Dodano: 19 listopada 2007
Grzyb całoroczny. Najczęściej spotykany na obumarłych gałęziach dębu. Rzadziej na buku i brzozie oraz grabie i buku.
Do rodzaju Peniophora należą 82 gatunki. Są to:
- Peniophora adjacens
- Peniophora albobadia
- Peniophora aurantiaca
- Peniophora bicornis
- Peniophora boidinii
- Peniophora bonariensis
- Peniophora borbonica
- Peniophora bruneiensis
- Peniophora carnea
- Peniophora cinerea
- Peniophora confusa
- Peniophora coprosmae
- Peniophora crassitunicata
- Peniophora crustosa
- Peniophora decorticans
- Peniophora dipyrenosperma
- Peniophora duplex
- Peniophora elaeidis
- Peniophora ericina
- Peniophora erikssonii
- Peniophora exima
- Peniophora fasticata
- Peniophora fissilis
- Peniophora fuscomarginata
- Peniophora gabonensis
- Peniophora gilbertsonii
- Peniophora guadelupensis
- Peniophora halimi
- Peniophora incarnata
- Peniophora junipericola
- Peniophora laeta
- Peniophora laurentii
- Peniophora laxitexta
- Peniophora lilacea
- Peniophora limitata
- Peniophora lycii
- Peniophora macrocystidiata
- Peniophora malaiensis
- Peniophora malenconii
- Peniophora manshurica
- Peniophora meridionalis
- Peniophora molesta
- Peniophora monticola
- Peniophora multicystidiata
- Peniophora mutata
- Peniophora nuda
- Peniophora ovalispora
- Peniophora parvocystidiata
- Peniophora perexigua
- Peniophora piceae
- Peniophora pilatiana
- Peniophora pini
- Peniophora pithya
- Peniophora polygonia
- Peniophora proxima
- Peniophora pruinata
- Peniophora pseudonuda
- Peniophora pseudopini
- Peniophora pseudoversicolor
- Peniophora pusilla
- Peniophora quercina
- Peniophora reidii
- Peniophora rhodocarpa
- Peniophora robusta
- Peniophora rufa
- Peniophora rufomarginata
- Peniophora scintillans
- Peniophora separans
- Peniophora septentrionalis
- Peniophora seymouriana
- Peniophora simulans
- Peniophora spathulata
- Peniophora sphaerocystidiata
- Peniophora subsalmonea
- Peniophora suecica
- Peniophora tamaricicola
- Peniophora taraguiensis
- Peniophora trigonosperma
- Peniophora unica
- Peniophora versicolor
- Peniophora versiformis
- Peniophora violaceolivida
- Peniophora viridis
Występuje pod nazwami: Auricularia corticalis Bull.; Corticium corticale (Bull.) Quél.; Corticium quercinum (Pers.) Gray; Kneiffia corticalis (Bull.) Bres.; Lichen carneus Willd.; Peniophora carnea (Willd.) P. Karst.; Peniophora corticalis (Bull.) Bres.; Peniophora pezizoides Massee; Stereum tuberculosum Velen.; Thelephora agglutinata Pers.; Thelephora carnea Humb.; Thelephora quercina Pers.; Xerocarpus carneus (Willd.) P. Karst.
systematyka |
|
---|---|
budowa | Owocnik mocno przywiera do podłoża kiedy świeży. Skórzasty lub woskowaty w zależności od stanu nawilgocenia. Wyschnięty, twardy i kruchy. Młody, krostowaty i kolisty, jest w kolorze białawobrązowawym. Z czasem zlewa się w resupinat. Ma od 1 do 5 mm grubości i od 30 do 200 mm średnicy. Kosmkowaty i oszroniony brzeg początkowo biały z wiekiem w barwie hymenium. Płonny w młodocianym owocniku, później jest włóknisty, a w dojrzałym odrywający się. Dojrzały odstaje od podłoża i zawija. Spodnia strona z odstającym brzegiem w barwie ciemnobrunatnej lub czarnej. Hymenium o powierzchni gładkiej lub delikatnie popękanej, u owocników młodych pomarszczone, guzkowate i promieniście pofałdowane w okazach już dojrzałych oraz mocno popękane w starych i wysuszonych. Nawilgocony ma kolor szarawofioletowawy i szarawoczerwonawy do fioletowego i sprawia wrażenie oszronionego. Mocno przesuszony jest bladoochrowy. Zarodniki w wysypie koloru różowego. W kształcie cylindryczne. Wielkości od 10 do 12 x od 3 do 4 µm. W kolorze ciemnoróżowe. Powierzchniowo gładkie. |
uwagi | Niejadalna. Grzyb nadrzewny, saprofit. Powoduje intensywną zgniliznę typu białego. Gatunek podobny to: występująca na obumarłych gałązkach sosny zwyczajnej Peniophora pini (Schleich.) Boidin. – powłocznica sosnowa. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.