Dodano: 0 0000
Samiec Skrzydła obu par metalicznie pomarańczowe. Na skrzydle przednim występuje ciemna plamka w okolicy komórki środkowej oraz przyciemnienie brzegu bocznego, na skrzydle tylnym występuje brunatna przepaska krawędziowa i dość szeroka brunatna plama znajdująca się przy brzegu wewnętrznym skrzydła.
Samica Skrzydło przednie pomarańczowe. Na nim znajdują się dwie czarne plamki w okolicy komórki środkowej oraz rządek ciemnych plamek równoległy do brzegu bocznego skrzydła. Przepaska krawędziowa przy brzegu bocznym skrzydła szersza niż u samca, ponadto u samic występuje przyprószenie żyłek w okolicy brzegu bocznego skrzydła na brunatno. Skrzydło tylne brunatnopomarańczowe z szeroką przepaską krawędziową barwy pomarańczowej i kilkoma prześwitującymi czarnymi plamkami na środku skrzydła.
Spód skrzydeł Tło skrzydła przedniego ma barwę żółtopomarańczową. Na nim znajdują się czarne plamki ułożone podobnie jak na wierzchu skrzydła, dodatkowo występuje jedynie kilka plamek przykrawędziowych. Brzeg boczny skrzydła przedniego szaropomarańczowy. Skrzydło tylne szare z odcieniem błękitu, zwłaszcza przy nasadzie. Na nim znajduje się kilka czarnych plamek przynasadowych w białej obwódce, rządek nieregularnych plamek czarnych w białej obwódce w okolicy brzegu bocznego oraz rozmyta pomarańczowa przepaska krawędziowa ograniczona z obu stron niewielką ilością czarnych plamek.
systematyka Rząd: motyle (Lepidoptera)
Rodzina: modraszki (Lycaenidae)
Podrodzina: czerwończyki (Lycaeninae)
Rodzaj: czerwończyk (Lycaena)
wygląd Samiec Skrzydła obu par metalicznie pomarańczowe. Na skrzydle przednim występuje ciemna plamka w okolicy komórki środkowej oraz przyciemnienie brzegu bocznego, na skrzydle tylnym występuje brunatna przepaska krawędziowa i dość szeroka brunatna plama znajdująca się przy brzegu wewnętrznym skrzydła.
Samica Skrzydło przednie pomarańczowe. Na nim znajdują się dwie czarne plamki w okolicy komórki środkowej oraz rządek ciemnych plamek równoległy do brzegu bocznego skrzydła. Przepaska krawędziowa przy brzegu bocznym skrzydła szersza niż u samca, ponadto u samic występuje przyprószenie żyłek w okolicy brzegu bocznego skrzydła na brunatno. Skrzydło tylne brunatnopomarańczowe z szeroką przepaską krawędziową barwy pomarańczowej i kilkoma prześwitującymi czarnymi plamkami na środku skrzydła.
Spód skrzydeł Tło skrzydła przedniego ma barwę żółtopomarańczową. Na nim znajdują się czarne plamki ułożone podobnie jak na wierzchu skrzydła, dodatkowo występuje jedynie kilka plamek przykrawędziowych. Brzeg boczny skrzydła przedniego szaropomarańczowy. Skrzydło tylne szare z odcieniem błękitu, zwłaszcza przy nasadzie. Na nim znajduje się kilka czarnych plamek przynasadowych w białej obwódce, rządek nieregularnych plamek czarnych w białej obwódce w okolicy brzegu bocznego oraz rozmyta pomarańczowa przepaska krawędziowa ograniczona z obu stron niewielką ilością czarnych plamek.
występowanie Czerwończyk nieparek znany jest całej Palearktyki. Gatunek występujący w całym kraju, ale bardzo lokalnie. Najliczniejsze populacje tego gatunku można znaleźć w Polsce północno-wschodniej i zachodniej. Motyle spotyka się na wilgotnych łąkach, moczarach, w lasach łęgowych.
tryb życia Motyle dorosłe latają w dzień przy ciepłej pogodzie odwiedzając różnorodne kwiaty.
pokarm Gąsienice odżywiają się liśćmi szczawi (Rumex sp).
ochrona Gatunek objęty ochroną całkowitą od roku 2001.
Gatunek umieszczony na Czerwonej Liście Zwierząt z kategorią LC - gatunek niższego ryzyka - najmniejszej troski.
Umieszczony na Czerwonej Liście IUCN z kategorią LR.
Umieszczony w załączniku II Konwencji Berneńskiej.
Umieszczony w załączniku II i IV Dyrektywy Siedliskowej Unii Europejskiej.

Głównym zagrożeniem jest nieracjonalna gospodarka rolna – osuszanie wilgotnych łąk i nieprawidłowo prowadzone melioracje przyczyniają się do zanikania siedlisk bytowania i rozrodu tego gatunku.

Aby skutecznie chronić czerwończyka nieparka należy utrzymywać w dostatecznym stopniu wilgotne łąki – nie dopuszczać do ich osuszania i prowadzić zabiegi mające na celu przeciwdziałanie zarastaniu tych łąk.
Gatunkowi nie zagraża kolekcjonerstwo przez entomologów amatorów.

Czerwończyk nieparek może występować w siedliskach z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej Unii Europejskiej. Może to wpływać pozytywnie na ochronę tego gatunku poprzez ochronę tych siedlisk. Siedliska te to:
  • zespół łąki owsicowej (rajgrasowej) (Arrhenatheretum elatioris),
  • zespół łąki olszewnikowo-trzęślicowej (Selino-Molinietum), oraz prawdopodobnie w siedliskach:
  • związek górskie ziołorośla i zarośla liściaste (Adenostylion alliariae),
  • związek nitrofilne zbiorowiska „welonowych” okrajków nad brzegami wielkich rzek i zalewów (Senecion fluvitatilis),
  • związek nitrofilne zbiorowiska „welonowe” nad brzegami mniejszych rzek i innych cieków wodnych (Convolvulion sepium)
.
biologia Wczesną wiosną z jajeczek wylęgają się młode gąsieniczki. Są one zielone, pokryte króciutkim owłosieniem i przypominają skorupiaki z grupy prosionków i stonóg. Żerują one do początków czerwca. Przepoczwarczenie następuje na roślinie żywicielskiej, poczwarka brunatnawa, wisząca. W drugiej dekadzie czerwca zaczynają się wylęgać dorosłe motyle. Samica składa zimujące jaja pojedynczo na liściach roślin żywicielskich.
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.
"Niniejszy dokument został opublikowany dzięki pomocy finansowej UE. Za treść tego dokumentu odpowiada autor opracowania, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska UE"

piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl