Grzyby

Gatunek pospolity. Owocuje od czerwca do października. Spotykany w lasach iglastych i liściastych. Lubi towarzystwo sosny i brzozy oraz miejsca wilgotne i dość kwaśne podglebie.

Do rodzaju Amanita należą 54 gatunki. Są to:

- Amanita argentea
- Amanita australis
- Amanita battarrae
- Amanita boudieri
- Amanita brunnescens
- Amanita caesarea
- Amanita calyptroderma
- Amanita ceciliae
- Amanita citrina var. citrine
- Amanita crocea
- Amanita echinocephala
- Amanita eliae
- Amanita excelsa var. spissa
- Amanita farinosa
- Amanita flavescens
- Amanita flavoconia
- Amanita franchetii
- Amanita friabilis
- Amanita fulva
- Amanita gemmata
- Amanita hemibapha
- Amanita inopinata
- Amanita karea
- Amanita lividopallescens
- Amanita mumura
- Amanita muscaria var. muscaria
- Amanita mutabilis
- Amanita nauseosa
- Amanita nehuta
- Amanita nigrescens
- Amanita nivalis
- Amanita nothofagi
- Amanita olivaceogrisea
- Amanita ovoidea
- Amanita pachyvolvata
- Amanita pantherina
- Amanita pareparina
- Amanita pekeoides
- Amanita phalloides
- Amanita porphyria
- Amanita pumatona
- Amanita punctata
- Amanita regalis
- Amanita rubescens var. rubescens
- Amanita singeri
- Amanita solitaria
- Amanita spadicea
- Amanita strobiliformis
- Amanita submembranacea
- Amanita taiepa
- Amanita vaginata
- Amanita verna
- Amanita virosa
- Amanita vittadinii

Występuje również pod nazwą: Agaricus fulvus Schaeff.; Amanita vaginata var. fulva (Schaeff.) Millet; Amanitopsis fulva (Schaeff.) W.G. Sm.; Amanitopsis vaginata var. fulva (Schaeff.) Sacc.

Spotykana często od września do listopada. Rośnie najczęściej w wiązkach, zasiedlając zarówno martwy, jak i jeszcze żywy substrat drzew iglastych i liściastych. Lubi gleby kwaśne.

Do rodzaju Armillaria sp. należy 18 gatunków. Są to:

- Armillaria borealis
- Armillaria calvescens
- Armillaria cepistipes
- Armillaria ectypa
- Armillaria fuscipes
- Armillaria gallica
- Armillaria gemina
- Armillaria heimii
- Armillaria hinnulea
- Armillaria laricina
- Armillaria limonea
- Armillaria luteobubalina
- Armillaria mellea
- Armillaria novae-zelandiae
- Armillaria obscura
- Armillaria ostoyae
- Armillaria sinapina
- Armillaria tabescens

Występuje również pod nazwami: Agaricus obscurus; Armillaria obscura; Armillaria polymyces; Armillariella ostoyae Romagn.; Armillariella polymyces

Spotykany od lipca do października na kwaśnych glebach w lasach sosnowych, świerkowych i mieszanych. Rzadziej w liściastych. Niezbyt częsty. Owocniki rosną pojedynczo lub po kilka w luźnej grupie.

Do rodzaju Amanita należy 50 gatunków. Są to:

- Amanita argentea
- Amanita australis
- Amanita battarrae
- Amanita boudieri
- Amanita brunnescens
- Amanita caesarea
- Amanita calyptroderma
- Amanita ceciliae
- Amanita crocea
- Amanita echinocephala
- Amanita eliae
- Amanita farinosa
- Amanita flavescens
- Amanita flavoconia
- Amanita franchetii
- Amanita friabilis
- Amanita fulva
- Amanita gemmata
- Amanita hemibapha
- Amanita inopinata
- Amanita karea
- Amanita lividopallescens
- Amanita mumura
- Amanita mutabilis
- Amanita nauseosa
- Amanita nehuta
- Amanita nigrescens
- Amanita nivalis
- Amanita nothofagi
- Amanita olivaceogrisea
- Amanita ovoidea
- Amanita pachyvolvata
- Amanita pantherina
- Amanita pareparina
- Amanita pekeoides
- Amanita phalloides
- Amanita porphyria
- Amanita pumatona
- Amanita punctata
- Amanita regalis
- Amanita singeri
- Amanita solitaria
- Amanita spadicea
- Amanita strobiliformis
- Amanita submembranacea
- Amanita taiepa
- Amanita vaginata
- Amanita verna
- Amanita virosa
- Amanita vittadinii

Występuje również pod nazwą: Amanita recutita (Fr.) Millet; Amanitina porphyria (Alb. & Schwein.) E.-J. Gilbert; Agaricus recutitus Fr.

Często spotykana na drewnie drzew liściastych w lecie i na jesieni. Szczególnie upodobała sobie dęby i buki. Wyrasta w małych grupach, po kilka owocników w gromadzie lub rzadko pojedynczo.

Do rodzaju Ascocoryne sp. należą 3 gatunków. Są to:

- Ascocoryne cylichnium
- Ascocoryne sarcoides
- Ascocoryne solitaria

Występuje pod nazwami: Coryne sarcoides var. urnalis (Nyl.) Rehm; Peziza cylichnium Tul.; Ombrophila urnalis (Nyl.) P. Karst.; Coryne cylichnium (Tul.) Boud.; Coryne urnalis (Nyl.) Sacc.; Bulgaria urnalis Nyl.

Spotykana bardzo rzadko. Gatunek ściśle związany z pierwotnym lasem sosnowym. Rozwija się w od lipca do sierpnia oraz wczesną wiosna po stopnieniu śniegów. Jako substrat upodobała sobie silnie zbutwiałą leżyznę świerka, jodły i sosny znajdującą się w miejscach ocienionych i wilgotnych.

Do rodzaju Amylocystis sp. należy tylko jeden gatunek.

Występuje pod nazwami: Polyporus ursinus Lloyd; Ungulina lapponica (Romell) Pilát; Leptoporus lapponicus (Romell) Pilát; Tyromyces lapponic(Romell) J. Lowe; Polyporus lapponicus Romell