylon fusoideosporum
Hypoxylon gilbertsonii
Hypoxylon glycyrrhiza
Hypoxylon haematostroma
Hypoxylon howeanum
Hypoxylon hughesii
Hypoxylon intermedium
Hypoxylon investiens
Hypoxylon jecorinum
Hypoxylon julianii
Hypoxylon karii
Hypoxylon kretzschmarioides
Hypoxylon laschii
Hypoxylon laurus
Hypoxylon lenormandii
Hypoxylon lienhwacheense
Hypoxylon lividicolor
Hypoxylon lividipigmentum
Hypoxylon macrocarpum
Hypoxylon macrosporum
Hypoxylon madangense
Hypoxylon megalosporum
Hypoxylon moellerianum
Hypoxylon monticulosum
Hypoxylon munkii
Hypoxylon musceum
Hypoxylon nicaraguense
Hypoxylon notatum
Hypoxylon nothofagicola
Hypoxylon novemexicanum
Hypoxylon ochraceum
Hypoxylon olivicolor
Hypoxylon olliforme
Hypoxylon papillatum
Hypoxylon parksianum
Hypoxylon pelliculosum
Hypoxylon perforatum
Hypoxylon pilgerianum
Hypoxylon placentiforme
Hypoxylon polyporus
Hypoxylon porphyreum
Hypoxylon ravidoroseum
Hypoxylon rectangulosporum
Hypoxylon retpela
Hypoxylon rickii
Hypoxylon rubellum
Hypoxylon rubigineoareolatum
Hypoxylon rugulosporum
Hypoxylon rutilum
Hypoxylon salicicola
Hypoxylon samuelsii
Hypoxylon sclerophaeum
Hypoxylon sphaeriostomum
Hypoxylon subalbum
Hypoxylon subcorticeum
Hypoxylon subcrocopeplum
Hypoxylon submonticulosum
Hypoxylon subrutiloides
Hypoxylon subrutilum
Hypoxylon subticinense
Hypoxylon symphyon
Hypoxylon texcalense
Hypoxylon ticinense
Hypoxylon tinctor
Hypoxylon tortisporum
Hypoxylon trugodes
Hypoxylon umbilicatum
Hypoxylon undulatum
Hypoxylon vandervekenii
Hypoxylon venezuelense
Hypoxylon vinosopulvinatum
Hypoxylon vogesiacum
Występuje również pod nazwą: Hypoxylon coccinellum Sacc. ; Hypoxylon coccineum Plowright, Hawksworth & Sherwood-Pike ; Hypoxylon coccineum var. microcarpum Bizz.; Hypoxylon daldiniiforme P.M.D. Martin; Hypoxylon multiforme var. australe Cooke ; Hypoxylon pulcherrimum Höhn.; Hypoxylon variolosum var. microcarpum (Bizz.) Traverso
Drewniak pierzasty, Hypoxylon howeanum Peck 1872 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Podkładka (stroma) w kształcie półkolista do prawie kulistej, często zlewające się. Na powierzchni z widocznymi niepozornymi kopczykami perytecji. Średnicy od 3 do 8 mm i od 2 do 6 mm wysokie. W kolorze rdzy, z zatokami w kolorze ciemnej cegły. Pomarańczowoczerwone grudki pod powierzchnią, a granulki między otocznią białe, kiedy są młode. Tkanka poniżej otoczni jest czarna w kolorze, wznosi się między otoczniami i ma grubość do 5 mm. Otocznia (perytecja) w kształcie jajowata, od 200 do 400 µm średnica i wysokie od 300 do 500 µm. Ujście poniżej podkładki, czarne lub w barwie powierzchni stromaty. Anamorfa promieniuje od młodej podkładki w postaci strzepek. Są w kolorze od płowożółtego, miodowego po brązowawy, z białawymi wierzchołkami. Mają średnicę od 150 do 200 µm i złożone są z ciemnobrązowych strzępek szerokich na 5 µm. Komórki konidialne mają wielkość od 13 do 20 (25) x 3 do 4 µm. Zarodniki konidiodalne są w kształcie elipsoidalne i mają wielkość od 4 do 4,5 (6) x 2,5 do 3,5 µm. Anamorfa podobna jest do Nodulisporium. Zarodniki w wysypie barwy brunatnej do czarnej. W kształcie nierególarnie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Brązowe w kolorze. Wielkości od 6,8 do 8,8 x od 3,4 do 4,8 µm. Ścianki pękają w 10% KOH. |
| uwagi | Saprofit. Niejadalny. Gatunki podobne to: spotykany na drewnie bukowym drewniak szkarłatny - Hypoxylon fragiforme (Pers.) J. Kickx f. Ponadto H. howeianum i H. fragiforme należą do tego samego chemotypu. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
