Dodano: 0 0000
W lasach sosnowych i mieszanych na terenach trawiastych. W młodnikach sosnowych, polanach i nieużytkach porośniętych samosiewem sosny. Lubi gleby piaszczyste, o odczynie zasadowym. W okresie od maja do października. Tworzy mikoryzę z różnymi gatunkami sosen. Występuje pojedynczo lub w dużych grupach. Gatunek dawniej dość pospolity, ale są rejony gdzie jest coraz rzadszy.
Do rodzaju Suillus należy 30 gatunków. Są to:
- Suillus acerbus
- Suillus acidus
- Suillus americanus
- Suillus bellinii
- Suillus bovinus
- Suillus brevipes
- Suillus caerulescens
- Suillus cavipes
- Suillus collinitus
- Suillus cothurnatus
- Suillus flavidus
- Suillus granulatus
- Suillus grevillei
- Suillus lakei
- Suillus luteus
- Suillus neoalbidipes
- Suillus ochraceoroseus
- Suillus pictus
- Suillus pinorigidus
- Suillus placidus
- Suillus plorans
- Suillus punctipes
- Suillus pungens
- Suillus sibiricus
- Suillus subacerbus
- Suillus subluteus
- Suillus tomentosus
- Suillus tridentinus
- Suillus variegatus
- Suillus viscidus
Występuje pod nazwami: Leccinum lactifluum (With.) Gray; Boletus lactifluus Sowerby; Boletus granulatus L.; Boletus lactifluus (Pers.) J. Blum; Suillus lactifluus (With.) A.H. Sm. & Thiers; Boletus granulatus var. lactifluus (Pers.) J. Blum; Ixocomus granulatus (L.) Quél.; Boletus lactifluus With.
Maślak ziarnisty, Suillus granulatus (L.) Snell 1944 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 20 do120 mm. Początkowo o kształcie półkolisty, a później spłaszczony i poduchowaty. Barwy czerwonobrązowawej, rdzawoczerwonawej, żółtawoochrowej, piaskowobrązowej do ciemnobrązowej. Skórka lepka i bardzo śliska w czasie deszczu. Gładka, naga i błyszcząca w czasie suszy. Oddziela się łatwo od miąższu. Pory o barwie jasnożółtej. Młode osobniki wydzielają krople białego mleczka, które podczas suchej pogody wysychając pozostawiają na porach i trzonie ziarenka w kolorze brązowym. Drobne, dojrzałe wielkości do 1 mm. W kształcie nieregularne i kanciaste. Rurki o długości od 5 do 10 mm. W pierwszej fazie bladożółte, a później ciemniejsze z odcieniem oliwkowym lub ochrowym. Przyrośnięte do trzonu lub trochę zbiegające. Łatwo oddzielające się od miąższu. Trzon wysokości od 40 do 60 mm. Grubości od 8 do 15 mm. O barwie żółtokremowej, oliwkowożółty. U podstawy brązowiejący. Równogruby, cylindryczny i pełny. Gładki, a w górnej części usiany, brązowymi brodaweczkami, powstałymi od mlecznego płynu, które zasychając przybiera brązowy kolor. Pierścień nie występuje. Miąższ w kapeluszu i trzonie w kolorze początkowo białawym, a następnie żółtawym, u podstawy trzonu, brązowawym. Po uszkodzeniu lub przecięciu nie zmienia barwy. W kapeluszu za młodu konsystencji masła, później miękki, soczysty, a nawet wodnisty. Natomiast w trzonie lekko włóknisty. O łagodnym owocowym zapachu i przyjemnym smaku. Zarodniki w wysypie barwy jasnoochrowej. Powierzchniowo gładkie. W kształcie elipsoidalno - wrzecionowate. Wielkość od 8 do 12 x od 2,5 do 4 µm. W kolorze miodowożółte. |
| uwagi | Jadalny i bardzo smaczny. Chętnie zbierany. Najwyższą jakość mają młode owocniki. Starsze mogą być ciężko strawne i prowadzić niekiedy do biegunki.
Skórkę z kapelusza należy usunąć przy oczyszczaniu.
Gatunki podobne to: maślak zwyczajny – Suillus luteus (L.) Gray, posiada on jednak pierścień na trzonie. Innymi podobnymi maślakami są: maślak limbowy - Suillus plorans (Rolland) Kuntze i maślak łagodny - Suillus placidus (Bonord.) Singer Inne nazwy zwyczajowe to: błotownik, borowik ziarnisty, gęsi pępek, grzyb pępek, grzyb ziarnisty, huba mochowik, mchowik, mchownik, pępuszek, przetacznik, sitnik, zajączak. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
