Dodano: 27 kwietnia 2008
Nie często spotykany. Jego substratem jest drewno drzew liściastych, zazwyczaj leżyzna i rzadko drewno stojące. Ulubione drewno pochodzi z drzew liściastych: buk, leszczyna, olsza i wierzba. Niezmiernie rzadko spotykany na drewnie iglastym.
Do rodzaju Phellinus sp. należy 126 gatunków. Są to:
- Phellinus acontextus
- Phellinus adamantinus
- Phellinus adhaerens
- Phellinus allardii
- Phellinus andinus
- Phellinus apiahynus
- Phellinus appositus
- Phellinus aureobrunneus
- Phellinus baccharidis
- Phellinus badius
- Phellinus bambusinus
- Phellinus bicuspidatus
- Phellinus callimorphus
- Phellinus carteri
- Phellinus caryophylleus
- Phellinus caryophylli
- Phellinus cavicola
- Phellinus cesatii
- Phellinus chryseus
- Phellinus chrysoloma
- Phellinus cinchonensis
- Phellinus cinereus
- Phellinus coffeatoporus
- Phellinus conchatus
- Phellinus contiguus
- Phellinus crocatus
- Phellinus cyclobalanopsis
- Phellinus cylindrosporus
- Phellinus daedaliformis
- Phellinus dependens
- Phellinus discipes
- Phellinus erectus
- Phellinus everhartii
- Phellinus fastuosus
- Phellinus ferreus
- Phellinus ferrugineofuscus
- Phellinus ferrugineovelutinus
- Phellinus ferruginosus
- Phellinus flavomarginatus
- Phellinus fragrans
- Phellinus gilvus
- Phellinus grenadensis
- Phellinus griseoporus
- Phellinus hartigii
- Phellinus himalayensis
- Phellinus hippophaeicola
- Phellinus igniarius
- Phellinus jezoënsis
- Phellinus kamahi
- Phellinus kawakamii
- Phellinus laevigatus
- Phellinus linteus
- Phellinus lundellii
- Phellinus macgregorii
- Phellinus melanodermus
- Phellinus membranaceus
- Phellinus merrillii
- Phellinus minutiporus
- Phellinus neoquercinus
- Phellinus nigrolimitatus
- Phellinus nilgheriensis
- Phellinus nothofagi
- Phellinus noxius
- Phellinus occidentalis
- Phellinus overholtsii
- Phellinus pachyphloeus
- Phellinus palmicola
- Phellinus pectinatus
- Phellinus piceinus
- Phellinus pini
- Phellinus poeltii
- Phellinus pomaceus
- Phellinus populicola
- Phellinus prunicola
- Phellinus prunicola
- Phellinus pseudolaevigatus
- Phellinus pseudopunctatus
- Phellinus punctatiformis
- Phellinus punctatus
- Phellinus pusillus
- Phellinus reichingeri
- Phellinus repandus
- Phellinus resinaceus
- Phellinus rhabarbarinus
- Phellinus rhamni
- Phellinus rhytiphloeus
- Phellinus rimosus
- Phellinus robiniae
- Phellinus robustus
- Phellinus roseocinereus
- Phellinus rufus
- Phellinus reichingeri
- Phellinus repandus
- Phellinus resinaceus
- Phellinus rhabarbarinus
- Phellinus rhamni
- Phellinus rhytiphloeus
- Phellinus rimosus
- Phellinus robiniae
- Phellinus robustus
- Phellinus roseocinereus
- Phellinus rufus
- Phellinus sancti-georgii
- Phellinus sanfordii
- Phellinus sarcitus
- Phellinus scleropileatus
- Phellinus senex
- Phellinus setulosus
- Phellinus sonorae
- Phellinus spiculosus
- Phellinus spinescens
- Phellinus sublamaensis
- Phellinus swieteniae
- Phellinus syringeus
- Phellinus tabaquilio
- Phellinus torulosus
- Phellinus tremulae
- Phellinus tricolor
- Phellinus tropicalis
- Phellinus umbrinellus
- Phellinus uncinatus
- Phellinus viticola
- Phellinus wahlbergii
- Phellinus weirianus
- Phellinus weirii
- Phellinus xeranticus
Występuje pod nazwami: Acia ferruginosa (Schrad.) P. Karst.; Agaricus ferruginosus (Schrad.) E.H.L. Krause; Asterostroma ochrostroma Burt; Boletus ferruginosus Pers.; Boletus ferruginosus Schrad.; Fomes ferruginosus (Schrad.) Massee; Fuscoporia ferruginosa (Schrad.) Murrill; Mucronoporus ferruginosus (Schrad.) Ellis & Everh.; Ochroporus ferruginosus (Schrad.) J. Schröt.; Physisporus ferruginosus (Schrad.) Gillet; Physisporus umbrinus (Fr.) Gillet; Polyporus dichrous var. macounii (Peck) Sacc.; Polyporus ferruginosus (Schrad.) Fr.; Polyporus macounii Peck; Polyporus umbrinus Fr.; Polystictus umbrinus (Fr.) Fr.; Poria ferruginosa (Schrad.) P. Karst.; Poria laevigata Rea; Poria macounii (Peck) Overh.; Poria umbrina (Fr.) Quél.
Czyreń rdzawy, Phellinus ferruginosus (Schrad.) Pat. 1900 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik wieloletni lub jednoroczny. Przyjmujący wyłącznie nieregularny kształt resupinatowy i mocno przytwierdzony do podłoża. Młode niewielkie, później zlewające się w duże, wydłużone plastry i zajmujące spodnią i boczna część leżyzny (gałęzie i kłody). Rozległe okazy mogą mieć długość od 50 do 100 cm i szerokość od 20 do 30 cm. Występując na podłożu pionowym ma falistą powierzchnię, pokrytą nieregularnymi guzkami, o średnicy od 10 do 20 mm. W innych przypadkach gładki. Ma kolor jaskrawordzawy, poprzez kasztanowaty do brudnordzawego. Łożysko ma grubość od do 1 mm, jest korkowato-watowate i w barwie rudordzawe. Brzeg jest płonny w owocnikach młodych i dość szeroki. Jest puszysty, filcowato-watowaty i ma zabarwienie jaśniejsze od rurek. Z wiekiem zwęża się do 1 mm. Pory bardzo drobne w ilości od 4 do 7 mm na 1 mm powierzchni. Mają średnicę od 0,1 do 0,3 mm. W kształcie koliste, nieco kanciaste lub niekiedy podłużne. Mają kolor żółtawy, czerwonobrązowy do rdzawobrązowego i szarobrązowego w starszych okazach. W starych owocnikach mają tendencję zarastania. Rurki w egzemplarzach jednorocznych płytkie, dołkowane. Mają od 0,08 do 0,3 mm długości. Po łożysku porozrzucane w niewielkich wysypkowych skupieniach. U starszych, wieloletnich mają długość do kilku milimetrów, są ustawione ukośnie lub tarasowato. Jednowarstwowe. Ostrze cienkie i gładkie. Miąższ wilgotny korkowaty, a wyschnięty twardy i kruchy. W kolorze płowy do brudnordzawego. Może mieć do 1 mm grubości. Przestrzenie w podłożu są wypełnione grzybnią i szczecinkami w kolorze brązowym. W smaku i zapachu nie wyróżniający się. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie elipsoidalne, z jednej strony nieco spłaszczone. Zazwyczaj z jedną wewnętrzną kroplą. Wielkość od 4,5 do 5,5 x od 3 do 3,5 µm. Hialinowe. Powierzchniowo gładkie. |
| ochrona | Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „R”- rzadki. |
| uwagi | Niejadalny. Powoduje dość silną zgniliznę typu białego. Gatunki podobne to: czyreń gąbczasty - Phellinus contiguus (Pers.) Pat. oraz czyreń rozpostarty - Phellinus punctatus (Fr.) Pilát. Inne nazwy to: korkowiec rdzawy. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
