Dodano: 0 0000
Pospolity na terenie całego kraju. Spotykany na martwym drewnie liściastym ( brzoza, buk, dęb, topola), a także na drewnie konstrukcyjnym. Grzyb zimujący.
Do rodzaju Trametes sp. należy 46 gatunków. Są to:
- Trametes bresadolae
- Trametes cervina
- Trametes cingulata
- Trametes cotonea
- Trametes cubensis
- Trametes cystidiata
- Trametes decussata
- Trametes discoidea
- Trametes ectypa
- Trametes ellipsospora
- Trametes gibbosa
- Trametes hirsuta
- Trametes incerta
- Trametes junipericola
- Trametes lactinea
- Trametes leonina
- Trametes ljubarskii
- Trametes lunispora
- Trametes manilaensis
- Trametes marianna
- Trametes maxima
- Trametes menziesii
- Trametes meyenii
- Trametes mimetes
- Trametes modesta
- Trametes morganii
- Trametes nivosa
- Trametes ochracea
- Trametes ochroflava
- Trametes pocas
- Trametes pubescens
- Trametes robiniophila
- Trametes roseola
- Trametes salebrosa
- Trametes scopulosa
- Trametes sinensis
- Trametes socotrana
- Trametes suaveolens
- Trametes subectypus
- Trametes tephroleuca
- Trametes trabea f. communis
- Trametes tyromycoides
- Trametes unguliformis
- Trametes versicolor
- Trametes villosa
- Trametes violacea
Występuje pod nazwami: Hansenia hirsuta (Wulfen) P. Karst.; Hansenia vellerea (Berk.) P. Karst.; Coriolus hirsutus (Wulfen) Pat.; Polyporus gourliei Berk.; Polystictus cinerescens (Lév.) Sacc.; Polystictus nigromarginatus (Schwein.) P.W. Graff; Polyporus hirsutus (Wulfen) Fr.; Polyporus cinereus Lév.; Polyporus cinerescens Lév.; Polyporus vellereus Berk.; Trametes porioides Lạro Ibiza; Polystictus vellereus (Berk.) Fr.; Boletus hirsutus Wulfen; Fomes gourliei (Berk.) Cooke; Polystictus hirsutus (Wulfen) Fr.; Polystictus galbanatus (Berk.) Cooke; Polyporus fagicola Velen.; Boletus nigromarginatus Schwein.; Coriolus nigromarginatus (Schwein.) Murrill; Coriolus vellereus (Berk.) Pat.; Microporus galbanatus (Berk.) Kuntze; Microporus hirsutus (Wulfen) Kuntze; Microporus nigromarginatus (Schwein.) Kuntze; Microporus vellereus (Berk.) Kuntze; Polystictoides hirsutus (Wulfen) Lạro Ibiza; Scindalma gourliei (Berk.) Kuntze; Polyporus galbanatus Berk.; Boletus velutinus J.J. Planer; Coriolus velutinus P. Karst.; Daedalea polyzona sensu aut
systematyka |
|
---|---|
budowa | Owocnik bocznie przyrośnięty do podłoża. W kształcie półkolisty do nerkowatego, wachlarzowaty, eliptyczny, nerkowaty lub lekko muszlowaty. Rozpostarty lub rozpostarto odgięty, pojedynczy lub zrośnięty w dachówkowate skupienia. Powierzchnia hymenoforu w młodych owocnikach koloru białego, a u owocników wysychających może być słomkowożółta, kremowa, szara, izabelowata, a nawet miejscowo rdzawa. Kapelusz osiąga od 40 do 120 mm długości. Szerokość kształtuje się od 30 do 60 mm, a grubość do 10 mm. Młody w kolorze białawym, białawoszarawy, a z czasem szarawy, szarawożółtawy, orzechowy, rudawy do oliwkowoszarawego. Często zabarwiony zielonkawo przez glony, które rozwijają się w owłosieniu. Wierzch aksamitny, gęsto owłosiony, szorstki, nierówny, koncentrycznie pręgowany i żłobkowany. Włoski sztywne, osiągają długość do 5 mm, w barwie słomkowożółte lub płowe. U starszych owocników następuje wyłysienie. Brzeg nierówny, falisty do płatowatego, tępy, jak i ostry. Owłosiony i łysiejący wskutek odpadania włosków. Zwykle ciemniej zabarwiony. Spodnia część płonna. Pory bardzo małe od 0,2 do 0,4 mm. W ilości od 2 do 4 szt. na 1 mm. Kolor od białego, kremowego pod ochrowy i rdzawy. W kształcie kolisto lub prawie koliste. Rurki jednowarstwowe, długości do 5 mm. Barwy białej, białawobeżowej do słomkowożółtawej. W ciemniejszych owocnikach mogą być kremowe. Miąższ w młodych owocnikach elastyczny i jest koloru białego. Jednolity. Do 7 mm grubości. Uciśnięty, uszkodzony lub rozkrojony, nie zmienia zabarwienie. Z wiekiem wysycha, twardnieje i przybiera kolor kremowy. Zapach lekko anyżkowy. Posmak gorzkawy. Zarodniki w wysypie koloru białego lub z żółtawym odcieniem.. Kształt prawie cylindryczny, prosty lub nieco wygięty. Z jednym zaostrzonym końcem. Bez kropli w polu. Hialinowe. Powierzchniowo gładkie. Wielkość od 5,5 do 7,5 x od 1,5 do 2,5 µm. |
uwagi | Niejadalny. Grzyb sporofityczne, nadrzewny, wywołuje jednolitą, płytkowatą zgniliznę typu białego z ciemnymi liniami. Gatunki podobne to: cienkie owocniki wrośniaka garbatego - Trametes gibbosa (Pers.) Fr. również o białawych kolorach i podobnie z wiekiem zieleniejący od glonów oraz rzadko występujący wrośniak omszony - Trametes pubescens (Schumach.) Pilát; charakteryzujący się słomkowożółtym lub jasnoochrowym kolorem i upodobaniem do występowania na olszy. Inne nazwy to: huba aksamitna, huba kosmata, huba szorstka, hubczak szorstki, hubka kosmata, żagiew szorstka. "Hirsutum", oznacza, – szorstko owłosiony. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.