Dodano: 25 kwietnia 2005
Rzadka. Spotykana na terenach podmokłych, próchniczych, w środowisku drzew liściastych, zawsze w towarzystwie olszy. Jest grzybem lubiącym ciepłe stanowiska. Owocniki występują pojedynczo lub po kilka w okresie ciepłych zim oraz wczesną wiosną z nastaniem topnienia śniegów.
Do rodzaju Sarcoscypha sp. należy 5 gatunków. Są to:
- Sarcoscypha austriaca
- Sarcoscypha coccinea
- Sarcoscypha dudleyi
- Sarcoscypha jurana
- Sarcoscypha macaronesica
Występuje pod nazwami: Lachnea austriaca (Beck) Sacc.; Peziza austriaca Beck.
Czarka austriacka, Sarcoscypha austriaca (O. Beck ex Sacc.) Boud. 1907 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik podobny w budowie i wyglądzie jak: czarka szkarłatna - Sarcoscypha coccinea. W czarce austriackiej brzeg owocnika jest pod lupą obły, natomiast czarki szkarłatnej strzępiasty. Trzon bywa niekiedy dość duży i masywny. Cylindryczny, centralny i niekiedy odgiety. Barwy zewnętrznej owocnika. Pełny. Podstawa przytwierdzona do zagrzebanego drewna, tkwiącego w gruncie. Najczęściej z resztkami białych włókienek grzybni. Miąższ biały w kolorze. Bardzo kruchy, a najgrubszy w miejscu przechodzenia trzonu w miseczkę. Uciśnięty i rozkrojony nie zmienia zabarwienia. Zapach lekko grzybowy. W smaku może przypominać w tonacji pieczarkę i posmak rzodkwi. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie podłużnie elipsoidalne lub cylindryczne i te na końcach wgłębione. Powierzchniowo gładkie. W kolorze bezbarwne z wewnętrznymi kropelkami. Wielkość od 33 do 50 x od 12 do 14 µm. Włoski pod mikroskopem na stronie zewnętrznej w odróżnieniu od Sarcoscypha coccinea są powyginane, a u czarki szkarłatnej proste. |
| ochrona | Objęta ochroną ścisłą. Rozporządzenie MŚ z dnia 9 lipca 2004 roku. |
| uwagi | Jadalna. Gatunek czarki austriackiej można rozpoznać wyłącznie mikroskopowo, choć wskazaniem może być występowanie na substracie olszy (szczególnie szarej), a także na wierzbie i klonie. Owocniki ze zdjęć zostały przebadane mikroskopowo i zostało potwierdzone, że to gatunek Sarcoscypha austriaca (O. Beck ex Sacc.) Boud. Gatunki podobne to: czarnorzęska szczecinkowata - Melastiza chateri (W.G. Sm.) Boud; spotykana w podobnym okresie i zbliżonych warunkach siedliskowych. Jest jednak obustronnie zabarwiona na czerwono. Na krawędziach ma włoski w kształcie rzęsek i jest w formie różnie talerzykowata. Podobna jest również dzieżka pomarańczowa - Aleuria aurantia (Pers.) Fuckel; spotykana zazwyczaj przy drogach i na skarpach na ziemi o gliniastym składzie. Różni się wizualnie również kolorem, który może być od żółtego po pomarańczowy. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
