Dodano: 0 0000
Zimozielona bylina. Liście: ciemnozielone, skórzaste, w zarysie nerkowate, całobrzegie, głęboko wcięte u nasady, o blaszce błyszczącej, z wyraźną nerwacją i przylegająco owłosionej, osadzonej na długich owłosionych ogonkach. Łodyga: w formie długiego, pełzającego i owłosionego kłącza. Kwiaty: purpurowoczerwone, pachnące pieprzem, długości 1-1,5 cm, osadzone pojedynczo na krótkich szypułkach, ukryte pod liśćmi. Okres kwitnienia: od marca do maja. Owoc: torebka pękająca nieregularnie.
Kopytnik pospolity, Asarum europaeum | systematyka |
Rząd Fegetalia |
|
|---|---|---|
| wygląd | Zimozielona bylina. Liście: ciemnozielone, skórzaste, w zarysie nerkowate, całobrzegie, głęboko wcięte u nasady, o blaszce błyszczącej, z wyraźną nerwacją i przylegająco owłosionej, osadzonej na długich owłosionych ogonkach. Łodyga: w formie długiego, pełzającego i owłosionego kłącza. Kwiaty: purpurowoczerwone, pachnące pieprzem, długości 1-1,5 cm, osadzone pojedynczo na krótkich szypułkach, ukryte pod liśćmi. Okres kwitnienia: od marca do maja. Owoc: torebka pękająca nieregularnie. | |
| wymiary | Do 10 cm wysokości. | |
| występowanie | Gatunek pospolity na obszarze całego kraju na niżu oraz w reglu dolnym, rzadki w części północno-zachodniej i reglu górnym. Jest gatunkiem charakterystycznym mezofilnych lasów liściastych, rzadziej spotykany w jodłowo-świerkowym borze dolnoreglowym oraz lasach bagiennych, świetlistej dąbrowie, ciepłolubnych zaroślach i bardzo rzadko w murawach kserotermicznych. | |
| ochrona | Gatunek objęty ochroną częściową. Głównym zagrożeniem dla tego gatunku jest pozyskiwanie dla potrzeb przemysłu farmaceutycznego oraz wadliwa gospodarka leśna i wprowadzanie monokultur szpilkowych na siedliskach lasów grądowych. |
|
| uwagi | Roślina lecznicza i trująca. Kopytnik stosowany był (i nadal jest) w lecznictwie ludowym i homeopatii. Wykorzystywane były zwłaszcza jego właściwości moczopędne, wykrztuśne i wywołujące wymioty. Uważano go za środek przeciw żółtaczce, malarii, stanom zapalnym żołądka i chorobom skórnym. Podobno najlepszą metodą na głuchotę czy paraliż języka było wąchanie kłącza kopytnika. Ból głowy uśmierzało przykładanie świeżych liści. Podobnie leczono ropiejące rany. Obecnie kłącze wraz z korzeniami i liście wykorzystuje się do leczenia górnych dróg oddechowych oraz dróg moczowych, pomocniczo . w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, a także przy stanach zapalnych korzonków nerwowych, a w homeopatii . przy leczeniu alkoholizmu. Kopytnik wykorzystywany jest również w weterynarii do leczenia zranień i w zwalczaniu robaczycy. Zwierzęta omijają kopytnik, odstrasza je ostry zapach i nieprzyjemny smak.
|
|
| piśmiennictwo |
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.
Komentarze
andzia www.angelika@onet.pl
13 grudnia 2006
dzięki Wam dostałam szostke na przyrodzie,ponieważ opowiedzialam o kopytniku.pozdro dla wszystkich
