Dodano: 19 stycznia 2015
Pojawia się szczególnie po obfitych opadach już od późnej wiosny do jesieni. Rośnie pojedyńczo lub w rozproszeniu na nasłonecznionych obszarach trawiastych. Saprobic.
Występuje również pod nazwami: Agaricus plicatilis Curtis; Coprinus plicatilis (Curtis) Fr.; Parasola plicatilis var. plicatilis (Curtis) Redhead, Vilgalys & Hopple
Do rodzaju Parasola należy 20 gatunków. Są to:
- Parasola auricoma
- Parasola besseyi
- Parasola brunneola
- Parasola galericuliformis
- Parasola hemerobia
- Parasola hercules
- Parasola kuehneri
- Parasola lactea
- Parasola leiocephala
- Parasola lilatincta
- Parasola megasperma
- Parasola mirabilis
- Parasola misera
- Parasola nudiceps
- Parasola pachytera
- Parasola plicatilis
- Parasola schroeteri
- Parasola setulosa
- Parasola subprona
- Parasola virgulacolens
Parasolik fałdowany, Parasola plicatilis (Curtis) Redhead, Vilgalys & Hopple 2001 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz ma wymiary od 5 do 10 mm kiedy młody i wtedy w kształcie zamkniety, cylindryczny, elipsoidalny lub jajowaty oraz od 8 do 20 mm, kiedy rozwija się i dojrzewa, robi się półkuliście wypukły, poziomo spłaszczony, płasko wypukły, z lekko depresyjnym centrum. Poczatkowo gładki, a następnie głęboko rowkowany od brzegu do prawie centrum. Uwidaczniają się wtedy przeświecajace promieniście blaszki, a w dojrzałych okazach głęboko promieniście i równolegle ustawione bruzdy. W pełni rozwinięty może mieć średnicę do 35 mm. Młody owocnik w kolorze od żółtawomiodowego do bladobrązowego, później szarzeje w rowkach, by na koniec zszarzeć w całości. Centrum ma cynamonowe zabarwienie. Brzeg szybko staje się karbowany. Blaszki dość luźno ustawione i nie sięgające trzonu. cienkie, do 2 mm szrokie i niekiedy lekko wybrzuszone. Ostrze młodych frędlowate. Białe za młodu, później szarawe i wreszcie czerniejące na starość i wtedy rozpływajace. Trzon osiąga długość od 30 do 70 mm i grubość od 1 do 2 mm. W kształcie wysmukły, cylindryczny, delikatny i wewnątrz pusty. Podstawa lekko zgrubiała i skapo pokryta białawym kutnerem. Powierzchnia gładka lub niekiedy drobno, wzdłuznie jedwabista. Młody białawy, później bladoochrowy. Bez pierścienia. Miąższ bardzo cienki i łamliwy. W barwie biały. Bez wyraźnego smaku i zapachu. Zarodniki w wysypie barwy czarnej. W ksztłcie cytrynkowate, pestkowate, rzadziej nieco elipsoidalne lub kątowo-jajowate, z widoczna ekscentryczną porą rostkową. Powierzchniowo gładkie. Wielkości od 10 do 15,5 x od 8 do 11 µm. Ciemnoczerwonobrązowe w kolorze i umiarkowanie grubościenne. |
| uwagi | Bez znaczenie kulinarnego. Gatunki podobne to: parasolik złotawy - Parasola auricoma (Pat.) Redhead, Vilgalys & Hopple; parasolik mlekowy - Parasola lactea (A.H. Sm.) Redhead, Vilgalys & Hopple; parasolik cieniolubny - Parasola leiocephala (P.D. Orton) Redhead, Vilgalys & Hopple oraz parasolik wstydliwy - Parasola lilatincta (Bender & Uljé) Redhead, Vilgalys & Hopple. Wymienione gatunki są do siebie tak podobne, że oznaczenie gatunku po makrocechach jest praktycznie niemożliwe. Pewne oznaczenie można uzyskać wyłącznie po mikrocechach. Inne nazwy to: bedłka fałdowa, czernidłak fałdowany, czernidłak ozdobny. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
