Dodano: 28 listopada 2011
Spotykana od maja do września. Rośnie na ziemi w trawiastych siedliskach na pastwiskach, łąkach uprawnych, suchych darniach oraz sadach i ogrodach. Owocuje gromadnie.
Występuje również pod nazwami: Agaricus arenicola Berk.
; Agaricus pediades Fr. ; Agaricus pumilus var. semiorbicularis (Bull.) Pers.; Agaricus semiorbicularis Bull.; Agaricus temulentus Fr. ; Agrocybe arenaria (Peck) Singer ; Agrocybe arenicola (Berk.) Singer ; Agrocybe arvalis auct.; Agrocybe pediades var. pediades (Fr.) Fayod ; Agrocybe semiorbicularis (Bull.) Fayod ; Agrocybe subpediades (Murrill) Watling ; Agrocybe temulenta (Fr.) P.D. Orton ; Agrocybe temulenta (Ricken) Singer ; Hylophila semiorbicularis (Bull.) Quél. ; Naucoria arenaria Peck ; Naucoria pediades (Fr.) Pat.; Naucoria semiorbicularis (Bull.) Quél.; Naucoria subpediades Murrill; Naucoria temulenta (Fr.) P. Kumm. ; Naucoria vervacti Ricken; Nolanea pediades (Fr.) Sacc.; Pseudodeconica semiorbicularis (Bull.) Overeem; Simocybe pediades (Fr.) Karsten ; Simocybe semiorbicularis (Bull.) Karsten
Do rodzaju Agrocybe należą 22 gatunki. Są to:
- Agrocybe arvalis
- Agrocybe attenuata
- Agrocybe broadwayi
- Agrocybe brunneola
- Agrocybe cylindracea
- Agrocybe dura
- Agrocybe erebia
- Agrocybe firma
- Agrocybe howeana
- Agrocybe molesta
- Agrocybe olivacea
- Agrocybe paludosa
- Agrocybe parasitica
- Agrocybe pediades
- Agrocybe praecox
- Agrocybe puiggarii
- Agrocybe pusiola
- Agrocybe putaminum
- Agrocybe rivulosa
- Agrocybe splendida
- Agrocybe sororia
- Agrocybe vervacti
Polówka półkulista, Agrocybe pediades (Fr.) Fayod 1889 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz o średnicy od 10 do 30 mm. W młodym owocniku w kształcie półkulisty. W miarę dojrzewania robi się lekko wypukły, płaski do płasko wypukłego na starość. W barwie początkowo miodowo-bursztynowy, później jednolicie ochrowożółty z ciemniejszym centrum o brązowawej tonacji. Nieco hygrofaniczny. W miarę wysychania blednący do barwy śmietanowej. Skórka w okresie silnego nawilgocenia nieco mazista i lepka, szczególnie u młodych okazów. Brzeg ostry, dość charakterystycznie pofalowany i bez resztek osłony. Blaszki umiarkowanie szerokie. Dość gęsto ustawione i przy trzonie zatokowato wycięte. W kolorze początkowo blado beżowe z szarawą tonacją. W dojrzałych owocnikach brązowe do rdzawobrązowych. Krawędź nieco ząbkowana. Trzon długi na 20 do 40 mm i gruby na 2 do 4 mm. W kształcie walcowaty, smukły i prosty. Może być od czasy do czasu nieco skręcony. Lekko zwężający się przy podstawie. Gietki. Powierzchnia skucha. Pod wierzchołkiem nieco prążkowany, a poniżej nieco oprószony. W barwie bladego kapelusza i zanikającymi białymi resztkami osłony. Pierścień składający się z resztek białawej osłony, nikły i szybko zanikający. Miąższ cienki. Uszkodzony lub uciśnięty niezmienny. Zapach ogórka lub mączysty do zjełczało mączystego. Smak podobny, jak zapach. Zarodniki w wysypie ciemno rdzawobrązowe. W kształcie elipsoidalne do jajowatych. Grubościenne, z treścią wewnątrz. W kolorze brązowe. Z dobrze widoczną porą rostkową, a niektóre również z dziobkiem. Powierzchniowo gładkie. Wielkość od 11 do 16 x od 7 do 10 µm. |
| uwagi | Jadalna, ale niesmaczna. Łatwa do pomylenia z innymi gatunkami. Gatunki podobne to: twardzioszek przydrożny - Marasmius oreades (Bolton) Fr. Podobna jest również łysiszczka murawowa - Stropharia coronilla (Bull.) Quél. oraz polówka błyszcząca - Agrocybe splendida Clémençon. Inne nazwy to: mięsicha przydrożna. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
