Dodano: 0 0000
Krzew o pełzających pędach płonnych. Liście: złożone nieparzystopierzasto z 3-5 listków; pojedyncze listki w zarysie jajowate, brzegiem ostro, nieregularnie piłkowane, sfalowane wzdłuż nerwów; liście złożone u nasady z przylistkami, na długich ogonkach, które od spodu pokryte są haczykowatymi kolcami. Pędy: dosyć wiotkie, pokryte drobnymi, haczykowato zagiętymi kolcami oraz gruczołami na trzonkach. Kwiaty: białe, pięciokrotne, średnicy około 20-25 mm, zebrane w szczytowe kwiatostany groniaste. Okres kwitnienia: od maja do września. Owoc: zbiorowy wielopestkowcowy, barwy popielatoniebieskiej (stąd nazwa gatunku), oszroniony, odpada od szypuły wraz z dnem kwiatowym.
systematyka |
|
---|---|
wygląd | Krzew o pełzających pędach płonnych. Liście: złożone nieparzystopierzasto z 3-5 listków; pojedyncze listki w zarysie jajowate, brzegiem ostro, nieregularnie piłkowane, sfalowane wzdłuż nerwów; liście złożone u nasady z przylistkami, na długich ogonkach, które od spodu pokryte są haczykowatymi kolcami. Pędy: dosyć wiotkie, pokryte drobnymi, haczykowato zagiętymi kolcami oraz gruczołami na trzonkach. Kwiaty: białe, pięciokrotne, średnicy około 20-25 mm, zebrane w szczytowe kwiatostany groniaste. Okres kwitnienia: od maja do września. Owoc: zbiorowy wielopestkowcowy, barwy popielatoniebieskiej (stąd nazwa gatunku), oszroniony, odpada od szypuły wraz z dnem kwiatowym. |
wymiary | Długość pędów do kilku, niekiedy kilkunastu metrów. |
występowanie | Gatunek szeroko rozprzestrzeniony na terenie całej Europy, za wyjątkiem dalekiej północy, w kraju pospolity, poza wyższymi partiami gór. Rośnie na różnego typu siedliskach, np. suchych łąkach, w świetlistych lasach i zadrzewieniach, wzdłuż leśnych dróg oraz na miedzach. |
ochrona | Brak. |
uwagi | Liście i owoce jeżyny znajdowały zastosowanie w medycynie ludowej już od czasów neolitu, stosuje się je przeciw krwawieniom, biegunce i cukrzycy. Młode liście zawierają między innymi: garbniki, kwasy organiczne, witaminę C oraz pektyny. Stosuje się je w schorzeniach przewodu pokarmowego, wykazują również działanie grzybo- i bakteriobójcze. Wywar z liści stosuje się w stanach grypowych, kaszlu i przy katarze, zewnętrznie w leczeniu wyprysków skórnych i liszajów. Owoce są spożywane na surowo oraz wyrabia się z nich wina lecznicze. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.