Dodano: 2 grudnia 2011
Bardzo rzadki gatunek. Występuje latem w górskich lasach w próchnicy pod świerkami i jodłami.
Występuje również pod nazwami: Hymenogaster caespitosus (Rolland) Soehner
Do rodzaju Chamonixia należy 9 gatunków. Są to:
- Chamonixia albida
- Chamonixia bispora
- Chamonixia brevicolumna
- Chamonixia caespitosa
- Chamonixia caudata
- Chamonixia mucosa
- Chamonixia octorugosa
- Chamonixia pachydermis
- Chamonixia vittatispora
systematyka |
|
---|---|
budowa | Owocnik w kształcie kulisty, prawie kuliście okrągły lub kuliście przypłaszczony. Pozornie podobny do młodych owocników Lycoperdon lub Bovista. Średnicy od 20 do 30 mm. Powierzchnia zewnętrzna początkowo biała lub biało kremowa, jedwabista i filcowata. Skórka cienka, nie oddzielająca się od gleby. Nabiegająca sino-niebiesko po dotknięciu lub uszkodzeniu, a dojrzała nawet granatowa. Zaopatrzony w mały, przypominający nibykorzeń do 4 mm długości. Wnętrze owocnika składa się z podłużnych, niewielkich i nieregularnych w kształcie komór, przechodzących w białą, cienką i centralną collumele. Komórki są początkowo białe, a w miarę dojrzewania brązowieją do ciemnego brązu. Miąższ w zapachu przyjemny. Zarodniki w wysypie ciemnobrązowe. W kształcie szeroko elipsoidalne. Powierzchniowo wzdłużnie, wypukle żebrowane z międzypolami. Grubościenne i na jednym końcu z widocznym dziobkiem.. Wielkość od 16 do 19,5 x od 11,5 do 13 µm. Koloru czerwonobrązowego. |
ochrona | Ujęta na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „Ex”- wymarłe i zaginione. |
uwagi | Jadalność nieznana. Swoja nazwę zawdzięcza miejscu pierwszego jego znalezienia, to jest Chamonix we Francji. Jako ciekawostkę można jeszcze dodać, że skład tak mocno niebieszczejącego barwnika podobny jest do składu chemicznego gyrocyaniny, który występuje w piaskowcu modrzaku Gyroporus cyanescens. Zaliczenie do rodziny Boletaceae,- Chamonixia zawdzięcza podobnemu do Leccinum układowi DNA. Gatunki podobne to: Zelleromyces alveolatus (Singer & A.H. Sm.) Trappe, T. Lebel & Castellano. Charakteryzuje się większymi owocnikami, 30 do 50 mm. W kolorze biało mdławy do baldoochrowego. Posiada kuliste, hialinowe zarodniki. Rośnie pod dębami. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.