Dodano: 27 grudnia 2014
Stosunkowo rzadko spotykana. Pojawia się od lata do jesieni w miejscach bogatych w resztki organiczne. Lubi łaki i obrzeża lasów oraz towarzystwo roślinności zielonej.
Do rodzaju Lepiota należą 54 gatunki. Są to:
- Lepiota adusta
- Lepiota alopochroa
- Lepiota aspera
- Lepiota bickhamensis
- Lepiota boertmannii
- Lepiota boudieri
- Lepiota brunneoincarnata
- Lepiota brunneolilacea
- Lepiota calcarata
- Lepiota calcicola
- Lepiota carinii
- Lepiota castanea
- Lepiota cingulum
- Lepiota clypeolaria
- Lepiota coxheadii
- Lepiota cristata
- Lepiota cystophoroides
- Lepiota echinacea
- Lepiota efibulis
- Lepiota erminea
- Lepiota exstructa
- Lepiota felina
- Lepiota forquignonii
- Lepiota fuscovinacea
- Lepiota grangei
- Lepiota griseovirens
- Lepiota helveola
- Lepiota hymenoderma
- Lepiota hystrix
- Lepiota ignivolvata
- Lepiota jacobi
- Lepiota lilacea
- Lepiota locquinii
- Lepiota magnispora
- Lepiota medullata
- Lepiota mesomorpha
- Lepiota micropholis
- Lepiota nigromarginata
- Lepiota obscura
- Lepiota ochraceofulva
- Lepiota oreadiformis
- Lepiota parvannulata
- Lepiota perplexa
- Lepiota phlyctaenodes
- Lepiota pseudoasperula
- Lepiota pseudolilacea
- Lepiota purpurata
- Lepiota rubella
- Lepiota rufipes
- Lepiota subalba
- Lepiota subgracilis
- Lepiota subincarnata
- Lepiota tomentella
- Lepiota xanthophylla
Występuje również pod nazwami: Lepiota barlae Pat.; Lepiota barlaeana Pat.; Lepiota helveola Rea ; Lepiota patouillardii Sacc. & Trotter
systematyka |
|
---|---|
budowa | Kapelusz może mieć średnicę od 20 do 60 mm. Kiedy młody stożkowato-wypukły, półkulisty, szeroko dzwonkowaty z szerokim, niskim i płaskim garbkiem. Dojrzały wklęsły do spłaszczonego, z niskim szerokim garbkiem lub z płasko-wypukłym garbkiem. Brzeg odchylony w dół. Pokryty drobnymi łuseczkami w kolorze ciemnobrązowym z odcieniem winnoczerwonym, na bladoróżowym tle. Centrum szarawobrązowe do ciemnobrązowego na białym do kremowego lub różowoszarawym tle. Wokół centrum występują koncentrycznie ztłoczone łuseczki, składajace się z małych piramid, nieco bledsze w kierunku marginesu. Centrum ciemnoszarobrązowe, czarniawe, ciemnowinnoczerwonobrunatne. Blaszki występują w ilości od 45 do 55, są wolne i umiarkowanie gęsto ustawione. Mają wybrzuszony kształt i są szerokie do 7 mm, z 1 do 3 na przemian ustawinymi blaszeczkami. W barwie białe do kremowych. Krawędź gładka, falista do ząbkowatej. Trzon może być długi od 20 do 50 mm i mieć grubość od 2,5 do 6 mm. Centralnie połączony z kapeluszem. W kaształcie cylindryczny i równogruby. W kolorze biały płowojasnobrązowy, do bladoróżowobrązowawego powyżej krótkotrwałego pierścienia, później różowawy, różowy, bliżej podstawy winnoczerwony. Wewnątrz z kanalikiem. Powierzchnia gładka w górnej części i łuszcząca się oraz niekompletnie włókienkowata w kierunku podstawy. Łuseczki i włókienka zabarwione podobnie jak kapelusz. Podstawa pokryta białymi włókienkami grzybni. Miąższ jednorodny i biały do białawego w kapeluszu. Z wiekiem pod skórką kapelusza różowobrązowy. Kruchy i łamliwy w trzonie. Szklisty. W kolorze od żółtawego po czerwonobrunatny na zewnątrz i biały wewnątrz. Zapach silnie owocowy do mocno grzybowego. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie jajowate, pestkowate, z dziobkiem na jednym biegunie. Powierzchniowo gładkie i umiarkowanie grubościenne. Hialinowe. Lekko żółtawe w 5% KOH i czerwonobrązowe w odczynniku Melzera. Wielkości od 7 do 10 x od 4,5 do 6 µm. |
ochrona | Ujęta na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „V”- narażony. |
uwagi | Saprotrof. Grzyb śmiertelnie trujący. Gatunki podobne to: czubajeczka kasztanowata - Lepiota castanea Quél. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.