Dodano: 29 lipca 2007
Bylina. Liście: duże do 1m długości, podwójnie lub poczwórnie pierzaste, listki w zarysie jajowate, brzegiem ostro piłkowane, dolne długoogonkowe. Łodyga: sztywna, wyprostowana, ulistniona skrętolegle. Kwiaty: białe, zebrane w duże (do 50 cm długości), wiechowate kwiatostany na szczytach pędów; żeńskie kwiatostany luźnokwiatowe, męskie gęstokwiatowe; kwiaty męskie z licznymi pręcikami i szczątkowo wykształconymi słupkami, żeńskie mniejsze, zazwyczaj z trzema słupkami i szczątkowymi pręcikami. Okres kwitnienia: od maja do sierpnia. Owoc: w postaci brunatnych, zwieszonych mieszków, wypełnionych podługowatymi, błoniasto obrzeżonymi nasionami.
systematyka |
Rząd Fagetalia. |
---|---|
wygląd | Bylina. Liście: duże do 1m długości, podwójnie lub poczwórnie pierzaste, listki w zarysie jajowate, brzegiem ostro piłkowane, dolne długoogonkowe. Łodyga: sztywna, wyprostowana, ulistniona skrętolegle. Kwiaty: białe, zebrane w duże (do 50 cm długości), wiechowate kwiatostany na szczytach pędów; żeńskie kwiatostany luźnokwiatowe, męskie gęstokwiatowe; kwiaty męskie z licznymi pręcikami i szczątkowo wykształconymi słupkami, żeńskie mniejsze, zazwyczaj z trzema słupkami i szczątkowymi pręcikami. Okres kwitnienia: od maja do sierpnia. Owoc: w postaci brunatnych, zwieszonych mieszków, wypełnionych podługowatymi, błoniasto obrzeżonymi nasionami. |
wymiary | Do 2 m wysokości. |
występowanie | W Europie spotykany w Belgii, Francji i Niemczech. W Polsce pospolicie występuje w górach, szczególnie w piętrach regla. Nieco rzadszy w pasie wyżyn, na niżu na rozproszonych stanowiskach w części centralnej i północno-wschodniej. Jest to gatunek charakterystyczny dla górskich ziołorośli w reglu dolnym i lokalnie dla jaworzyny karpackiej. Na niżu rośnie w zbiorowiskach lasów liściastych na stanowiskach wilgotnych i cienistych, wzdłuż cieków, na zboczach dolin erozyjnych o podłożu kamienistym. |
ochrona | Gatunek pod ścisłą ochroną gatunkową. W górach głównym zagrożeniem dla gatunku jest niewłaściwa gospodarka leśna, głównie niszczenie podczas ścinki drewna i regulacji cieków. Szczególnie zagrożone są nieliczne stanowiska na niżu, głównie poprzez „dzikie wysypiska śmieci” organizowane przez okolicznych mieszkańców w rozcięciach erozyjnych. |
uwagi | Często uprawiany ogrodach, stosowany głównie jako roślina okrywowa pod drzewami w miejscach cienistych i półcienistych. Wymaga gleby wilgotnej i próchnicznej. Nie znosi suszy. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.