Dodano: 0 0000
Rezerwat utworzono w 1991 roku, zajmuje powierzchnię 54,85 ha. Położony jest na terenie gruntów wsi Jeleń, w gminie Lidzbark. Jest to rezerwat ornitologiczny, utworzony dla zachowania ostoi ptactwa wodno-błotnego. Obejmuje kompleks bagien i torfowisk, zarastających zachodni kraniec jeziora Jeleń. Nazwa rezerwatu pochodzi od nazwy bagna, nazywanego również "Koziunki".
We wschodniej i środkowej części rezerwatu teren ma charakter torfowiska wysokiego, w innych miejscach - torfowiska przejściowego i niskiego. W południowo-zachodniej części znajdują się wyrobiska potorfowe. Od kilku lat obserwuje się tu stałe obniżanie poziomu wód gruntowych.
Szata roślinna "Bagna Koziana" ma zarówno charakter naturalny, jak i zmieniony przez człowieka, głównie na skutek eksploatacji torfu i wytworzeniu mozaiki dołów potorfowych. W wiele miejscach następuje naturalna sukcesja zarośli i lasu - torfowisko zarasta krzewami i drzewami: brzozą omszoną i brodawkowatą, sosną zwyczajną, wierzbą szarą (łozą) i innymi gatunkami. Bogatą florę reprezentuje m.in. wiele rzadkich gatunków roślin torfowiskowych, np. narecznica grzebieniasta, rosiczka okrągłolistna, pływacz drobny, jeżogłówka najmniejsza i bagno zwyczajne.
W 1989 roku na obszarze rezerwatu stwierdzono występowanie 87 gatunków ptaków. Wśród nich 61 gatunków uznano za lęgowe, a 26 - za przelotne i zalatujące. Wiele gatunków lęgowych jest uznawanych jako zagrożone w Europie. Z bogatej fauny ptaków można spotkać: rybitwę zwyczajną, perkoza dwuczubego, brodźca krwawodziobego, czajkę, perkozka, łabędzia niemego, żurawia zwyczajnego, błotniaka stawowego, remiza, gąsiorka, piecuszka, świergotka łąkowego, potrzosa i rokitniczkę. Gatunkiem dominującym była do niedawna mewa śmieszka, której kolonia - licząca niegdyś nawet 1400 par - znajdowała się w południowo-zachodniej części rezerwatu.
Od 1992 roku obserwuje się zjawisko ubożenia populacji różnych gatunków ptaków. Przyczyną jest prawdopodobnie powolna, lecz systematyczna zmiana stosunków wodnych.
Na teren rezerwatu obowiązuje zakaz wstępu w okresie lęgowym ptaków, tj. od 1 marca do 1 sierpnia każdego roku. Zakaz dotyczy również wędkowania.
We wschodniej i środkowej części rezerwatu teren ma charakter torfowiska wysokiego, w innych miejscach - torfowiska przejściowego i niskiego. W południowo-zachodniej części znajdują się wyrobiska potorfowe. Od kilku lat obserwuje się tu stałe obniżanie poziomu wód gruntowych.
Szata roślinna "Bagna Koziana" ma zarówno charakter naturalny, jak i zmieniony przez człowieka, głównie na skutek eksploatacji torfu i wytworzeniu mozaiki dołów potorfowych. W wiele miejscach następuje naturalna sukcesja zarośli i lasu - torfowisko zarasta krzewami i drzewami: brzozą omszoną i brodawkowatą, sosną zwyczajną, wierzbą szarą (łozą) i innymi gatunkami. Bogatą florę reprezentuje m.in. wiele rzadkich gatunków roślin torfowiskowych, np. narecznica grzebieniasta, rosiczka okrągłolistna, pływacz drobny, jeżogłówka najmniejsza i bagno zwyczajne.
W 1989 roku na obszarze rezerwatu stwierdzono występowanie 87 gatunków ptaków. Wśród nich 61 gatunków uznano za lęgowe, a 26 - za przelotne i zalatujące. Wiele gatunków lęgowych jest uznawanych jako zagrożone w Europie. Z bogatej fauny ptaków można spotkać: rybitwę zwyczajną, perkoza dwuczubego, brodźca krwawodziobego, czajkę, perkozka, łabędzia niemego, żurawia zwyczajnego, błotniaka stawowego, remiza, gąsiorka, piecuszka, świergotka łąkowego, potrzosa i rokitniczkę. Gatunkiem dominującym była do niedawna mewa śmieszka, której kolonia - licząca niegdyś nawet 1400 par - znajdowała się w południowo-zachodniej części rezerwatu.
Od 1992 roku obserwuje się zjawisko ubożenia populacji różnych gatunków ptaków. Przyczyną jest prawdopodobnie powolna, lecz systematyczna zmiana stosunków wodnych.
Na teren rezerwatu obowiązuje zakaz wstępu w okresie lęgowym ptaków, tj. od 1 marca do 1 sierpnia każdego roku. Zakaz dotyczy również wędkowania.