Dodano: 29 kwietnia 2005
Pojawia się często praktycznie przez cały rok. Porasta gromadnie w kępkach na pniach, pniakach i opadłych gałęziach, dębów, buków i grabów. Występuje w lasach i poza lasami.
Do rodzaju Xylaria sp. należy 39 gatunków. Są to:
- Xylaria albisquamula
- Xylaria apiculata
- Xylaria arbuscula
- Xylaria bulbosa
- Xylaria carpophila
- Xylaria coremiifera
- Xylaria corniformis
- Xylaria cornu-damae
- Xylaria culleniae
- Xylaria digitata
- Xylaria duranii
- Xylaria enteroleuca
- Xylaria filiformis
- Xylaria fioriana
- Xylaria fraseri
- Xylaria friesii
- Xylaria guepini
- Xylaria hippotrichoides
- Xylaria hypoxylon
- Xylaria jaliscoensis
- Xylaria kaumanae
- Xylaria liquidambaris
- Xylaria longipes
- Xylaria mali
- Xylaria maraca
- Xylaria mellisii
- Xylaria michoacana
- Xylaria moliwensis
- Xylaria monstrosa
- Xylaria oxyacanthae
- Xylaria pisoniae
- Xylaria polymorpha
- Xylaria quercinophila
- Xylaria rhopaloides
- Xylaria sicula
- Xylaria subcoccophora
- Xylaria tumulosa
- Xylaria umbonata
- Xylaria vaporaria
Występuje również pod nazwami: Coelorhopalon obovatum (Berk.) Overeem; Hypoxylon polymorphum (Pers.) Mont.; Penzigia obovata (Berk.) Speg.; Sphaeria obovata Berk.; Sphaeria polymorpha Pers.; Xylaria corrugata Har. & Pat.; Xylaria obovata (Berk.) Berk.; Xylaria rugosa Sacc.; Xylosphaera obovata (Berk.) Dennis; Xylosphaera polymorpha (Pers.) Dumort.
systematyka |
|
---|---|
budowa | Podkładka bardzo twarda. Wysokości od 40 do 100 mm, a grubości od 10 do 30 mm. Część trzonkowa do 10 mm długości. W kształcie wysmukła, maczugowata, wrzecionowata, cylindryczna, zwężająca się szyjkowato ku podstawie. Bywa nieregularnie wygięta. Górna część spłaszczona. Barwy początkowo szarobrązowej i z wiekiem czerniejąca. Najczęściej z fioletowym odcieniem. Powierzchnia matowa, szorstka i brodawkowana. Na szczycie brodawek widnieją maleńkie dziurki,- pory parytecjów. Stroma we wnętrzu raczej włóknista, korkowata, lekko zdrewniała. W kolorze białawym. Brzeg stromy drobnoziarnisty, czarny. Ziarenka są otocznią w której znajdują się worki z zarodnikami. Bez zapachu i smaku. Zarodniki dwojakie. Na wiosnę zielonkawoszare konidia wielkości od 10 do 13 x od 6 do 7 µm. W lecie i na jesieni workowate. W wysypie czarne. W kształcie elipsoidalno-wrzecionowate, jednostronnie spłaszczone, z boczną szczelinką. Powierzchniowo gładkie. W barwie brązowoczarne lub czarne. Wielkość od 20 do 32 x od 5 do 9 µm. |
uwagi | Jest niejadalny. Gatunki podobne to: próchnilec długotrzonkowy - Xylaria longipes Nitschke o smuklejszych podkładkach. Spotykany na opadłych gałęziach klonu; próchnilec gałęzisty - Xylaria hypoxylon (L.) Grav; o krzaczasto rozgałęzionych podkładkach, które są w górze białawe oraz próchnilec głogowy - Xylaria oxyacanthae Tul. & C. Tul. i próchnilec owocolubny - Xylaria carpophila (Pers.) Fr. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.