Dodano: 0 0000
Nie częsta. Towarzyszy lasom iglastym i rzadko spotykana jest w lasach mieszanych, liściastych oraz na łąkach, w okresie od lipca do października. Porasta pojedynczo lub w małej grupie.
Występuje również pod nazwami: Calvatia excipuliformis (Scop.) Perdeck; Calvatia excipuliformis forma elata (Massee) Kreisel; Calvatia saccata (Vahl) Morgan ; Handkea excipuliformis (Scop.) Kreisel ; Lycoperdon boletiforme Batsch; Lycoperdon bovista var. excipuliforme (Scop.) Huds. ; Lycoperdon cervinum Bolton; Lycoperdon elatum Massee ; Lycoperdon excipuliforme var. flavescens (Quél.) Rea; Lycoperdon excipuliforme forma flavescens Quél.; Lycoperdon polymorphum var. excipuliforme Scop.; Lycoperdon saccatum Vahl
Do rodzaju Lycoperdon należy 36 gatunków. Są to:
- Lycoperdon albinum
- Lycoperdon asperrimum
- Lycoperdon atropurpureum
- Lycoperdon bicolor
- Lycoperdon candidum
- Lycoperdon caudatum
- Lycoperdon compactum
- Lycoperdon curtisii
- Lycoperdon decipiens
- Lycoperdon dermoxanthum
- Lycoperdon echinatum
- Lycoperdon echinulatum
- Lycoperdon ericaeum
- Lycoperdon excipuliforme
- Lycoperdon fenestratum
- Lycoperdon fuligineum
- Lycoperdon glabrescens
- Lycoperdon globosum
- Lycoperdon lambinonii
- Lycoperdon lividum
- Lycoperdon mammiforme
- Lycoperdon microspermum
- Lycoperdon molle
- Lycoperdon nigrescens
- Lycoperdon perlatum
- Lycoperdon polymorphum
- Lycoperdon pratense
- Lycoperdon purpurascens
- Lycoperdon pyriforme
- Lycoperdon radicatum
- Lycoperdon scabrum
- Lycoperdon spadiceum
- Lycoperdon subincarnatum
- Lycoperdon umbrinum
- Lycoperdon utriforme
- Lycoperdon velutinum
systematyka |
|
---|---|
budowa | Owocnik wysokości od 80 do 150 mm. W kształcie gruszkowaty lub maczugowaty. Można go podzielić na dwie, wyraźnie odznaczone części. Długi trzon oraz wyraźną główkę. Młody owocnik jest w kolorze białym, przechodzący z wiekiem w kolor ochrowy, a następnie jasnobrązowy, u starych okazów. Powierzchnia pofałdowana i pomarszczona. Skórka wysuszając staje się pergaminowa, po czym rozrywa się, rozsiewając zarodniki. Główka stanowi górną część owocnika. Ma średnicę od 50 do 100mm. W kształcie kulista. Barwy białawej lub ochrowej. Dojrzała zawiera zarodniki. Pokryta jest łatwo ścieralnymi brodaweczkami bądź kolcami. Pomarszczona i pofałdowana. Trzon stanowiący dolna część owocnika ma grubość od 30 do 50 mm. Przyjmuje kształt cylindryczny. Powierzchnię ma pomarszczoną i pofałdowaną. Może być ona pokryta brodaweczkami. W dotyku jest gąbczasty. Miąższ ma kolor początkowo biały, później żółtawozielonkawy i w końcu przebarwia się na oliwkowo. Tworzy najpierw kaszowatą, a później pylistą masę. U młodych okazów jest zwarty i elastyczny. Młody ma smak łagodny, a zapach przyjemny. Zarodniki wysypie koloru brunatnooliwkowego, brązowego lub ciemnobrązowego. W kształcie kuliste, z brodawkowata ornamentacją i zmieszane z trzoneczkami, których długość dochodzi do 16 µm. Grubościenne. Wewnątrz, z kroplą tłuszczu. W barwie brunato-oliwkowo-żółte lub czarnobrązowe. Wielkość od 4 do 6 µm. |
uwagi | Jadalne tylko młode owocniki o białym miąższu. Przy czyszczeniu należy usuwać z owocnika skórkę. Charakterystyczną cechą jest również to, że na szczycie czasznicy workowatej nie tworzy się otworek, lecz dojrzały owocnik rozpada się i pozostaje tylko kielichowaty, płonny trzon, podobnie u czasznicy oczkowatej. Inne nazwy to: czasza workowata, czasznica workowata, kurzawka, prochówka, purchadka, purchawica, purchówka, puchawka, purchawka fiolowata. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.