Dodano: 17 grudnia 2014
Pojawia się jesienią na otwartych terenach trawiastych lub pośród opadłych igieł jałowca pospolitego.
Do rodzaju Mycena należy 135 gatunków. Są to:
- Mycena abramsii
- Mycena acicula
- Mycena aciculata
- Mycena adscendens
- Mycena aetites
- Mycena alba
- Mycena albidolilacea
- Mycena albidula
- Mycena alcalina
- Mycena alexandri
- Mycena alphitophora
- Mycena amicta
- Mycena arcangeliana
- Mycena arcifolia
- Mycena atrocyanea
- Mycena atroincrustata
- Mycena aurantiomarginata
- Mycena austera
- Mycena austroavenacea
- Mycena austromaculata
- Mycena avenacea
- Mycena belliae
- Mycena bulbosa
- Mycena capillaripes
- Mycena capillaris
- Mycena carmeliana
- Mycena chlorantha
- Mycena cinerella
- Mycena citricolor
- Mycena citrinomarginata
- Mycena clavata
- Mycena clavicularis
- Mycena clavularis
- Mycena codoniceps
- Mycena conicola
- Mycena corticola
- Mycena corynephora
- Mycena crocata
- Mycena culmigena
- Mycena cyanorrhiza
- Mycena cystidiosa
- Mycena dasypus
- Mycena detrusa
- Mycena diosma
- Mycena epipterygia
- Mycena epipterygioides
- Mycena erubescens
- Mycena fagetorum
- Mycena filopes
- Mycena flavescens
- Mycena flavoalba
- Mycena flos-nivium
- Mycena galericulata
- Mycena globuliformis
- Mycena haematopus
- Mycena helminthobasis
- Mycena hiemalis
- Mycena hygrophora
- Mycena inclinata
- Mycena interrupta
- Mycena intertexta
- Mycena kuehneriana
- Mycena kurramulla
- Mycena latifolia
- Mycena leaiana
- Mycena leptocephala
- Mycena lineata
- Mycena lividorubra
- Mycena longiseta
- Mycena luteopallens
- Mycena maculata
- Mycena mamaku
- Mycena mariae
- Mycena megaspora
- Mycena meliigena
- Mycena metata
- Mycena manirubra
- Mycena minutula
- Mycena mirata
- Mycena miriamae
- Mycena morris-jonesii
- Mycena mucor
- Mycena munyozii
- Mycena ochracea
- Mycena olida
- Mycena olivaceomarginata
- Mycena oratiensis
- Mycena overholtsii
- Mycena papillata
- Mycena parabolica
- Mycena parca
- Mycena parsonsii
- Mycena pearsoniana
- Mycena pelianthina
- Mycena phyllogena
- Mycena pinetorum
- Mycena pinicola
- Mycena podocarpi
- Mycena polyadelpha
- Mycena polygramma
- Mycena primulina
- Mycena pseudocorticola
- Mycena pterigena
- Mycena pura
- Mycena purpureofusca
- Mycena renati
- Mycena rhenana
- Mycena rosea
- Mycena rosella
- Mycena rubroglobulosa
- Mycena rubromarginata
- Mycena sanguinolenta
- Mycena septentrionalis
- Mycena seynesii
- Mycena silvae-nigrae
- Mycena simia
- Mycena smithiana
- Mycena speirea
- Mycena stipata
- Mycena strobilicola
- Mycena stylobates
- Mycena subdebilis
- Mycena subfragillima
- Mycena tintinnabulum
- Mycena truncosalicicola
- Mycena ura
- Mycena urania
- Mycena venustula
- Mycena vinacea
- Mycena vinaceipora
- Mycena viridimarginata
- Mycena viscidocruenta
- Mycena vitilis
- Mycena vitrea
- Mycena vulgaris
- Mycena xantholeuca
- Mycena zephirus
Grzybówka bliźniacza, Mycena parca Aronsen 1994 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz osiaga średnicę od 7 do 30 mm. W kształcie stożkowaty, dzwonkowaty, paraboliczny, wypukły do płaskiego. Garbek centralny, tępy. Prążkowany, bruzdowany niemalże do centrum i przezroczysty. Powierzchnia matowa, gładka i delikatnie oprószona. Higrofaniczny. W kolorze czerniawobrązowy, ciemnoszarybrązowy, przechodzący do szarego. Brzeg zakrzywiony, prosty, ostry, lekko ząbkowany, w kolorze szary do białawego. Blaszki wąsko przyrośnięte, czasem wycięte ząbkiem i krótko zbiegające na trzon. 17 do 26 blaszek połączonych z trzonem. Z wiekiem połączone między sobą nieco pomarszczonymi żyłkami. W barwie szare do ciemnoszarych, blednące. Ostrze jaśniejsze, białe. Trzon może mieć do 60 mm długości i do 3 mm grubości. W kształcie prosty do nieco zakrzywionego. Cylindryczny, z wiekiem czasem spłaszczony, o lekko rozdętej podstawie i niekiedy wzdłuż spekanej. Wewnatrz pusty. Kruchy. Powierzchnia naga, połyskująca, przy szczycie bladoszary, brązowy do szarobrązowego poniżej. Z czasem całkowicie szary. Bliżej podstawy bardzo krótko owłosiona, a u samej podstawy owłosiona gęsto, długimi i elastycznymi włoskami w białym kolorze. Podstawa pokryta białawymi włókienkami, długimi, grubymi i powyginanymi. Miąższ w barwie szarawobiaławy. Cienki i kruchy. W trzonie nieco włókienkowaty. Ma charakterystyczny, wyrażny zapach rzodkiwi lub podtlenku azotu. W smaku silnie wyczuwalny podtlenek azotu lub nieco zjełczały. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie pestkowate, z odgiętym dziobkiem na jednym biegunie. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe, amyloidalne. Wielkości od 7 do 9 x od 4,5 do 6 µm. |
| uwagi | Niejadalna. Gatunki podobne to: bliźniaczo podobna grzybówka chlorowonna - Mycena leptocephala (Pers.) Gillet, która ma oprószony trzon i różni się mikroskopowo. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
