Obszary chronione

Torfowisko Jonkowo-Warkały położone jest w gminie Jonkowo. Występują tu liczące ponad 200 ha torfowiska wysokie, przejściowe i niskie. Z rzadkich gatunków stwierdzono obecność turzycy strunowej (Carex chordorrhiza), mchy: Meesia triquetra, Paludella sqarrosa, Cinclidium stygium, Scorpidium scorpioides [JASNOWSKI 1974]. Na torfowiskach znaleziono również rzadkie gatunki roślin takie jak: rosiczka długolistna (Drosera anglica), storczyk Traunsteinera (Dactylorhiza traunsteineri), lipiennika Loesela (Liparis loeselii), turzyca łyszczkowata (Carex lepidocarpa) [OLESIŃSKI 1968]. W 1994-1995 lustracja torfowiska potwierdziła duże walory i znaleziono wówczas takie gatunki roślin, jak: kruszczyk błotny (Epipactis palustris), narecznica grzebieniasta (Dryopteris cristata), przygiełka biała (Rhynchospora alba), okrężnica bagienna (Hottonia palustris), jaskier wielki (Ranunculus lingua) [ŁACHACZ 1996].

Jest to kompleks mokradeł w dolinie rzeki Wel, ciągnących się od Grabacza do Jeziora Tarczyńskiego. W większości porastają go olsy i łęgi jesionowo-olszowe. Często w warstwie mszystej dominują torfowce i wytwarza się ols torfowcowy. Wokół licznie znajdujących się starorzeczy rzeki Wel wytwarzają się zarośla łozowe. Cały kompleks ma długość około 3 km.

Niezwykle interesujące są bezleśne enklawy, których nie opanowały jeszcze drzewa i krzewy. Jedna z takich enklaw o długości około 800 m ma charakter mszystego, naturalnego torfowiska niskiego, z dominującymi zbiorowiskami mechowiskowymi. Teren jest bardzo grząski i przez to trudno dostępny.

Na szczególną uwagę zasługuje największe w WPK skupienie osobliwości flory torfowiskowej. Zanotowano tu występowanie 24 chronionych gatunków roślin, w tym 18 objętych ochroną ścisłą i 6 ochroną częściową. W większości rosną one w zbiorowisku mechowiskowym z turzycą dzióbkowatą. Dużymi osobliwościami florystycznymi są gatunki z rodziny storczykowatych, do których należą: gółka długoostrogowa, wyblin jednolistny, lipiennik Loesela, storczyk Traunsteinera, storczyk Fuchsa, storczyk plamisty, storczyk krwisty, listera jajowata i kruszczyk błotny.

Szczególnie wartościowe są reliktowe gatunki roślin z wymierającą w Polsce skalnicą torfowiskową, fiołkiem torfowym oraz wielosiłem błękitnym. Spośród reliktowych gatunków mchów rosną tu mszar Paludella squarrosa, tujowiec Helodium blandowii i krzywosz lśniący Tomenthypnum nitens. Zanotowano tu występowanie również innych, rzadko spotykanych gatunków roślin, m.in. turzycę dwupienną, narecznicę grzebieniastą i rutewkę orlikolistną.

Kompleks torfowiskowy Kopaniarze jest najcenniejszym i najlepiej zachowanym torfowiskiem niskim zarówno w skali Parku, jak i sąsiednich regionów. Wymaga więc jak najszybszej ochrony rezerwatowej.

Powstał z rozporządzenia Wojewody Ciechanowskiego Nr 34/97 z dnia 3 grudnia 1997 roku (Dz. Urz. Woj. Ciechanowskiego nr 28 z dnia 10 grudnia 1997 r. poz. 150)

- Powierzchnia - 6,50 ha
- Właściciel - osoba fizyczna
- Ewidencja gruntów - obiekt ma charakter torfowiska przejściowego
Ochrona użytku ekologicznego polega na wprowadzeniu następujących ograniczeń i zakazów:

• polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia gniazd i nor, wybierania jaj i piskląt oraz wypuszczania psów;
• dokonywania zmian stosunków wodnych na terenie użytku ekologicznego;
• pozyskiwania, niszczenia i uszkadzania wszystkich roślin poza przypadkami uzasadnionymi potrzebami ochrony użytku ekologicznego;
• zmiany dotychczasowej struktury użytkowania;
• prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wydobywania torfu;
• wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości (np. obornik, gnojowicy) oraz innego zanieczyszczania wody i gleby;
• palenia ognisk wypalania trzcin, zakłócania ciszy.

Użytek ekologiczny "Torfowisko Wąpiersk"- położone jest na północ od wsi Wąpiersk, po prawej stronie szosy do Koszelew. Obejmuje torfowisko wysokie z kilkoma dużymi wyrobiskami potorfowymi. Spośród gatunków roślin charakterystycznych dla tego typu torfowisk rosną tu żurawina błotna, modrzewnica zwyczajna, bagno zwyczajne, borówka bagienna, bagnica torfowa i rosiczka okrągłolistna.

Rezerwat krajobrazowo - torfowiskowy o pow. 28,83 ha w GLPK. Obejmuje dystroficzne jezioro Piaseczenko (5,21 ha) położone na obszarze pagórkowatej wysoczyzny morenowej wraz z otaczającym kompleksem naturalnego torfowiska przejściowego oraz różnowiekowymi lasami grądowymi. W obiekcie wyróżniono 19 zbiorowisk roślinnych, w tym 14 nieleśnych oraz 5 leśnych i zaroślowych. Na uwagę zasługuje też bogata awifauna.