Dodano: 24 listopada 2006
Częsty, a nawet pospolicie występujący. Pojawia się owocując już od wiosny do jesieni. Najczęściej po obfitych opadach deszczu. Porasta gromadnie, niekiedy w ogromnych skupieniach, liczących po kilkaset owocników. Siedliskiem są próchniejące pniaki i zagrzebane w ziemi drewno z drzew liściastych. W okresie sezonu może kilkanaście razy owocować w jednym miejscu.
Do rodzaju Coprinus sp. należą 124 gatunki. Są to:
- Coprinus acuminatus
- Coprinus alopecius
- Coprinus ammophilae
- Coprinus amphibius
- Coprinus amphithallus
- Coprinus angulatus
- Coprinus argenteus
- Coprinus astroideus
- Coprinus atramentarius
- Coprinus aureogranulatus
- Coprinus auricomus
- Coprinus bellulus
- Coprinus bipellis
- Coprinus bisporiger
- Coprinus bisporus
- Coprinus callinus
- Coprinus calosporus
- Coprinus cinereofloccosus
- Coprinus cinereus
- Coprinus cinnamomeotinctus
- Coprinus comatus
- Coprinus congregatus
- Coprinus coniophorus
- Coprinus coopertus
- Coprinus cordisporus
- Coprinus cortinatus
- Coprinus cothurnatus
- Coprinus curtus
- Coprinus delicatulus
- Coprinus dilectus
- Coprinus disseminatus
- Coprinus domesticus
- Coprinus echinosporus
- Coprinus ellisii
- Coprinus ephemeroides
- Coprinus ephemerus
- Coprinus episcopalis
- Coprinus erythrocephalus
- Coprinus filamentifer
- Coprinus flocculosus
- Coprinus foetidellus
- Coprinus friesii
- Coprinus galericuliformis
- Coprinus gonophyllus
- Coprinus griseofoetidus
- Coprinus grossii
- Coprinus hemerobius
- Coprinus hercules
- Coprinus herinkii
- Coprinus heterosetulosus
- Coprinus hexagonosporus
- Coprinus hiascens
- Coprinus impatiens
- Coprinus jonesii
- Coprinus kimurae
- Coprinus krieglsteineri
- Coprinus kubickae
- Coprinus kuehneri
- Coprinus laanii
- Coprinus lagopides
- Coprinus leiocephalus
- Coprinus lilatinctus
- Coprinus luteocephalus
- Coprinus macrocephalus
- Coprinus marculentus
- Coprinus martinii
- Coprinus megaspermus
- Coprinus micaceus
- Coprinus miser
- Coprinus myceliocephalus
- Coprinus narcoticus
- Coprinus nemoralis
- Coprinus niveus
- Coprinus ochraceolanatus
- Coprinus pachydermus
- Coprinus pachyspermus
- Coprinus patouillardii
- Coprinus pellucidus
- Coprinus phaeosporus
- Coprinus picaceus
- Coprinus plagioporus
- Coprinus plicatilis
- Coprinus poliomallus
- Coprinus pseudofriesii
- Coprinus pseudoniveus
- Coprinus pseudoradiatus
- Coprinus psychromorbidus
- Coprinus pyrranthes
- Coprinus quadrifidus
- Coprinus radians
- Coprinus radiatus
- Coprinus radicans
- Coprinus romagnesianus
- Coprinus saccharomyces
- Coprinus sassii
- Coprinus schroeteri
- Coprinus sclerocystidiosus
- Coprinus sclerotiger
- Coprinus scobicola
- Coprinus semilanatus
- Coprinus semitalis
- Coprinus silvaticus
- Coprinus similis
- Coprinus spelaiophilus
- Coprinus spilosporus
- Coprinus stanglianus
- Coprinus stellatus
- Coprinus stercorarius
- Coprinus stercoreus
- Coprinus sterquilinus
- Coprinus subdisseminatus
- Coprinus subimpatiens
- Coprinus subpurpureus
- Coprinus tigrinellus
- Coprinus trisporus
- Coprinus truncorum
- Coprinus tuberosus
- Coprinus urticicola
- Coprinus utrifer
- Coprinus velatopruinatus
- Coprinus vermiculifer
- Coprinus verticillatus
- Coprinus xanthothrix
- Coprinus xenobius
Występuje również pod nazwą: Coprinellus disseminatus (Pers.) J.E. Lange; Psathyrella disseminata (Pers.) Quél.; Agaricus disseminatus Pers.; Pseudocoprinus disseminatus (Pers.) Kühner; Agaricus striatus sensu Sowerby; Coprinarius disseminatus (Pers.) P. Kumm.
Czernidłak gromadny, Coprinus disseminatus (Pers.) Gray 1821 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz osiąga średnicę od 5 do 20 mm. W kształcie początkowo naparstkowaty, dzwonowaty, a z wiekiem wypukły i rozpostarty. W kolorze od białoszarawego, jasnokremowego, bladobrązowawego, żółtawego, żółtoszarawego po szarawy, z tendencją do ciemnienia. Powierzchnia promieniście bruzdowana, prawie od środka kapelusza i mączyści oprószona, kosmkowata. Pod lupą widoczne włoski. Później gładka. Sucha matowa. Nie rozpływa się tylko zasycha. Blaszki początkowo w barwie białej, później bladomięsiste i z wiekiem szarzejące, a następnie czerniejące. Nieco wilgotniejące. Szeroko przyrośnięte do trzony lub zbliżone, brzuchate i dość rzadkie. Szerokości do 3 mm. Nie rozpływające się. Trzon długości od 10 do 50 mm. I grubości od 1 do 2 mm. W kolorze biały lub bladopopielaty. Często mlecznowodniście prześwitujący. Równogruby, wysmukły i często faliście powyginany. Pusty wewnątrz, troszkę włókienkowaty, ale delikatny i kruchy. Pierścień nie występuje. Miąższ bardzo cienki, delikatny i wodnisty. Zapachu, z nutką grzybową i łagodny w smaku. Zarodniki w wysypie koloru brunatnego do czarnego. W kształcie elipsoidalne z dużą porą rostkową. W kolorze brązowe. Powierzchniowo gładkie. Wielkości od 7 do 9 x od 4 do 5 µm. |
| uwagi | Jadalny, ale nie ma żadnego znaczenia kulinarnego ze względu na fakt, że jest zbyt delikatny i drobny. Rekompensuje to jego subtelny widok, w pięknych gromadach. Gatunki podobne to: kruchaweczka najmniejsza - Psathyrella pygmaea (Bull.) Singer, mająca nagi i nie tak mocno karbowany kapelusz, blaszki w innym kolorze, Może występować wspólnie z czernidłakiem gromadnym, w jednym siedlisku. Inne nazwy to: bedłka rozsiana, kołpaczek dziuplowy, kołpaczek rozsiany. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
