Dodano: 3 grudnia 2006
Spotykany najczęściej w lasach liściastych w okresie od września do listopada. Rzadki w lasach iglastych. Rośnie na grubszych, leżących na ziemi lub zagrzebanych w ziemi, kawałkach drewna lub martwych gałęziach drzew liściastych, a także na liściach. Częsty na niżu, jak i w wyższych położeniach. Lubi rosnąć w grupach w towarzystwie buków.
Do rodzaju Pholiota sp. należą 33 gatunki. Są to:
- Panellus albifavolus
- Pholiota abstrusa
- Pholiota adiposa
- Pholiota albocrenulata
- Pholiota astragalina
- Pholiota aurivella
- Pholiota brunnescens
- Pholiota conissans
- Pholiota decussata
- Pholiota flammans
- Pholiota flavida
- Pholiota formosa
- Pholiota gummosa
- Pholiota henningsii
- Pholiota heteroclita
- Pholiota highlandensis
- Pholiota jahnii
- Pholiota lenta
- Pholiota limonella
- Pholiota lubrica
- Pholiota lucifera
- Pholiota mixta
- Pholiota nameko
- Pholiota ochrochlora
- Pholiota pinicola
- Pholiota polychroa
- Pholiota populnea
- Pholiota pseudofascicularis
- Pholiota pusilla
- Pholiota scamba
- Pholiota spumosa
- Pholiota squarrosa
- Pholiota subochracea
- Pholiota tuberculosa
Występuje pod nazwami: Flammula floccifera (Berk. & Broome) Sacc.; Agaricus lentus Pers.; Flammula lenta (Pers.) P. Kumm.; Hebeloma glutinosum (Lindgr.) Sacc.; Pholiotina lenta (Pers.) Singer; Dryophila lenta (Pers.) Quél.; Agaricus glutinosus Lindgr.; Agaricus floccifer Berk. & Broome; Hebeloma punctatum sensu Rea
systematyka |
|
---|---|
budowa | Kapelusz średnicy od 30 do 100 mm. W barwie białawy, gliniastoszarawy, cielistobrązowawy, iłowobrązowawy, ochrowy, z nasileniem barwy w centrum i prawie blado białym brzegiem. Skórka mocno śluzowata z pływającymi luźno nietrwałymi łuseczkami. Łuseczki łatwo ulegają zmyciu i z wiekiem powierzchnia robi się naga. W kształcie początkowo półkulisty, wypukły do rozpostartego z wiekiem. Brzeg młodych owocników z błoniastymi, włókienkowatymi resztkami osłony, długo podwinięty, a następnie ostry. Blaszki w kolorze początkowo bladooliwkowożółtawe, jasnougrowate do gliniastograzowawych. Dość gęsto ustawione i dość szerokie. Przyrośnięte do zbiegających. Trzon długości od 20 do niekiedy 90 mm. W kolorze białawy, a przy podstawie brązowiejący. Powierzchnia łuskowato-włókienkowata, o nieco zygzakowatym wzorze. W górze z lekko zaznaczoną strefą zasnówkową. Powyżej tej strefy gładki i omączony. W kształcie cylindryczny, czasem wygięty. Wewnątrz pełny. Podczas wyginania elastyczny. Pierścień znikomy. Pozostałość zasnówki. Miąższ koloru białego, w trzonie brązowiejący. Twardy i dość obfity w trzonie włókienkowato łykowaty. W zapachu nieokreślony lub bez. W smaku przypomina rzodkiew. Zarodniki w wysypie koloru ochrowobrązowawego. Wielkości od 6 do 8 x od 3,5 do 4,5 µm. Z porą rostkową. W kształcie eliptyczno - fasolkowate. |
uwagi | Jadalny, ale stosowany raczej, jako grzyb domieszkowy i tylko kapelusze. Gatunki podobne to: łuskwiak śliski - Pholiota lubrica (Pers.) Singer oraz łuskwiak słomkowy - Pholiota gummosa (Lasch) Singer. Inne nazwy to: łuskwiak giętki, płomienica jasnogliniasta. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.