Dodano: 6 maja 2005
Rzadki. Związany jest z występowaniem brzozy, z którą tworzy mikoryzę. Owocniki wyrastają od lipca do listopada. Występuje pojedynczo lub w grupach, po kilka, we mchach, na terenach wilgotnych, torfowiskowych lub bagiennych.
Do rodzaju Leccinum sp. zaliczane jest 16 gatunków. Są to:.
- Leccinum aerugineum
- Leccinum atrostipitatum
- Leccinum aurantiacum
- Leccinum crocipodium
- Leccinum duriusculum
- Leccinum onychinum
- Leccinum palustre
- Leccinum pseudoscabrum
- Leccinum quercinum
- Leccinum roseofractum
- Leccinum roseotinctum
- Leccinum salicicola
- Leccinum schistophilum
- Leccinum umbrinoides
- Leccinum versipelle
- Leccinum vulpinum
Występuje również pod nazwami: Krombholziella holopus (Rostk.) Šutara; Boletus holopus Rostk.; Trachypus scaber f. holopus (Rostk.) Romagn.; Krombholzia holopus (Rostk.) Pilát; Leccinum holopus (Rostk.) Watling; Trachypus holopus (Rostk.) Konrad & Maubl.; Leccinum nucatum Lannoy & Estadès
Koźlarz białawy, Leccinum holopus var. holopus (Rostk.) Watling 1960 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 25 do 70 mm. W szerokiej gamie barwy białej, z wiekiem o odcieniu szarozielonkawym. Początkowo w kształcie półkulisty, potem wypukły do poduszkowatego spłaszczonego. Powierzchnia sucha, jedwabista, gładka, aksamitno połyskliwa w słońcu. Bywa słabo śluzowata, w porze wilgotnej. Skórka nie oddziela się od miąższu. Pory w barwie rurek. Drobne. Okrągłe do okrągławokanciastych. Rurki w kolorze białawe, potem szarozielonkawe. Niezmienne. Długości od 5 do 12 mm. Przy trzonie głęboko wycięte. Wolne i oddzielające się od siebie i miąższu. Trzon długości od 45 do 120 mm. Grubość od 0,8 do 15 mm. W kolorze jest barwy białawej. Na zasadniczym tle usiany początkowo białymi, a następnie ochrowobrązowawymi kosmkami, szczególnie wyraźnymi przy podstawie. Cylindryczny. Zwężający się ku szczytowi, a u podstawy nieco rozszerzony. Często wygięty. Pełny. Miąższ w kapeluszu i trzonie białawy, niekiedy o zielonkawobiaławym zabarwienie. W zasadzie niezmienny, z wyjątkiem zielenienia w trzonie. Miękki. W kapeluszu grubomięsisty, z wiekiem wodnisty. W trzonie łykowaty. Zapach i smak przyjemne. Zarodniki w wysypie barwy jasnożółtobrązowawej. W kształcie elipsoidalno - wrzecionowate, lekko odgięte, z porą rostkową i kilkoma kroplami tłuszczu. W kolorze żółtawe. Powierzchniowo gładkie. Wielkość od 15 do 20 x od 5 do 6.5 µm. |
| uwagi | Jadalny. Gatunki podobne to: koźlarz babka - Leccinum scabrym(Bull. ex Fr.) S. F. Gray. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
