Dodano: 21 października 2007
Częsty, wieloletni, rozwija się cały rok. Owocniki wyrastają u nasady pni i pniaków oraz na korzeniach żywych i martwych sosen, rzadko na drzewach liściastych.
Do rodzaju Heterobasidion sp. należy 5 gatunków. Są to:
- Heterobasidion abietinum
- Heterobasidion annosum
- Heterobasidion araucariae
- Heterobasidion insulare
- Heterobasidion parviporum
Występuje również pod nazwami: Boletus annosus (Fr.) Spreng.; Boletus cryptarum Bull.; Fomes annosus (Fr.) Cooke; Fomes annosus forma cryptarum (Bull.) Bondartsev; Fomes cryptarum (Bull.) Sacc.; Fomitopsis annosa (Fr.) P. Karst.; Friesia annosa (Fr.) Lázaro Ibiza; Heterobasidion annosum forma cryptarum (Bull.) Domanski, Orlos & Skirg.; Heterobasidion cryptarum (Bull.) Rauschert; Physisporus makraulos (Rostk.) P. Karst.; Placodes annosus (Fr.) Quél.; Polyporus annosus Fr.; Polyporus cryptarum (Bull.) Fr.; Polyporus fuscus (Lázaro Ibiza) Sacc. & Trotter; Polyporus irregularis Underw.; Polyporus makraulos Rostk.; Polyporus marginatoides E.H.L. Krause; Polyporus scoticus Klotzsch; Polyporus subpileatus Weinm.; Polystictoides fuscus Lázaro Ibiza; Polystictus cryptarum (Bull.) W.G. Sm.; Poria cryptarum (Bull.) Gray; Poria macraula (Rostk.) Quél.; Pycnoporus annosus (Fr.) P. Karst.; Scindalma annosum (Fr.) Kuntze; Scindalma cryptarum (Bull.) Kuntze; Spongioides cryptarum (Bull.) Lázaro Ibiza; Trametes annosa (Fr.) G.H. Otth; Trametes radiciperda R. Hartig; Ungulina annosa (Fr.) Pat.; Ungulina annosa forma cryptarum (Bull.) Bourdot & Galzin; Ungulina annosa forma makraulos (Rostk.) Bourdot & Galzin
systematyka |
|
---|---|
budowa | Owocnik w kształcie i postaci nieregularnych, konsolowatych, rozpostartych lub rozpostarto-odgiętych półeczek, które osiągają długość od 50 do 300mm i grubość od 10 do 30 mm. Do podłoża przyrośnięty w różnoraki sposób. Początkowo cały biały, z wiekiem powierzchnia górna robi się jasnobrązowa, ciemnobrązowa, czerwonobrązowa do brunatnej, a cześć najstarsza jest czarna. Jest to grzyb wieloletni, twardy i zdrewniały. Porowaty hymenofor początkowo biały, lub brudnobiały, suchy białoorzechowy, a stary brunatnawy. Górna powierzchnia szybko pokryta nierówną, nieznacznie pręgowatą, porowatą i pomarszczoną skórką. W młodych owocnikach i nowym przyroście początkowo powierzchnia jest aksamitnie owłosiona, ale szybko staje się naga. Ostry, nierówny, falisty i płonny brzeg jest jaśniejszy, biały, żółtawy i rdzawobrązowawy w barwie. Pory w kształcie koliste, obłe do kanciastych, wydłużone lub powyginane. Wielkości od 0,25 do 0,5 mm. Rurki w kolorze miąższu. Składają się w kilka warstw, o grubości jednej od 2 do 8 mm. Miąższ jednorodny, o grubości od 3 do 10 mm. W kolorze białawy, gdy wilgotny. Po wyschnięciu białawoorzechowy. Konsystencji miękko skórzastej lub zdrewniałej. Bez określonego smaku, o lekko grzybowym zapachu. Zarodniki w wysypie barwy białej lub bladokremowej. W kształcie kuliste do jajowatych. Na powierzchni bardzo drobno brodawkowane. Bezbarwne. Wielkość od 4,5 do 6 x od 4 do 4,5 µm. Nieamyloidalne i cjanofilne. |
uwagi | Niejadalny. Podobnie jak gatunki opieńki Armillaria sp. to najgroźniejszy pasożyt zagrażający sośnie i innym drzewom, które porazi. Wywołuje w nich zgniliznę korzeni, drewno przebarwia na czerwonobrązowo, gdzie później tworzy się bezkształtna miazga i w miejsce której powstaje dziupla. Gatunki podobne to: korzeniowiec drobnopory - Heterobasidion parviporum Niemelä & Korhonen oraz korzeniowiec jodłowy - Heterobasidion abietinum Niemelä & Korhonen, a także jednoroczna jamkówka rzędowa - Antrodia seriali (Fr.) Donk. Podobna jest występująca na drzewach liściastych, a szczególnie na buku, smolucha bukowa - Ischnoderma resinosum (Schrad.) P. Karst. Inne nazwy to: huba gładka, huba korzeniowa, huba wieloletnia, korzenica wieloletnia, korzeniowiec wieloletni, wrośniak korzeniowy, żagiew korzeniowoa, żagiew wieloletnia. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.