Grzyby

Często spotykany od czerwca do jesieni. Jako miejsca siedliskowe upodobał sobie lasy iglaste i rzadziej mieszane, chętnie świerczyny i zawartość wapnia w glebie. Spotykany pojedynczo i w grupach, po kilka owocników.

Do rodzaju Amanita należy 50 gatunków. Są to:

- Amanita argentea
- Amanita australis
- Amanita battarrae
- Amanita boudieri
- Amanita brunnescens
- Amanita caesarea
- Amanita calyptroderma
- Amanita ceciliae
- Amanita crocea
- Amanita echinocephala
- Amanita eliae
- Amanita farinosa
- Amanita flavescens
- Amanita flavoconia
- Amanita franchetii
- Amanita friabilis
- Amanita fulva
- Amanita gemmata
- Amanita hemibapha
- Amanita inopinata
- Amanita karea
- Amanita lividopallescens
- Amanita mumura
- Amanita mutabilis
- Amanita nauseosa
- Amanita nehuta
- Amanita nigrescens
- Amanita nivalis
- Amanita nothofagi
- Amanita olivaceogrisea
- Amanita ovoidea
- Amanita pachyvolvata
- Amanita pantherina
- Amanita pareparina
- Amanita pekeoides
- Amanita phalloides
- Amanita porphyria
- Amanita pumatona
- Amanita punctata
- Amanita regalis
- Amanita singeri
- Amanita solitaria
- Amanita spadicea
- Amanita strobiliformis
- Amanita submembranacea
- Amanita taiepa
- Amanita vaginata
- Amanita verna
- Amanita virosa
- Amanita vittadinii

Występuje również pod nazwą: Agaricus spissus Fr.; Amanita spissa (Fr.) P. Kumm

Często spotykany. Jako siedlisko obrał sobie lasy liściaste i towarzystwo dębów oraz lasy sosnowych na piaskach. Występuje latem i wczesną jesienią, pojedynczo lub w grupie, po kilka owocników.

Do rodzaju Amanita należy 50 gatunków. Są to:

- Amanita argentea
- Amanita australis
- Amanita battarrae
- Amanita boudieri
- Amanita brunnescens
- Amanita caesarea
- Amanita calyptroderma
- Amanita ceciliae
- Amanita crocea
- Amanita echinocephala
- Amanita eliae
- Amanita farinosa
- Amanita flavescens
- Amanita flavoconia
- Amanita franchetii
- Amanita friabilis
- Amanita fulva
- Amanita gemmata
- Amanita hemibapha
- Amanita inopinata
- Amanita karea
- Amanita lividopallescens
- Amanita mumura
- Amanita mutabilis
- Amanita nauseosa
- Amanita nehuta
- Amanita nigrescens
- Amanita nivalis
- Amanita nothofagi
- Amanita olivaceogrisea
- Amanita ovoidea
- Amanita pachyvolvata
- Amanita pantherina
- Amanita pareparina
- Amanita pekeoides
- Amanita phalloides
- Amanita porphyria
- Amanita pumatona
- Amanita punctata
- Amanita regalis
- Amanita singeri
- Amanita solitaria
- Amanita spadicea
- Amanita strobiliformis
- Amanita submembranacea
- Amanita taiepa
- Amanita vaginata
- Amanita verna
- Amanita virosa
- Amanita vittadinii

Występuje również pod nazwą: Amanitaria pantherina (Gonn. & Rabenh.) E.-J. Gilbert; Amanita Amanita pantherina f. robusta A. Pearson

Występuje na terenie całego kraju, ale nie należy do często spotykanych, choć bywają lata, ze porasta masowo. Owocniki występują w okresie od lipca do października, z nasileniem owocowania we wrześniu. Najczęściej towarzyszy lasom liściastym z występowaniem buków i dębów oraz lasom mieszanym. Rzadziej spotykany w lasach iglastych. Można ten gatunek spotkać również w parkach i ogrodach.

Do rodzaju Amanita należy 50 gatunków. Są to:

- Amanita argentea
- Amanita australis
- Amanita battarrae
- Amanita boudieri
- Amanita brunnescens
- Amanita caesarea
- Amanita calyptroderma
- Amanita ceciliae
- Amanita crocea
- Amanita echinocephala
- Amanita eliae
- Amanita farinosa
- Amanita flavescens
- Amanita flavoconia
- Amanita franchetii
- Amanita friabilis
- Amanita fulva
- Amanita gemmata
- Amanita hemibapha
- Amanita inopinata
- Amanita karea
- Amanita lividopallescens
- Amanita mumura
- Amanita mutabilis
- Amanita nauseosa
- Amanita nehuta
- Amanita nigrescens
- Amanita nivalis
- Amanita nothofagi
- Amanita olivaceogrisea
- Amanita ovoidea
- Amanita pachyvolvata
- Amanita pantherina
- Amanita pareparina
- Amanita pekeoides
- Amanita phalloides
- Amanita porphyria
- Amanita pumatona
- Amanita punctata
- Amanita regalis
- Amanita singeri
- Amanita solitaria
- Amanita spadicea
- Amanita strobiliformis
- Amanita submembranacea
- Amanita taiepa
- Amanita vaginata
- Amanita verna
- Amanita virosa
- Amanita vittadinii

Występuje również pod nazwą: Amanita viridis Pers.; Fungus phalloides Vaill.; Amanitina phalloides (Vaill. ex Fr.) E.-J. Gilbert; Agaricus phalloides Vaill. ex Fr.

Należy do gatunków dość rzadko występujących. Spotykany od maja do października na terenach piaszczystych i jasnych lasów iglastych i mieszanych. Zawsze w towarzystwie sosny. Należy do gatunków ciepłolubnych.

Do rodzaju Amanita należy 50 gatunków. Są to:

- Amanita argentea
- Amanita australis
- Amanita battarrae
- Amanita boudieri
- Amanita brunnescens
- Amanita caesarea
- Amanita calyptroderma
- Amanita ceciliae
- Amanita crocea
- Amanita echinocephala
- Amanita eliae
- Amanita farinosa
- Amanita flavescens
- Amanita flavoconia
- Amanita franchetii
- Amanita friabilis
- Amanita fulva
- Amanita gemmata
- Amanita hemibapha
- Amanita inopinata
- Amanita karea
- Amanita lividopallescens
- Amanita mumura
- Amanita mutabilis
- Amanita nauseosa
- Amanita nehuta
- Amanita nigrescens
- Amanita nivalis
- Amanita nothofagi
- Amanita olivaceogrisea
- Amanita ovoidea
- Amanita pachyvolvata
- Amanita pantherina
- Amanita pareparina
- Amanita pekeoides
- Amanita phalloides
- Amanita porphyria
- Amanita pumatona
- Amanita punctata
- Amanita regalis
- Amanita singeri
- Amanita solitaria
- Amanita spadicea
- Amanita strobiliformis
- Amanita submembranacea
- Amanita taiepa
- Amanita vaginata
- Amanita verna
- Amanita virosa
- Amanita vittadinii

Występuje również pod nazwą: Amanita gemmata (Fr.) Millet; Amanita junquillea Quél.; Agaricus adnatus W.G. Sm.; Amanitopsis adnata (W.G. Sm.) Sacc.; Amanita gemmata (Fr.) Bertill.; Amanita adnata (W.G. Sm.) Sacc.; Agaricus gemmatus Fr.; Amanitaria gemmata (Fr.) E.-J. Gilbert; Venenarius gemmatus (Fr.) Murrill

Najczęściej spotykany na chorych lub obumarłych częściach gałęzi czarnego bzu. Rzadziej występuje na akacji, wierzbie, klonie jesionolistnym, buku i morwie. Bardzo rzadko można spotkać na świerku. W Polsce pospolity, choć bywają rejony gdzie występuje sporadycznie. Spotykany pojedynczo i w grupach przez cały rok, ze szczególnym nasileniem owocowanie wczesną wiosną i w okresach bezmroźnych oraz po długotrwałych opadach deszczu.

Do rodzaju Auricularia sp. należy 5 gatunków. Są to:

- Auricularia auricula-judae
- Auricularia cornea
- Auricularia fuscosuccinea
- Auricularia mesenterica
- Auricularia polytricha

Występuję również pod nazwą: Hirneola auricula-judae (L.) Berk.; Exidia auricula-judae (Alb. & Schwein.) Fr.; Tremella auricula-judae L.; Peziza auricula-judae (Bull.) Bolton; Auricularia auricularis (Gray) G.W. Martin; Hirneola auricula-judae var. lactea (Quél.) D.A. Reid; Auricularia auricula (Hook. f.) Underw.; Tremella auricula L.; Auricularia auricula-judae var. lactea Quél.; Hirneola auricula (L.) P. Karst.; Gyraria auricularis Gray; Merulius auricula (L.) Roth; Hirneola auricularis (Gray) Donk

Dość pospolita w lasach sosnowych i mieszanych. Występuje przez cały rok, ale od maja pojawiają się świeże owocniki. Wyrasta na opadłych, przysypanych ziemią lub próchnicą szyszkach sosny (rzadko świerka). Grzyb zimujący, po zimie jest w kolorze czarnobrązowym, często pokryty zielenicami.

Do rodzaju Auriscalpium sp. należy 6 gatunków. Są to:
- Auriscalpium barbatum
- Auriscalpium dissectum
- Auriscalpium luteolum
- Auriscalpium umbella
- Auriscalpium villipes
- Auriscalpium vulgare

Występuje również pod nazwami: Hydnum auriscalpium L.; Hydnum fechtneri Velen.; Pleurodon fechtneri (Velen.) Cejp; Auriscalpium fechtneri (Velen.) Nikol.; Pleurodon auriscalpium (L.) P. Karst.; Auriscalpium auriscalpium (L.) Banker; Hydnum atrotomentosum Schwalb; Leptodon auriscalpium (L.) Quél.; Scutiger auriscalpium (L.) Paulet; Auriscalpium auriscalpium (L.) Kuntze