Dodano: 29 października 2006
Średnio pospolita. Spotykana na drewnie drzew liściastych od maja do października. Rzadko na drewnie drzew iglastych.
Do rodzaju Polyporus sp. należy 58 gatunków. Są to:
- Polyporus admirabilis
- Polyporus alutaceus
- Polyporus alveolaris
- Polyporus anthracophilus
- Polyporus arcularius
- Polyporus aurantibrunneus
- Polyporus aurantioporus
- Polyporus australiensis
- Polyporus austroafricanus
- Polyporus badius
- Polyporus biskeletalis
- Polyporus brumalis
- Polyporus carneus
- Polyporus castaneae
- Polyporus centroafricanus
- Polyporus cervinus
- Polyporus chocolatus
- Polyporus choseniae
- Polyporus ciliatus
- Polyporus corylinus
- Polyporus craterellus
- Polyporus dictyopus
- Polyporus distortus f.
mesopodus
- Polyporus doidgeae
- Polyporus expansus
- Polyporus ferruginipes
- Polyporus grammocephalus
- Polyporus guianensis
- Polyporus hypomelanus
- Polyporus incendiarius
- Polyporus indigenus
- Polyporus lateralis
- Polyporus lepideus
- Polyporus leprieurii
- Polyporus leptocephalus
- Polyporus ludovicianus
- Polyporus melaleucus
- Polyporus melanopus
- Polyporus meridionalis
- Polyporus mikawai
- Polyporus nigrocristatus
- Polyporus ostreiformis
- Polyporus perula
- Polyporus pervadens
- Polyporus philippinensis
- Polyporus platensis
- Polyporus pseudobetulinus
- Polyporus radicatus
- Polyporus rhizophilus
- Polyporus rugulosus
- Polyporus squamosus
- Polyporus tasmanicus
- Polyporus trametoides
- Polyporus tricholoma
- Polyporus tubaeformis
- Polyporus tuberaster
- Polyporus udus
- Polyporus umbellatus
- Polyporus varius
- Polyporus violaceomaculatus
Występuje pod nazwami: Polyporellus picipes (Fr.) P. Karst.; Polyporus dibaphus Berk. & M.A. Curtis; Polyporus picipes Fr.; Polyporus trachypus Berk. & Mont.; Polyporellus badius (Pers.) Imazeki; Grifola badia (Pers.) Gray; Boletus durus Timm; Royoporus badius (Pers.) A.B. De; Boletus badius Pers.; Favolus trachypus Berk. & Mont.; Leucoporus picipes (Fr.) Quél.; Melanopus picipes (Fr.) Pat.; Polyporus durus (Timm) Kreisel; Boletus perennis Batsch
Żagiew kasztanowata, Polyporus badius (Pers.) Schwein. 1832 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik jednoroczny, nadrzewny, składający się z kapelusza i trzonu. Kapelusz w kształcie początkowo podwinięty, następnie rozpostarty do lejkowatego lub jednostronnie muszlowatego. Cienki, grubości od 1 do 3 mm. Wielkości od 50 do 100 mm. Niekiedy nawet do 150 i 200 mm. Brzeg bardzo cienki i ostry, płatowaty i najczęściej faliście powyginany. Konsystencji mięsisto-skórzstej, twardniejący z wiekiem. Wyschnięty łamliwy. Skórka żelatynowata, gładka i naga, u owocników młodych w porze wilgotnej. Po wyschnięciu błyszcząca i niekiedy drobno, promienisto pomarszczona. W kolorze początkowo oliwkowa, oliwkowobrązowa, z wiekiem zmienia kolor na purpurowobrązowy, kasztanowaty, czarnobrązowy, a nawet czarny, szczególnie w centrum. Skórka zbudowana jest ze śluzowatych, posklejanych ze sobą strzępek. Pory bardzo małe, w ilości od 4 do 7 na mm. W kształcie okrągławe. Rurki w jednej warstwie. Długości od 0,5 do 2,5 mm. W kolorze białe, kiedy młode. Z wiekiem kremowe lub orzechowe. Zbiegające jednostronnie na trzon. Ostrze blaszek w kolorze białe, z czasem kremowe, na końcach postrzępione i w tedy brudnocieliste lub płowe. Trzon krótki i dość cienki. Długości od 20 do 23 mm i grubości od 5 do 15 mm. Najczęściej ekscentryczny, rzadziej centryczny lub boczny. U szczytu pokryty siateczką por. Podstawa pokryta zamszowatym, łatwo odpadającym kutnerem w kolorze czarnym. Często pomarszczona. Miąższ cienki i jednorodny. Grubości od 0,5 do 2,5 mm. W kolorze biały lub z kremowym przybarwieniem. Skórzasty i elastyczny w porze wilgotnej oraz korkowaty i łamliwy, gdy wyschnięty. W smaku lekko gorzkawy. Bez wyraźnego zapachu, ale łagodny. Zarodniki w wysypie koloru białego. Kształt podłużnie elipsoidalne do wrzecionowatego. Wielkość od 5 do 9 x od 3 do 4 µm. Hialitowe i nieamyloidalne. Powierzchniowo gładkie, z ziarnisto-kroplistą treścią wewnątrz. |
| uwagi | Niejadalna. Grzyb nadrzewny, sporofit i pasożyt. Wywołuje zgniliznę drewna typu białego. Gatunek podobny to: żagiew ciemnonoga - Polyporus melanopus (Pers.) Fr.; spotykana na zagrzebanych w ziemi korzeniach oraz drewnie drzew liściastych, takich jak olsza, brzoza, buk i dąb. Kapelusz młodego owocnika jasny, w kolorze ochry lub szarego brązu, krótko włoskowaty oraz żagiew zmienna - Polyporus varius (Pers.) Fr; o czarno owłosionym trzonie przy podstawie i żółtawym do brązowego w kolorze kapeluszu. Inne nazwy to: huba czarnotrzonowa, żagiew brunatna, żagiew czarnotrzonowa. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
