Dodano: 27 stycznia 2009
Rzadko spotykany. Najczęściej wyrasta na topoli. Może też obrać sobie za żywiciela brzozę, buk lub dąb. Nie spotykany na drzewach iglastych.

Do rodzaju Inonotus należą 44 gatunki. Są to:

- Inonotus albertinii
- Inonotus andersonii
- Inonotus chilanshanus
- Inonotus clemensiae
- Inonotus crocitinctus
- Inonotus crustosus
- Inonotus cuticularis
- Inonotus dryadeus
- Inonotus dryophilus
- Inonotus duostratosus
- Inonotus farlowii
- Inonotus flavidus
- Inonotus fulvomelleus
- Inonotus glomeratus
- Inonotus hamusetulus
- Inonotus hastifer
- Inonotus hispidus
- Inonotus juniperinus
- Inonotus micantissimus
- Inonotus mikadoi
- Inonotus munzii
- Inonotus nidus-pici
- Inonotus nodulosus
- Inonotus nothofagi
- Inonotus obliquus
- Inonotus ochroporus
- Inonotus patouillardii
- Inonotus pegleri
- Inonotus peristrophidis
- Inonotus pertenuis
- Inonotus porrectus
- Inonotus pseudoradiatus
- Inonotus pusillus
- Inonotus quercustris
- Inonotus radiatus
- Inonotus rheades
- Inonotus rickii
- Inonotus splitgerberi
- Inonotus subiculosus
- Inonotus tabacinus
- Inonotus tamaricis
- Inonotus texanus
- Inonotus triqueter
- Inonotus venezuelicus

Występuje pod nazwami: Hemidiscia rheades (Pers.) Lázaro Ibiza; Inocutis rheades (Pers.) Fiasson & Niemelä; Inodermus rheades (Pers.) Quél.; Phylloporia rheades (Pers.) Teixeira; Polyporus rheades Pers.; Polystictus rheades (Pers.) Bigeard & H. Guill.; Xanthochrous rheades (Pers.) Pat.

systematyka
  • Klasa: podstawczaki - Basidiomycetes
    • Rząd: szczecinkowce - Hymenochaetales
      • Rodzina: szczecinkowcowate - Hymenochaetaceae
        • Rodzaj: błyskoporek - Inonotus P. Karst.
budowa Owocnik jest jednoroczny. W kształcie konsolowate, bocznie przyrośnięte, guzkowate, półkoliste, półrozpostarte. Mogą rosnąć pojedynczo lub po kilka, układając się wtedy dachówkowato, a zrośnięte tworzą duże skupienia. Osiąga szerokość od 20 do 50 mm, długość od 30 do 120 mm i grubość od 10 do 30 mm. W przypadku owocników występujących na dębie mogą rozmiary być większe. Na kapeluszu powierzchnia górna jest nierówna, pagórkowata, a przy nasadzie może być wyraźnie wybrzuszona. Jest mocno filcowato-kosmata lub filcowato szczeciniasta.. Może mieć kolor ochrowy, rdzawy do płowego i kasztanowatego. Silniejsze nasycenie barwy jest widoczne u nasady kapelusza. Brzeg ostry lub przytępiony, zazwyczaj lekko podwinięty i jaśniejszy od reszty owocnika. W starych grzybach widoczne wyłysienia. Powierzchnia hymenoforu w kolorze brunatnocynamonowym lub orzechowym, pokryta bladożółtawym nalotem. W okazach wysuszonych silnie spękana i w barwie płowej do kasztanowatej. Włoski na okryciu kapelusza są splecione przeważnie w pęczki. Mają długość do 2,5 mm i od 4 do 6 µm grubości.

Pory od kulistych, nieco kanciastych po nieregularne w kształcie. W ilości od 2 do 4 na 1 mm i średnicy od 0,2 do 0,5 mm.

Rurki ułożone w jednej warstwie. Mają długość od 3 do 15 mm. Są w kolorze rdzawe lub rudocynamonowe, a na koniec kasztanowate. Ostrze całe, w miarę wzrostu ząbkowane lub porozrywane.

Miąższ w konsystencji korkowaty z dużą zawartością wilgoci. Wyschnięty bardzo twardy. Ma strukturę grubo jedwabiście-włóknistą. Osiąga grubość od 3 do 20 mm. Jest w kolorze rudym, brunatnym lub kasztanowatym. Jaśniejszy przy powierzchni górnej kapelusza. W nasadzie występuje twarda wkładka utworzona z grzybni, która ma strukturę piaskowo-ziarnistą i barwę cynamonoworudą z bladożółtymi żyłkami. W smaku i zapachu bez charakterystycznych cech.

Zarodniki w wysypie koloru rdzawego. W kształcie elipsoidalne lub jajowate, jednostronnie spłaszczone z jedną lub dwiema kroplami. W kolorze słomkowożółte lub bladobrunatne. Wielkości od 5 do 6 x od 3 do 4 µm. W okazach występujących na dębach mogą być większe.

ochrona Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „V”- narażony.
uwagi Niejadalny. Grzyb dość zmienny, występujący na licznych żywicielach. Powoduje białą zgniliznę drewna.

Inne nazwy to: hubczak lisi, włóknouszek cynamonowy.

Gatunek podobny to: Inonotus cuticularis (Bull.) P. Karst. - błyskoporek skórzasty, najczęściej spotykany na bukach oraz zasiedlający również buki Inonotus nodulosus (Fr.) P. Karst. - błyskoporek guzkowaty.

piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl