Dodano: 31 sierpnia 2006
Pospolity. Spotykany na terenie całego kraju. Owocniki wyrastają od lata do jesieni, w różnych typach lasów. Rośnie na ziemi, pojedynczo lub w grupach po kilka.

Do rodzaju Boletus sp. zaliczane jest 46 gatunków, z których nie wszystkie są jadalne, a niektóre są nawet trujące.

Występuje również pod nazwami: Xerocomus communis (Bull.) Bon; Boletus communis Bull.; Xerocomus chrysenteron (Bull.) Quél.; Ceriomyces communis (Bull.) Murrill; Boletus pascuus

systematyka
  • Klasa: podstawczaki - Basidiomycetes
    • Rząd: borowikowce - Boletales
      • Rodzina: borowikowate - Boletaceae
        • Rodzaj: borowik - Boletus Dill.ex Fr.
budowa Kapelusz średnicy od 30 do 70 mm. Początkowo półkulisty, następnie wypukły do rozpostartego i poduchowatego. Powierzchnia zamszowata lub delikatnie aksamitna, w dojrzewających owocnikach staje się gładka, popękana w drobne poletka, oddzielone od siebie żółtawymi lub czerwonawymi ryskami. Nigdy śliski, skórka nie dająca się zdjąć. Zabarwiony na kolor brązowawy z odcieniami żółtawooliwkowymi, oliwkowozielonawy, szarozielonkawy, czerniawozgniłozielonawy, jak również z odcieniami czerwonawymi, czerwonawymi plamkami i bardzo często czerwonawym brzegiem. W miejscach wyjedzonych powstaje zaróżowienie.

Pory w barwie kremowożółte, zielonawożółtawe do ciemnooliwkowych. Duże, nierówne i kanciaste. U starszych okazów siniejące po uszkodzeniu, bądź uciśnięciu.

Rurki tej samej barwy, co pory. Po przecięciu mogą przybierać barwę zielonawą. Długości od 4 do 11 mm. Początkowo przyrośnięte i lekko zbiegające, a później wolne.

Trzon w kolorze jasnożółty, żółtawozielonkawy, żółtoochrowy do ochrowego, z czerwonymi, niekiedy intensywnymi nabiegnięciami. Pod samym kapeluszem żółty. Powierzchnia początkowo gładka, z czasem drobno kosmkowata i podłużnie włókienkowata. Długości od 30 do 70 mm i grubości od 7 do 15 mm. W kształcie cylindryczny, u podstawy zwężony, często powyginany. Podstawa dość często przerośnięta białawą grzybnią. Pełny.

Miąższ w kolorze białawożółtawym lub kremowożółtawym. Pod skórką kapelusza kremoworóżowy. W trzonie wyraźnie żółty, pomarańczowożółty i szczególnie u podstawy żółtougrowy. Miękki, sprawiający wrażenie wodnistego. U starych okazów nieco gąbczasty. Zapach słaby. Smak nieznacznie kwaskowaty.

Zarodniki w wysypie barwy ciemnooliwkowej, lub zgniłozielonej. W kształcie wasko elipsoidalne do wrzecionowatych. Powierzchniowo gładkie, z kropelkami tłuszczu wewnątrz. W kolorze jasnożółtawoochrowe. Wielkość od 12 do15 µm x od 4 do 6 µm.

uwagi Jadalny. Niezbyt trwały, szybko pleśniejący i najczęściej zaczerwiony.

Gatunek podobny to: podgrzybek zajączek - Boletus subtomentosus Pers. (= Xerocomus subtomentosus) równie pospolity, bez spękań i czerwonawych przebarwień oraz podgrzybek odciętozarodnikowy - Boletus porosporus (Imler) Watling (= Xerocomus porosporus ) rzadszy, bez czerwonawych przebarwień.

Inne nazwy to: podgrzybek złotawy, grzyb złotawy, borowik złotawy, grzyb czerwonotrzonowy, grzyb zajęczy, czerwona noga.

piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl