Dodano: 3 listopada 2007
Spotykany od sierpnia do listopada w lasach iglastych i rzadziej mieszanych. Dość częsty, ale nie masowo występujący. Rośnie pojedynczo lub w luźnej grupie składającej się z kilku owocników.
Występuje również pod nazwami: Boletus piperatus Bull.; Boletus piperatus Sowerby; Boletus piperatus var. piperatus Bull.; Ceriomyces piperatus (Bull.) Murrill; Ixocomus piperatus (Bull.) Quél.; Leccinum piperatum (Sowerby) Gray; Suillus piperatus (Bull.) Kuntze; Viscipellis piperata (Bull.) Quél.
Do rodzaju Chalciporus należy 9 gatunków. Są to:
- Chalciporus aurantiacus
- Chalciporus griseus
- Chalciporus luteopurpureus
- Chalciporus phaseolisporus
- Chalciporus phlebopoides
- Chalciporus piperatoides
- Chalciporus piperatus
- Chalciporus rubinellus
- Chalciporus virescens
Maślaczek pieprzowy, Chalciporus piperatus (Bull.) Bataille 1908 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz w kolorze żółtobrązowym, pomarańczowobrązowawym, jasnoochrowy do ochrowego w odcieniu rdzawomiedzianym. Rzadko winnoczerwony. Osiąga średnice od 15 do 50 mm. W kształcie, gdy młody długo półkulisty. Później wypukły do poduszkowatego lub rozpostartego. Powierzchnia gładka. W młodych owocnikach przylegająco meszkowata, z wiekiem naga. W okresie dużej wilgotności skórka kapelusza mazista, śluzowata. W porze suchej aksamitnie błyszcząca. Pory w kształcie kanciaste i dość szerokie. Około 2 mm średnicy. W barwie od kapelusza. Ceglastordzawe, miedzianobrązowe do brązowożółtawych. Ciemniejące nieco po uciśnięciu. Rurki w kolorze porów. Przyrośnięte szeroko lub zbiegające na trzon. Z wiekiem wykrojone. Długości od 3 do 10 mm. Trzon długości od 20 do 60 mm i grubości od 5 do 10 mm. Podobnego koloru, jak kapelusz. Równogruby, niekiedy lekko zwężający się ku podstawie. Cienki i wysmukły. Na powierzchni gładki i nagi. Podstawa pokryta grzybnią w kolorze żółtym. Bez pierścienia i pozostałości osłony. Miąższ w kapeluszu w barwie kremowej. W trzonie cytrynowożółty, intensywnie szafranowy i ochrowożółty, z nutka brązowawych przebarwień. Gruby od 5 do 10 mm. W młodych owocnikach zwarty, mięsisty, później gąbczasty i miękkawy. Smak po kilku sekundach ostry, pieprzowy i piekący. Zarodniki w wysypie barwy brązowej lub czerwonobrązowej. Powierzchniowo gładkie. Miodowożółte. W kształcie wrzecionowate, bez pory rostkowej. Wielkość od 7,5 do 12 x od 3 do 5 µm. |
| uwagi | Jadalny, jako grzyb przyprawowy lub domieszkowy. Tworzy mikoryzy z sosną i świerkiem. Gatunki podobne to: zabarwiony intensywnie czerwono, maślaczek rubinowy - Chalciporus rubinellus (Peck) Singer; oraz występujący na podobnych stanowiskach i w tym samym okresie, maślak sitarz - Suillus bovinus (Pers.) Roussel. Inne nazwy to: borowik pieprzowy, maślak pieprzowy. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
