Dodano: 26 marca 2007
Występuje od lipca do listopada na zmurszałym drewnie drzew liściastych. Głównie na pniakach, próchniejących kłodach i gałęziach bukowych, dębowych, brzozie i olszy. Rzadko spotykana na drewnie drzew iglastych, a jeżeli już to na świerku. Najchętniej porasta w małych wiązkach lub pojedynczo. Siedliskuje dość pospolicie w lasach liściastych i łęgowych na obszarze całego kraju.
Do rodzaju Mycena należy 135 gatunków. Są to:
- Mycena abramsii
- Mycena acicula
- Mycena aciculata
- Mycena adscendens
- Mycena aetites
- Mycena alba
- Mycena albidolilacea
- Mycena albidula
- Mycena alcalina
- Mycena alexandri
- Mycena alphitophora
- Mycena amicta
- Mycena arcangeliana
- Mycena arcifolia
- Mycena atrocyanea
- Mycena atroincrustata
- Mycena aurantiomarginata
- Mycena austera
- Mycena austroavenacea
- Mycena austromaculata
- Mycena avenacea
- Mycena belliae
- Mycena bulbosa
- Mycena capillaripes
- Mycena capillaris
- Mycena carmeliana
- Mycena chlorantha
- Mycena cinerella
- Mycena citricolor
- Mycena citrinomarginata
- Mycena clavata
- Mycena clavicularis
- Mycena clavularis
- Mycena codoniceps
- Mycena conicola
- Mycena corticola
- Mycena corynephora
- Mycena crocata
- Mycena culmigena
- Mycena cyanorrhiza
- Mycena cystidiosa
- Mycena dasypus
- Mycena detrusa
- Mycena diosma
- Mycena epipterygia
- Mycena epipterygioides
- Mycena erubescens
- Mycena fagetorum
- Mycena filopes
- Mycena flavescens
- Mycena flavoalba
- Mycena flos-nivium
- Mycena galericulata
- Mycena globuliformis
- Mycena haematopus
- Mycena helminthobasis
- Mycena hiemalis
- Mycena hygrophora
- Mycena inclinata
- Mycena interrupta
- Mycena intertexta
- Mycena kuehneriana
- Mycena kurramulla
- Mycena latifolia
- Mycena leaiana
- Mycena leptocephala
- Mycena lineata
- Mycena lividorubra
- Mycena longiseta
- Mycena luteopallens
- Mycena maculata
- Mycena mamaku
- Mycena mariae
- Mycena megaspora
- Mycena meliigena
- Mycena metata
- Mycena manirubra
- Mycena minutula
- Mycena mirata
- Mycena miriamae
- Mycena morris-jonesii
- Mycena mucor
- Mycena munyozii
- Mycena ochracea
- Mycena olida
- Mycena olivaceomarginata
- Mycena oratiensis
- Mycena overholtsii
- Mycena papillata
- Mycena parabolica
- Mycena parca
- Mycena parsonsii
- Mycena pearsoniana
- Mycena pelianthina
- Mycena phyllogena
- Mycena pinetorum
- Mycena pinicola
- Mycena podocarpi
- Mycena polyadelpha
- Mycena polygramma
- Mycena primulina
- Mycena pseudocorticola
- Mycena pterigena
- Mycena pura
- Mycena purpureofusca
- Mycena renati
- Mycena rhenana
- Mycena rosea
- Mycena rosella
- Mycena rubroglobulosa
- Mycena rubromarginata
- Mycena sanguinolenta
- Mycena septentrionalis
- Mycena seynesii
- Mycena silvae-nigrae
- Mycena simia
- Mycena smithiana
- Mycena speirea
- Mycena stipata
- Mycena strobilicola
- Mycena stylobates
- Mycena subdebilis
- Mycena subfragillima
- Mycena tintinnabulum
- Mycena truncosalicicola
- Mycena ura
- Mycena urania
- Mycena venustula
- Mycena vinacea
- Mycena vinaceipora
- Mycena viridimarginata
- Mycena viscidocruenta
- Mycena vitilis
- Mycena vitrea
- Mycena vulgaris
- Mycena xantholeuca
- Mycena zephirus
Występuje również pod nazwami: Galactopus haematopus (Pers.) Earle; Mycena haematopus var. marginata J.E. Lange; Agaricus haematopus Pers.
Grzybówka krwista, Mycena haematopus (Pers.) P. Kumm. 1871 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz osiąga najczęściej średnicę od 15 do 35 mm oraz wysokość od 10 do 20 mm. W kształcie dzwonowaty lub szeroko stożkowaty, o wyraźnie zaokrąglonym garbku na szczycie. Przybiera barwę bladoszaropurpurową, purporowobrązowawą lub różowobrązowawą, z ciemniejszymi plamkami pojawiającymi się w miarę dojrzewania owocnika. Brzeg ząbkowany, nierówny i z wiekiem postrzępiony. Powierzchnia u młodych owocników jest matowa i sprawia wrażenie omszonej. Z czasem staje się gładka. Kapelusz jest higrofaniczny i do 2/3 promienia delikatnie prążkowany. Blaszki w kolorze bladoszarofioletowawe i u starszych okazów z brązowopurpyrowymi plamkami. Szerokie, dość gęste i nierównej długości. Z międzyblaszkami. Przy trzonie zatokowato wycięte. Ostrze barwy blaszki, nierówno postrzępione. Kruche. Trzon długości od 40 do 80 mm i grubości od 3 do 5 mm. W kolorze brązowopurpurowy lub winnofioletowy. W kształcie cylindryczny, odgięty, z lekko wzdętą podstawą, która jest pokryta dość długimi, ale rzadkimi włoskami w kolorze beżowym. Jest jędrny, ale wewnątrz rurkowaty. Wypełniony sokiem o podobnym kolorze. Powierzchnia delikatnie prążkowana, matowa i biało oszroniona. Miąższ łamliwy i kruchy. Przesycony obficie sokiem w kolorze ciemnopurpurowym lub brązowopurpurowym. Nie posiada smaku ani zapachu. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie owalne z dziobkiem. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe i amyloidalne. Wielkości od 8 do 12 x od 5,5 do 8 µm. |
| uwagi | Niejadalna. Do niedawna wyodrębniano występującą w buczynach karpackich odmianę obramowaną var. marginata, która ma dłuższy trzon i ostrza blaszek zabarwione na kolor fioletowopurpurowy. Obecnie jest ujęta razem. Gatunek podobny to: grzybówka krwawiąca - Mycena sanguinolenta (Alb. & Schwein.) P. Kumm; o znacznie mniejszych i drobniejszych owocnikach, które wyrastają na szczątkach roślin i drewienkach. Pojawia się masowo, ale nie rosnie w wiązkach. Ma ostrze blaszki zabarwione na czerwonobrązowawo, wydziela też sok, ale o bardziej karminowym kolorze. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
