Dodano: 24 października 2009
Rośnie pojedynczo lub gromadnie na ziemi. Pojawia się latem w miejscach o glebach żyznych, ciepłych i zacienionych. Bardzo lubi towarzystwo roślinności azotolubnej i innych gatunków gwiazdoszy. Spotykany pod krzakami w parkach i lasach.
Występuje pod nazwami: Geastrum bryantii Berk.
Do rodzaju Geastrum należy 35 gatunków. Są to:
- Geastrum affinis
- Geastrum arenarius
- Geastrum australis
- Geastrum berkeleyi
- Geastrum campestre
- Geastrum clelandii
- Geastrum corollinum
- Geastrum coronatum
- Geastrum drummondii
- Geastrum elegans
- Geastrum fenestratum
- Geastrum fimbriatum
- Geastrum floriforme
- Geastrum fornicatum
- Geastrum hariotii
- Geastrum lageniforme
- Geastrum lilloi
- Geastrum limbatum
- Geastrum melanocephalum
- Geastrum minimum
- Geastrum mirabile
- Geastrum pectinatum
- Geastrum pouzarii
- Geastrum quadrifidum
- Geastrum rufescens
- Geastrum saccatum
- Geastrum schmidelii
- Geastrum setiferum
- Geastrum simulans
- Geastrum smardae
- Geastrum striatum
- Geastrum subiculosum
- Geastrum triplex
- Geastrum umbilicatus
- Geastrum velutinum
systematyka |
|
---|---|
budowa | Owocnik młody, zamknięty i prawie kulisty lub kulistawo-przypłaszczony. Szczyt w obu przypadkach uwypuklony. Średnicy od 15 do 40 mm. Na powierzchni pokryty grzybnią, silnie związaną z podłożem. Egzoperydium pęka najczęściej na 6 do 8 (rzadziej 10), trójkątnych w kształcie i ostro zakończonych płatków. Sięgają one do prawie połowy promienia osłony. Płatki czasem rozszczepione na końcach, rozchylają się i podginają wznosząc ku górze główkowate endoperydium. Rozchylone ma średnicę od 40 do 65 mm średnicy. Rzadziej większą. Barwa po odpadnięciu grzybni ochrowożółtawa, beżowa do szarobrązowawej. Jest włóknista, cienka, troszkę połyskliwa i nie higroskopijna Endoperydium średnicy od 10 do 25 mm. Rzadziej większe. Jest wyraźnie spłaszczone. W kolorze początkowo jasnobeżowe z czasem ciemnieje w kierunku barwy brązowej, szarobrązowej do czerniawej. Cienkie. W dotyku pergaminowate. W początkowym okresie rozwoju pokryte mączno-włóknistym nalotem. Apofiza (kołnierz) o ostrej krawędzi u podstawy osłony, skierowanej w dół. Okala wyraźną szyjkę, która może mieć długość od 4 do 9 mm. Perystom (ujście zarodników) umiejscowione na szczycie i wyraźne. W kształcie stożkowate, początkowo oprószone nalotem, a po jego zejściu uwidacznia się rysunek karbowania z 16 do 20 karbami. Wokoło ujścia może też występować wałeczek, ale bez talerzyka o odmiennym zabarwieniu. Gleba pylista w kolorze czekoladowobrązowa. Kolumella dobrze wykształcona i sięgająca niekiedy aż do szczytu endoperydium. Zarodniki w wysypie barwy ciemnobrązowej. W kształcie kuliste. Na powierzchni wyraźnie tępo brodawkowate. Wewnątrz z dużą kroplą. W ilości około 13 sztuk na obwodzie. Wielkość od 4 do 6 µm, bez brodawek. Barwy brązowej. |
ochrona | Objęty ochroną ścisłą. Rozporzadzenie MŚ z dnia 9 lipca 2004 roku. Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „E”- wymierający. |
uwagi | Bez znaczenia kulinarnego. Gatunek podobny to: gwiazdosz dłogoszyjkowy Geastrum pectinatum, który ma szeroką apofizą bez ostrych krawędzi, skierowaną w dół i większe owocniki. Inne nazwy to: geaster Bryanta, geaster prążkowany, gwiazdosz Bryanta, promieniak prążkowany. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.