Dodano: 28 lutego 2007
Spotykany rzadziej na wiosnę. Nasilenie owocowania występuje częściej od końca września do listopada. Wyrasta gromadnie w kępkach na żywych lub martwych drzewach liściastych. Często w miejscach zranień. Niekiedy na znacznej wysokości.
Do rodzaju Pholiota sp. należą 33 gatunki. Są to:
- Panellus albifavolus
- Pholiota abstrusa
- Pholiota adiposa
- Pholiota albocrenulata
- Pholiota astragalina
- Pholiota aurivella
- Pholiota brunnescens
- Pholiota conissans
- Pholiota decussata
- Pholiota flammans
- Pholiota flavida
- Pholiota formosa
- Pholiota gummosa
- Pholiota henningsii
- Pholiota heteroclita
- Pholiota highlandensis
- Pholiota jahnii
- Pholiota lenta
- Pholiota limonella
- Pholiota lubrica
- Pholiota lucifera
- Pholiota mixta
- Pholiota nameko
- Pholiota ochrochlora
- Pholiota pinicola
- Pholiota polychroa
- Pholiota populnea
- Pholiota pseudofascicularis
- Pholiota pusilla
- Pholiota scamba
- Pholiota spumosa
- Pholiota squarrosa
- Pholiota subochracea
- Pholiota tuberculosa
Występuje pod nazwami: Agaricus aurivellus Batach; Hypodendrum aurivellum (Batsch) Overh.; Pholiota lilacifolia P.D. Orton; Dryophila aurivella (Batsch) Quél.; Pholiota cerifera sensu auct; Pholiota aurivella var. cerifera sensu auct.; Pholiota adiposa sensu Holec; Lepiota squarrosa ß aurivella (Batsch) Gray
Łuskwiak złotawy, Pholiota aurivella (Batsch) Fr. 1871 | systematyka |
|
|
|---|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 30 do 120 mm. W kształcie początkowo półkolisty, później płasko rozpostary, z centralnym, szerokim i płaskim garbkiem. W barwie jest cytrynowożółty, żółty, rdzawożółty, rdzawozłoty. Szczyt w ciemniejszym odcieniu. W porze wilgotnej skórka kapelusza lepka, a normalnie sucha. Pokryta rozrzuconymi, trójkątnymi kosmkami barwy brunatnej, które w trakcie opadów mogą się zmywać. Brzeg u młodych owocników podwinięty, ze strzępiastymi resztkami osłony częściowej. Blaszki szerokie, gęsto ustawione i przy trzonie wykrojone ząbkiem i wasko przyrośnięte. Osiągają szerokość od 8 do 12 mm. W barwie początkowo kremowożółte, żółtordzawe do ciemnordzawobrunatnych. Ostrze blaszki piłkowate i orzęsione na żółtawo. Trzon długości od 80 do 120 mm i grubości od 10 do 25 mm. W kształcie cylindryczny i najczęściej wygięty. W kolorze jaśniejszej od kapelusza. Poniżej pierścienia pokryty dość gęstymi, brunatnymi w barwie i odstającymi kosmkami. Powyżej pierścienia delikatnie, żółtawo omszony. Wewnątrz pełny. Suchy. Pierścień zanikający, złożony z cienkich, wełnistych nitek o barwie brunatnej. Miąższ u bardzo młodych owocników w kolorze biały, później cytrynowożółtawy. W trzonie brązowiejący z wiekiem. Twardy, włóknisty i niezmienny. W smaku łagodny. Niekiedy o delikatnym rzodkwiowym zapachu lub bez. Zarodniki w wysypie koloru rdzawobrunatnego. Wielkości od 8 do 10 x od 4,5 do 6 µm. W kształcie szerokoelipsoidalne. Najczęściej z jedna lub dwoma kroplami oraz porą rostkową. W kolorze rdzawobrunatne lub żółtordzawe. Amyloidalne. Powierzchniowo gładkie. | |
| uwagi | Jadalny, ale jako grzyb domieszkowy i tylko kapelusze.
Pasożyt i saprofit.
Gatunki podobne to: łuskwiak lucyferowy - Pholiota lucifera (Lasch) Quél; mniejszy, cytrynowożółty. Z rozpływającymi się łuskami. Rosnący na łąkach i w lasach na zagrzebanych w ziemi kawałkach drewna oraz bardzo podobny łuskwiak tłustawy - Pholiota adiposa (Batsch) P. Kumm; charakteryzujący się tłustawym trzonem i jaskrawszym w kolorze kapeluszem.
Inne nazwy to: łuszczak złotawy, łuskwiak złotorunny.
|
|
| piśmiennictwo |
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.Komentarze
Brak komentarzy.
