Dodano: 23 stycznia 2007
Grzyb pospolity. Spotykany od sierpnia do końca listopada, a także wczesną wiosną. Rośnie zwłaszcza na pniakach drzew liściastych. Owocniki porastają gromadnie i tworzą niekiedy duże kępy.
Do rodzaju Hypholoma należą 23 gatunki. Są to:
- Hypholoma acutum
- Hypholoma brunneum
- Hypholoma capnoides
- Hypholoma dispersum
- Hypholoma elongatipes
- Hypholoma elongatum
- Hypholoma epixanthum
- Hypholoma ericaeoides
- Hypholoma ericaeum
- Hypholoma frowardii
- Hypholoma laeticolor
- Hypholoma lapponicum
- Hypholoma lateritium
- Hypholoma marginatum
- Hypholoma myosotis
- Hypholoma peregrinum
- Hypholoma polytrichi
- Hypholoma radicosum
- Hypholoma stuppeum
- Hypholoma subericaeum
- Hypholoma sublateritium
- Hypholoma udum
- Hypholoma xanthocephalum
Występuje pod nazwami: Agaricus sublateritius Schaeff.; Nematoloma sublateritium (Schaeff.) P. Karst.; Dryophila sublateritium (Schaeff.) Quél.; Geophila sublateritium (Schaeff.) Quél.
Łysiczka ceglasta, Hypholoma sublateritium (Schaeff.) Quél. 1873 | systematyka |
|
|
|---|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 50 do 120 mm. Kolor żółtawopomarańczowy do ceglastopomarańczowego. Centralna część w kolorze ceglastoczerwonym bądź rudym. Kształt najpierw półkulisty, wypukły, a później płaski. Powierzchnia, sucha, matowa. Z zanikającą jedwabistą, białawozielonkawą osłoną oraz włóknistymi łuseczkami na brzegu. W kształcie początkowo kulisty, następnie wypukły, z czasem rozpostarty Blaszki początkowo białawe i żółtawozielonkawe. Następnie zmieniają się na oliwkowe, szarozielonkawe, oliwkowoszare, oliwkowobrązowe, a u starych egzemplarzy na oliwkowoczarne z jaśniejszym ostrzem. Zaokrąglone, lub wykrojone ząbkiem, a także szeroko przyrośnięte do trzonu. Gęsto ułożone. Trzon wysokości od 60 do 120 mm. Grubość od 5 do 15 mm. Kolor u góry bladożółty, a ku dołowi pomarańczowobrązowy do rdzawobrązowego. Wysmukły, włóknisty i wewnątrz pusty. Cylindryczny. Pod kapeluszem ciemna strefa zasnówki. Powierzchnia łuseczkowato- włókienkowata. Pierścień zanikający, pozostawiającym ciemniejsze smugi. Miąższ biały, białawy lub jasnożółtawy w kapeluszu, z ciemniejszym odcieniem w trzonie. Nie zmieniający barwy po przekrojeniu. Mięsisty i elastyczny. Smak gorzki. Zapach nieprzyjemny. Zarodniki w wysypie barwy oliwkowopurpurowobrunatnej, lub brązowopurpurowej. W kształcie elipsoidalno-jajowate, z porą rostkową i dziobkiem. Powierzchniowo gładkie. W kolorze fioletowoszare. Wielkość od 5 do 8 x od 3 do 4 µm. | |
| uwagi | Niejadalna.
Rozkłada drewno bukowe, dębowe, wiązowe, które szczególnie upodobała sobie za substrat oraz inne liściaste.
Gatunki podobne to: łysiczka wiązkowa - Hypholoma fasciculare (Huds.) Quél.
Inne nazwy to: bedłki ceglaste, maślanka ceglasta, opieńki olszowe gorzkie, ostrzępka ceglastawa, płomienica rozpostarta.
|
|
| piśmiennictwo |
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.Komentarze
Brak komentarzy.
