Dodano: 29 listopada 2009
Pojawia się od kwietnia do czerwca i rzadziej od sierpnia do września. Rośnie na ziemi, zazwyczaj w grupie kilku owocników. Lubi miejsca trawiaste, brzegi dróg w lasach liściastych i rzadziej iglastych. Jest szeroko rozpowszechniony, ale nie należy do gatunków często spotykanych.
Do rodzaju Gymnopus należą 23 gatunki. Są to:
- Gymnopus acervatus
- Gymnopus alkalivirens
- Gymnopus alpinus
- Gymnopus aquosus
- Gymnopus benoistii
- Gymnopus confluens
- Gymnopus dryophilus
- Gymnopus erythropus
- Gymnopus exsculptus
- Gymnopus fagiphilus
- Gymnopus fuscopurpureus
- Gymnopus fusipes
- Gymnopus hariolorum
- Gymnopus impudicus
- Gymnopus ocior
- Gymnopus oreadoides
- Gymnopus perforans
- Gymnopus peronatus
- Gymnopus putillus
- Gymnopus quercophilus
- Gymnopus readii
- Gymnopus semihirtipes
- Gymnopus terginus
Występuje również pod nazwą: Agaricus aquosus Bull.; Collybia aquosa (Bull.) P. Kumm.; Collybia aquosa var. aquosa (Bull.) P. Kumm.; Collybia dryophila var. aquosa (Bull.) Bon & Courtec.; Collybia dryophila var. aquosa (Bull.) Quél.; Collybia dryophila var. aquosa (Bull.) Raithelh.; Collybia dryophila var. oedipus Quél.; Marasmius dryophilus var. aquosus (Bull.) Rea; Marasmius dryophilus var. oedipus (Quél.) Rea
systematyka |
|
---|---|
budowa | Kapelusz średnicy od 25 do 65 mm. Za młodu półkulisty, później wypukły do spłaszczonego. Zwykle wewnętrznie okrągławo zagłębiony. Brzeg ostry, spiralnie zafalowany, prosty lub odgięty. Strefa marginesu falista z wiekiem. W barwie, kiedy wilgotny jasnożółtawy do ochrowego z odcieniem różowawym i wtedy niemalże przezroczysty. Przejrzyście prążkowany prawie do centrum. Blednie i jaśnieje w porze suchej i wtedy białawy. Na powierzchni gładki. Skórka kapelusza okresie dużej wilgotności w dotyku lekko tłustawa. Sucha matowa. Blaszki w kolorze od białych po kremowe. Ostrze biało oprószone. Przyrośnięte lub zatokowato wycięte. Dość gęsto ustawione. Szerokości od 3 do 5 mm. Trzon długości od 15 do 70 mm i grubości od 2 do 3,5 mm. W kształcie zasadniczo cylindryczny lub znacznie rozszerzający się w kierunku podstawy. Przy szczycie żółtawy, nieco ciemniejący w kierunku podstawy, zachowując jednak barwna tonację całego owocnika. Na powierzchni gładki. Kruchy. Wewnątrz z kanalikiem. Podstawa może być zgrubiała. Miąższ w barwie bledszy od zabarwienia kapelusza. W masie znikomy i niezmienny. W zapachu przyjemnie grzybowy. W smaku łagodny. Zarodniki w wysypie białe. Powierzchniowo gładkie. W kształcie elipsoidalne do podłużnie elipsoidalnych, a nawet wrzecionowatych. Z dziobkiem na jednym biegunie. Hialinowe. Wielkość od 5 do 7,5 x od 3 do 4 µm. |
uwagi | Nie jest trujący. Gatunkiem podobnym jest łysostopek pospolity - Gymnopus dryophilus (Bull.) Murrill nie ma tak bladego zabarwienia kapelusza u dojrzałego owocnika, a w obrazie mikroskopowym nie posiada maczugowatych cheilocystyd. Jest to również jeden z taksonów, który pojawia się wczesną wiosną. Podobny jest również łysostopek bursztynowy - Gymnopus ocior (Pers.) Antonín & Noordel; ale ten różni się ciemniej zabarwionym kapeluszem i dość często żółto zabarwionymi blaszkami blaszki. Inne nazwy to: bedłka wodnista. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.