Rośliny

Wieloletnia zielna, kępkowa bylina, która nie wytwarza rozłogów. Początkowo jest jasnozielona, później przebarwia się na kolor żółtozielony. Cechą charakterystyczną jest to, że roślina ta jest bardzo szorstka.
Łodyga: ostrokanciasta i szorstka, o zwisającym szczycie. Łodygi są ulistnione wysoko.
Liście: mają jasnozielone blaszki, są nagie, płaskie, a na brzegu szorstkie. Są dłuższe od łodygi. Pochwy liściowe pozbawione są sieciowatych włókien. Dolne pochwy mają brunatne zabarwienie.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Na szczycie łodygi znajduje się kłos męski (pręcikowy). Jest on wąskocylindryczny, w kolorze rdzawoczerwonym. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Szypułkowe, skupione, odstające, zwisające kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 3-6 umieszczone są na łodydze niżej. Są one wałeczkowate i baldaszkowato zbliżone do siebie. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami, które wychylają się z pęcherzyka. Przysadki kwiatowe są krótsze od pęcherzyków lub podobnej do nich długości, jasnozielone z białym brzegiem, o kształcie jajowatym, ku górze pikowane, wybiegające w bardzo długi, sztyletowaty kolec o szorstkich brzegach. Podsadki kłosów są liściowate, dłuższe od kwiatostanu, najniższa podsadka jest z jasną pochwą. Okres kwitnienia: od maja do czerwca.
Owoc: jajowaty, trójkanciasty, brązowy orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.

Jasnozielona do szarozielonej wieloletnia zielna bylina, tworząca zbite kępki.
Łodyga: niewyraźnie trójkanciasta, lekko zwisająca, cienka, wiotka, na górze szorstka, na dole ulistniona.
Liście: są miękkie, krótsze od łodygi, mają jasnozielone zabarwienie. Dolne liście są krótkie, zaś górne są długie i wąskie.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w wielokwiatowych kłoskach. Oddalone od siebie, podłużne lub jajowate, kłoski w liczbie 6-9, tworzą bardzo rzadkie kwiatostany II rzędu typu kłos. Dolne 3-4 kłoski są bardzo od siebie oddalone, a każdy z nich jest podparty bardzo długą (dłuższą od kwiatostanu) podsadką liściową. W kłosku szczytowe kwiaty są żeńskie (słupkowe), zaś dolne są kwiatami męskimi (pręcikowymi). Przysadki kwiatowe są białe z zielonym grzbietem, o kształcie podłużnym lub jajowatym i o zaostrzonym wierzchołku. Są one krótsze od pęcherzyków. Dolne podsadki są dłuższe od kwitatostanu.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca.
Owoc: orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.

Jasnozielona, wieloletnia zielna bylina o licznych łodygach tworząca gęste kępki.
Łodyga: tępo kanciasta, prosta, cienka, gładka, tylko na dole ulistniona.
Liście: są miękkie, wąskie, w jasnozielonym kolorze i z szorstkimi brzegami blaszki liściowej. Dolne pochwy liściowe są zabarwione na jasnobrunatny kolor.
Kwiaty: zebrane w bardzo liczne kłoski, tworzące kwiatostan II rzędu typu główka o zielonym zabarwieniu. Przysadki kwiatów mają lancetowaty kształt, początkowo są zabarwione na zielono (w późniejszym okresie żółcieją), ich długość jest zbliżona do długości pęcherzyków. Podsadki kłoskowe występują w liczbie 2-4. Są one u podstawy rozszerzone , obłonione i wielonerwowe.
Okres kwitnienia: od czerwca do września.
Owoc: orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.

Wieloletnia zielna bylina kłączowa z cienkimi podziemnymi rozłogami.
Łodyga: prawie obła, cienka, sztywna, gładka, w górze szorstka.
Liście: blaszki liściowe są bardzo wąskie, rynienkowate, nieco krótsze od łodygi. Dolne pochwy liściowe są sieciowate, żółtobrunatne, połyskujące.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 1-3 zebrane są na szczycie łodygi. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Przysadki kwiatów męskich mają ciemnobrązowe zabarwienie. Ich kształt jest wąskolancetowaty. Siedzące, a dolne często szypułkowe kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 1-4, umieszczone są na łodydze niżej. Mają one jajowaty do krótko cylindrycznego kształt. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami. Przysadki kwiatów żeńskich są ciemnobrązowe, o kształcie lancetowatym, zakończone zaostrzone do kolczastych. Dolne podsadki kłosowe są często dłuższe od kwiatostanu.
Okres kwitnienia: od czerwca do lipca.
Owoc: odwrotnie jajowaty, trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.

Wieloletnia zielna bylina o długich rozłogach.
Łodyga: ostrokanciasta, prosta, cienka, na górze szorstka, na dole ulistniona, z brunatnymi pochwami.
Liście: mają sine blaszki i rynienkowaty kształt. Są krótsze od łodygi.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Na szczycie łodygi znajdują się zwykle 3 kłosy. Kłos męski (pręcikowe) znajduje się na szczycie łodygi. Jest on cienki, cylindryczny i szypułowy. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Przysadki kwiatów męskich mają jasnobrązowe zabarwienie oraz lancetowaty kształt. Szypułowe, początkowo prosto wzniesione, później zwisające kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 1-2, umieszczone są na łodydze niżej. Są one owalne lub eliptyczne. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami. Przysadki kwiatów żeńskich są czarnobrunatne z zielonym grzbietem, o kształcie podługowato lancetowatym, o zaostrzonym wierzchołku. Najniższa podsadka jest krótkopochwowa lub bezpochwowa, krótsza od kwiatostanu.
Okres kwitnienia: od maja do lipca.
Owoc: jajowaty, trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.

Wieloletnia, zielna bylina tworząca duże, zwarte kępy.
Łodyga: gruba, bardzo szorstka, 3-kanciasta z płaskimi ścianami, prosta, u dołu otoczona drunanymi, lśniącymi pochwami.
Liście: sztywne, krótsze od łodygi.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w licznych kłoskach skupionych w wiechowate, lśniące grono. Kłosy męskie (pręcikowe) zebrane są często na szczycie łodygi. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Kwiaty żeńskie mają słupek z dwoma znamionami. Przysadki kwiatowe są jasnobrunatne z szerokim, białawym, błoniastym brzegiem.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca.
Owoc: jajowaty, żółtobrązowy orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.