Dodano: 27 listopada 2007
Pojawia się w końcu lata i na jesieni. Saprofit upodobał sobie za substrat drewno drzew liściastych i rzadziej iglastych.
Do rodzaju Tyromyces sp. należy 45 gatunków. Są to:
- Tyromyces albogilvus
- Tyromyces amarus
- Tyromyces atrostrigosus
- Tyromyces caesioflavus
- Tyromyces catervatus
- Tyromyces chioneus
- Tyromyces corniculatus
- Tyromyces corticicola
- Tyromyces duracinus
- Tyromyces eberhardtii
- Tyromyces fumidiceps
- Tyromyces galactinus
- Tyromyces hispidulinanus
- Tyromyces humeana
- Tyromyces hypocitrinus
- Tyromyces immitis
- Tyromyces incarnatus
- Tyromyces inodermatus
- Tyromyces interponens
- Tyromyces kmetii
- Tyromyces lacteus
- Tyromyces languidus
- Tyromyces leucospongia
- Tyromyces levis
- Tyromyces marianii
- Tyromyces mediocris
- Tyromyces merrittii
- Tyromyces mexicanus
- Tyromyces mollicaseus
- Tyromyces nemorosus
- Tyromyces ochraceicarneus
- Tyromyces praeguttulatus
- Tyromyces pulcherrimus
- Tyromyces raduloides
- Tyromyces sambuceus
- Tyromyces setiger
- Tyromyces singeri
- Tyromyces squamulosus
- Tyromyces stenomitis
- Tyromyces subcaesius
- Tyromyces sublacteus
- Tyromyces subviridis
- Tyromyces tephrus
- Tyromyces wynnei
- Tyromyces xuchilensis
Występuje pod nazwami: Bjerkandera chionea (Fr.) P. Karst; Boletus candidus Pers; Leptoporus albellus (Peck) Bourdot & L. Maire; Leptoporus albellus subsp. chioneus (Fr.) Bourdot & Galzin; Leptoporus chioneus (Fr.) Quél; Leptoporus lacteus forma albellus (Peck) Pilát; Polyporus albellus Peck; Polyporus chioneus Fr; Polystictus chioneus (Fr.) Gillot & Lucand; Tyromyces albellus (Peck) Bondartsev & Singer; Ungularia chionea (Fr.) Lázaro Ibiza
Białak śnieżysty, Tyromyces chioneus (Fr.) P. Karst. 1881 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik dość duży, siedzący. Wielkość od 20 do 80 x od 30 do 100 mm i grubości od 10 do 35 mm. W kształcie półkolisty lub prawie kolisty. Czasami resupinatowy. Miękki i soczysty. W kolorze biały, z wiekiem żółknący, a nawet szarzejący. Na powierzchni początkowo omszony, później nagi. Pokryty cienką skórką, szczególnie i wyraźnie widoczną po wyschnięciu. Owocnik roczny. Niezbyt mocno przytwierdzony do podłoża. Pory w kształcie koliste do nieco kanciastych. Mogą być wydłużone i labiryntowe. Średnicy od 0,2 do 0,3 mm i w ilości od 3 do 4 na milimetr. Rurki długości od 3 do 7 mm. W barwie białe, później kremowe z tendencją do żółknięcia. Miąższ miękki, delikatnie ziarnisty i nie włóknisty. Soczysty, wodnisty i kruchy. W barwie biały. Pozbawiony charakterystycznego zapachu. Niezmienny. Zarodniki w wysypie koloru białego. Kształt cylindryczny i słabo wygięty. Hialinowe. Powierzchniowo gładkie. Nieamyloidalne. Wielkość od 4 do 6 x od 1,5 do 2,2 µm. |
| ochrona | Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „V”- narażony. |
| uwagi | Niejadalny. Powoduje silną zgniliznę drewna typu białego. Gatunki podobne to: białak mleczny - Tyromyces lacteus (Fr.) Murrill; bliźniaczy gatunek od którego różni go wyraźnie wykształcona skórka w górnej części kapelusza oraz ziarnisty miąższ. Mikroskopowo zaś szersze zarodniki i mocno powyginane i silnie rozgałęzione strzępki. Inne nazwy to: białak bielutki, żagiew śnieżysta. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
