Dodano: 19 września 2007
Stosunkowo duży pająk z wyraźnym dymorfizmem płciowym, zwłaszcza w wielkości i wykształceniu oraz barwie odwłoka. Głowotułów u obu płci trapezowaty i pokryty delikatnym, jedwabistym owłosieniem w kolorze stalowym. Odnóża dość długie, naprzemian jasno i ciemno prążkowane, z dość rzadkim, ale wyraźnym owłosieniem.
Samice są dużo większe od samców. Odwłok bardzo duży, owalny. Pokryty gęsto włoskami, których ubarwienie tworzy naprzemienne, poprzeczne pasy żółte, białawe i czarne. Przy czym na uwagę zasługuje fakt, iż ubarwienie to jest osobnicze i bardzo zmienne, co było przedmiotem wielu prac naukowych.
Samce są dużo mniejsze, a ich odwłok nie jest tak duży, natomiast ubarwienie tworzą szare włoski z ciemniejszymi – brunatnawymi umieszczonymi wzdłuż linii środkowej po grzbietowej stronie odwłoka.
Samice są dużo większe od samców. Odwłok bardzo duży, owalny. Pokryty gęsto włoskami, których ubarwienie tworzy naprzemienne, poprzeczne pasy żółte, białawe i czarne. Przy czym na uwagę zasługuje fakt, iż ubarwienie to jest osobnicze i bardzo zmienne, co było przedmiotem wielu prac naukowych.
Samce są dużo mniejsze, a ich odwłok nie jest tak duży, natomiast ubarwienie tworzą szare włoski z ciemniejszymi – brunatnawymi umieszczonymi wzdłuż linii środkowej po grzbietowej stronie odwłoka.
Tygrzyk paskowany, Argiope bruennichi | systematyka | Rząd: pająki (Araneae) Rodzina: krzyżakowate (Araneidae) Rodzaj: tygrzyk (Argiope) Gatunek: tygrzyk paskowany (Argiope bruennichi) |
|---|---|
| wygląd | Stosunkowo duży pająk z wyraźnym dymorfizmem płciowym, zwłaszcza w wielkości i wykształceniu oraz barwie odwłoka. Głowotułów u obu płci trapezowaty i pokryty delikatnym, jedwabistym owłosieniem w kolorze stalowym. Odnóża dość długie, naprzemian jasno i ciemno prążkowane, z dość rzadkim, ale wyraźnym owłosieniem. Samice są dużo większe od samców. Odwłok bardzo duży, owalny. Pokryty gęsto włoskami, których ubarwienie tworzy naprzemienne, poprzeczne pasy żółte, białawe i czarne. Przy czym na uwagę zasługuje fakt, iż ubarwienie to jest osobnicze i bardzo zmienne, co było przedmiotem wielu prac naukowych. Samce są dużo mniejsze, a ich odwłok nie jest tak duży, natomiast ubarwienie tworzą szare włoski z ciemniejszymi – brunatnawymi umieszczonymi wzdłuż linii środkowej po grzbietowej stronie odwłoka. |
| występowanie | Jest to gatunek ciepłolubny. Centrum jego zasięgu przypada w basenie Morza Śródziemnego. Z tego pierwotnego rewiru przedostał się do Europy środkowej, wschodniej i częściowo północnej. Na wschód po przekroczeniu Kaukazu dotarł aż po wyspy japońskie. Ekspansja tygrzyka w Europie przypada na początek XX wieku. Pierwsze tygrzyki pojawiły się w Polsce pod koniec XIX wieku w ówczesnej Galicji, później notowano go z terenu dzisiejszego Wielkopolskiego Park Narodowego. Obecnie tygrzyk paskowany zasiedla prawie cały obszar kraju i stał się pająkiem dość pospolitym, w miejscach występowania bardzo licznym. Jest gatunkiem eurytopowym. Zasiedla łąki wilgotne i suche, polany, brzegi rzek i jezior, murawy, ogrody, nieużytki i ugory. |
| pokarm | Jako duży pająk tygrzyk paskowany wyspecjalizował się w łapaniu dużych ofiar. Preferuje owady z rzędu prostoskrzydłych, czyli wszelkiego rodzaju koniki i szarańczaki. Nie gardzi także innymi dużymi owadami: ważkami, dużymi muchówkami i błonkówkami. Pajęczyna tygrzyka jest rozpinana na d ziemią do maksymalnie 0,5 metra wysokości od gruntu. Cechą charakterystyczna w budowie pajęczyny jest występowanie w centralnej jej części zygzakowatej, silnej nitki zwanej stbilimentum. Twór ten pełni funkcje wzmacniającą, przez co w sieć tygrzyka mogą łapać się duże, wymienione wyżej owady, bez specjalnych uszkodzeń w strukturze pajęczyny. Gdy już owad się złapie pająk obrzuca go lepka siecią, która ma za zadanie unieruchomienie ofiary. Następnie drapieżnik wykonuje ukąszenie i wpuszczenie jadu i owija ofiarę nicią w kokon. |
| ochrona | Tygrzyk paskowany podlega w Polsce ścisłej ochronie gatunkowej. Nie wydaje się on gatunkiem specjalnie zagrożonym, zwłaszcza wobec faktu gwałtownego zwiększenia liczebności w Polsce w ciągu ostatnich kilku lat. Funkcja ochronna polega głownie na ochronie przeciw wyłapywaniu go do celów hodowlanych w terrariach, zwłaszcza ze względu na jego dość ładne jak na europejskie warunki ubarwienie. Innym zagrożeniem mogącym wpływać na liczebność tego pająka jest wypalanie traw, które powoduje spłonięcie kokonów z młodymi tygrzykami. |
| uwagi | Tak szybkie skolonizowanie tak dużego obszaru Europy pająk zawdzięcza wykorzystaniu przez młode pajączki lotu na nici (tzw. babie lato). Nici takie mogą zostać porywane przez wiosenne wiatry na bardzo duże odległości. Istnieje także hipoteza, że wiosną wezbrane rzeki porywają kokony tygrzyka i wraz z kępami roślin przenoszą je na duże odległości, jednak hipoteza z wykorzystaniem „babiego lata” jest bardzie prawdopodobna. |
| biologia | Dojrzałość płciowa pająki uzyskują pod koniec lata. Następuje wówczas kopulacja, po której samica bardzo często zjada samca (około 80 – 90% wszystkich przypadków). Podobnie zachowują się inne krzyżakowate – występuje u nich tak zwany kanibalizm seksualny. Samica po zapłodnieniu buduje kokon lub kilka kokonów, składając do nich po 350 – 420 jaj. Kokony są w kształcie gruszkowate i dość duże (nawet do 2,5 cm długości i 2 cm szerokości), umieszczone do 30 cm nad ziemią. Jesienią dorosłe osobniki giną. Młode pająki wylegają się z jaj po około 4 tygodniach. Ponieważ jest wówczas późna jesień lub zima przebywają wylęgłe w kokonie do wiosny. Po pierwszych ciepłych dniach: pod koniec kwietnia lub w maju opuszczają kokon. Przy dobrych warunkach pogodowych – wietrznie młode pająki tkają nić i wykorzystują podmuchy wiatru do dyspersji powietrznej. Gdy warunki pogodowe nie są dobre, młode tygrzyki grupami budują sieć i czekają w niej na wietrzna pogodę. Po locie na nitce pająki osiedlają się i tkają swoja pierwsza pajęczynę łowną. U młodych osobników zygzak stabilimentum nie wychodzi zygzakowaty, a jest kulisty lub owalny i położony w centralnej części pajęczyny. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Bim b.maglysz@gmail.com
28 lipca 2014
Zgodnie z Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt tygrzyk paskowany NIE PODLEGA OCHRONIE ŚCISŁEJ na terenie naszego kraju
Agata agata@rpk.ehost.pl
8 sierpnia 2010
A u nas na działce jest rodzinka:) Sztuk naliczonych: 8+kokon w bonusie;D
Kupiec
7 września 2008
Hmmm Powiem tak Tygrzyki są Cudowne
Przypatruje im sie godzinami..
jotes admin@ciechanowiec.xorg.pl
29 sierpnia 2008
Mam właśnie gadzinę u siebie na działce - piękna bestia :)
Zamieściłem na swojej stronce.
Pozdrawiam Warmiaków i Mazurów. Och, te cudowne chwile nad Jeziorakiem...
Bartek kudus88@o2.pl
12 sierpnia 2008
Czy ten pająk jest w jakiś sposób niebezpieczny dla człowieka?
